Jasienica Rosielna

Jasienica Rosielna
wieś
Ilustracja
Zabytkowy kościół parafialny
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

brzozowski

Gmina

Jasienica Rosielna

Wysokość

262-278 m n.p.m.

Liczba ludności (2018-12-31)

2256[2]

Strefa numeracyjna

13

Kod pocztowy

36-220[3]

Tablice rejestracyjne

RBR

SIMC

0352360

Położenie na mapie gminy Jasienica Rosielna
Mapa konturowa gminy Jasienica Rosielna, w centrum znajduje się punkt z opisem „Jasienica Rosielna”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Jasienica Rosielna”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Jasienica Rosielna”
Położenie na mapie powiatu brzozowskiego
Mapa konturowa powiatu brzozowskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Jasienica Rosielna”
Ziemia49°45′04″N 21°56′30″E/49,751111 21,941667[1]
Multimedia w Wikimedia Commons
Folwark w Jasienicy na mapie z 1851r

Jasienica Rosielna – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie brzozowskim[4], siedziba gminy Jasienica Rosielna. Miejscowość do roku 1926 nosiła nazwę Jasienica, a w latach 1727–1918 posiadała prawa miejskie.

Integralne części wsi Jasienica Rosielna[5][4]
SIMC Nazwa Rodzajj
0352377 Błędna część wsi
0352383 Brzezianka część wsi
0352390 Czarna Górka część wsi
0352408 Dudki część wsi
0352414 Fiejdaszówka część wsi
0352420 Miasteczko część wsi
0352437 Niebylec część wsi
0352443 Nowa Wieś część wsi
0352450 Płosina Dolna część wsi
0352466 Płosina Górna część wsi
0352472 Podlas część wsi
0352489 Potoki część wsi
0352495 Stara Poczta część wsi
0352503 Zastawie część wsi

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Jasienica Rosielna. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.

Miejscowość jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. We wsi działa Okręgowa Spółdzielnia Mleczarska utworzona w 1927 roku przez Stanisława Karola Wysockiego, księdza Józefa Królickiego oraz Henryka Krausa.

Historia

Wikipedia:Weryfikowalność
Ta sekcja od 2010-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w sekcji mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.

Miejscowość po raz pierwszy była wzmiankowana w I poł. XV wieku. W dokumencie z 1442 r. występuje sołtys Stanisław z Jasienicy. Sześć lat później wieś z Odrzykoniem i Malinówką wchodziła w skład majątku ziemskiego Marcina Kamienieckiego. W 1451 r. Henryk Kamieniecki odkupił od swego brata Marcina Jasienicę, która została zatwierdzona jako własność Henryka, w czasie rozgraniczenia dóbr Kamienieckich i biskupich w 1460 r. W 1528 r. wróciła jako zastawiona przedtem wieś do Jana Kamienieckiego. W roku 1528 Marcin Kamieniecki za dług w wysokości 7731 florenów i dopłatę 2000 florenów odstąpił Jasienicę i połowę Orzechówki Sewerynowi Bonerowi (Bonerowi) herbu Bonarowa. Po bezpotomnej śmierci Seweryna Bonera (syna) w roku 1592, wszystkie dobra przeszły na jego siostrę Zofię z Bonerów Firlejowej, a później na jej syna Piotra Firleja (zm. w 1619 r.). Do roku 1676 wieś należała do Agnieszki Firlejowej z Balów, a później do jej córki Konstancji Teresy Tarnowskiej z Firlejów herbu Leliwa. W roku 1687 wśród wniesionych posagu przez hr. Urszulę Tarnowską – córkę Konstancji Teresy i Kazimierza Aleksandra Tarnowskich, Stanisławowi Bonifacemu Wierzbowskiemu herbu Jastrzębiec dóbr, znalazła się Jasienica. Właścicieli jasienickiego klucza dóbr – Stanisław Bonifacy Wierzbowski herbu Jastrzębiec dóbr, tuż przed śmiercią, w roku 1727, wystarał się u króla Augusta II Sasa o przywileje lokacyjne dla miasteczka Jasienica. Odtąd Jasienica składała się ze wsi i miasteczka.

Od 1727 r. do końca I wojny światowej Jasienica posiadała prawa miejskie. Jednakże według informacji zawartej w słowniku geograficznym Królestwa Polskiego (1882) było to miasteczko źle zabudowane. Wszystkie dobra po bezpotomnym Stanisławie Bonifacym Wierzbowskim odziedziczyła jego siostra – Ludwika Załuska z domu Wierzbowska, wdowa po Hieronimie Załuskim herbu Junosza. Do roku 1757 właścicielem był Jan Prosper Załuski, a od roku 1757 do 1798 – Ignacy Załuski, od 1798 do 1829 – Teofil Wojciech Załuski (1760-1831), a po nim jego syn – generał Józef Bonawentura Załuski (1786-1866)[6] i po nim Zygmunt Bogumił Załuski (1817-1872) oraz jego córka Zofia Klementyna Załuska (1854-1939) – żona Stanisława Józefa Wysockiego herbu Godziemba (zm. w 1898 r.), która w roku 1881 otrzymała w spadku majątek jasienicki. Ostatnim dziedzicem Jasienicy był syn Stanisława Józefa Wysockiego, Stanisław Karol Wysocki, z którego inicjatywy dodano do nazwy jasienica nazwę potoku "Rosielna".

Co piątek odbywał się w Jasienicy targ tygodniowy, natomiast trzy razy w roku (2 lipca, 5 sierpnia i 9 grudnia) – jarmarki. Powszechnym zajęciem pozarolniczym ludności było tkactwo.

11 sierpnia 1942 roku, około godziny 8, getto w Jasienicy otoczyła kompania gestapowców i drużyna ukraińskich SS-manów przybyłych z Krosna. Tego dnia, do godziny 7 wieczorem, hitlerowcy na miejscowym cmentarzu żydowskim rozstrzelali (małe dzieci rozbijali o drzewa) około tysiąca Polaków pochodzenia żydowskiego[7].

Z Jasienicy pochodzi rzeźbiarz Gustaw Zemła, autor wielu znanych pomników, m.in. Powstańców Śląskich w Katowicach, Polegli Niepokonani w Warszawie, Jana Pawła II w Mistrzejowicach, Bitwy o Monte Cassino, Pomnika Mojżesza w Łodzi. W latach 2015-2020 proboszczem w Jasienicy Rosielnej był późniejszy biskup ks. Krzysztof Chudzio.

Demografia

W latach 80. XIX wieku Jasienicę zamieszkiwało 1400 osób, z czego 600 mieszkańców reprezentowało miejscową gminę izraelicką.

W 1921 mieszkało w Jasienicy 2090 osób (w tym 479 Żydów).

Wnętrze kościoła
Dzwonnica

Zabytki

  • Kościół parafialny pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny – zbudowany w 1770 r., z fundacji Ignacego Załuckiego, dziedzica Jasienicy oraz jego żony Marianny z Dębińskich. Budynek kościoła jest drewniany, konstrukcji zrębowej na podmurowaniu. Wnętrze dekorowane polichromią iluzjonistyczną z 1870 r., wykonaną przez Jana Tabińskiego, przemalowaną 1930 r. W dzwonnicy znajduje się gotycki dzwon z napisem minuskułowym, najprawdopodobniej z XV wieku. Ta późnobarokowa świątynia należy do nielicznych kościołów drewnianych z dwuwieżową fasadą zachodnią, nawiązując do architektury murowanej. Kościół został poddany gruntownej konserwacji w latach 60. XX w., a ostatnio w latach 1997–2004. Przeprowadzone prace zmierzały do odtworzenia pierwotnego wyglądu zabytkowych polichromii[8]. W latach międzywojennych wikariuszem parafii był ks. Stanisław Bełch. W kościele funkcjonuje Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny.
  • Resztki parku krajobrazowego z pierwszej połowy XIX wieku z zachowanym starodrzewem i stawami otaczają fragmenty kolumnowego portyku dawnego dworu Wysockich, spalonego w 1916 r. Zachowały się także: rządcówka, dwa spichlerze oraz stajnie wzniesione ok. połowy XIX wieku.
  • Kościół pw. św. Antoniego – zbudowany z fundacji Marcina Gorzkowskiego. W wyniku pożaru w roku 1970 uległ całkowitemu zniszczeniu.

Związani z Jasienicą Rosielną

Urodzeni w Jasienicy Rosielnej, ofiary zbrodni katyńskiej, zostali uhonorowani przez zasadzenie Dębów Pamięci przy miejscowej Szkole Podstawowej[9][10]:

Sport

W miejscowości istnieje klub piłki nożnej, Błękitni Jasienica Rosielna, grający w A klasie, grupa Krosno II.

Przypisy

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 44795
  2. Strona gminy, statystyki
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., lipiec 2015, s. 369 [zarchiwizowane 2015-09-10] .
  4. a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  5. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Karol Wild: Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: 1855, s. 71.
  7. Benedykt Gajewski: Domaradz. Wieś nad Stobnicą
  8. Strona parafii. [dostęp 2012-02-29]. (pol.).
  9. Obchody uroczystości zasadzenia "Dębu Pamięci". sp.zs-jasienicaros.pl, 29 września 2009. [dostęp 2014-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 kwietnia 2014)].
  10. Uroczystości "Katyń 1940 – 2010". sp.zs-jasienicaros.pl, 29 września 2009. [dostęp 2014-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 kwietnia 2014)].

Linki zewnętrzne

  • Jasienica (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 471 .
  • Historia
  • Historia Żydów w Jasienicy Rosielnej na portalu Wirtualny Sztetl
  • p
  • d
  • e
Gmina Jasienica Rosielna
  • Siedziba gminy: Jasienica Rosielna
Wsie
Integralne
części wsi
  • Błędna
  • Brzezianka (Jasienica Rosielna)
  • Brzezianka (Orzechówka)
  • Budy (Blizne)
  • Budy (Orzechówka)
  • Czarna Górka (Blizne)
  • Czarna Górka (Jasienica Rosielna)
  • Czerwonki
  • Czubówka
  • Dół
  • Drożdżalówka
  • Dudki
  • Dwór
  • Fiejdaszówka
  • Góra
  • Góra Druga
  • Góra Pierwsza
  • Górka
  • Jakowiec
  • Jasionka
  • Kaczmarówka
  • Kozia Górka
  • Krzemionka
  • Kuflowa Górka
  • Łąki
  • Matejówka
  • Miasteczko
  • Moczarze
  • Niebylec
  • Nowa Wieś
  • Pańskie Pola
  • Pańskie Pole
  • Płosina Dolna
  • Płosina Górna
  • Podlas (Jasienica Rosielna)
  • Podlas (Wola Jasienicka)
  • Podlesie
  • Poprawka
  • Potoki
  • Role
  • Stara Poczta
  • Stawiska
  • Sznajdrówka
  • Widlacz
  • Wola Orzechowska
  • Wygon
  • Zagórze
  • Zapolany
  • Zastawie

  • p
  • d
  • e
Powiat brzozowski (1920–39 i 1945–75) (► II RP)
Przynależność wojewódzka
Miasta / Prawa miejskie (1920–34 )
Miasteczka (1920–34)
  • Jasienica
Gminy miejskie (1920–39 i 1945–75)
Gminy wiejskie zbiorowe
(1934–39, 1945–54 i 1973–75)
  • Brzozów (od 1973)
  • Domaradz
  • Dydnia
  • Dynów
  • Grabownica Starzeńska
  • Haczów
  • Jasienica Rosielna (od 1973)
  • Nozdrzec
  • Przysietnica (do 1954)
Gromady
(1954–72)
  • Bachorz (1954–72)
  • Bartkówka (1954–68)
  • Barycz (1954–59)
  • Blizne (1954–72)
  • Dąbrówka Starzeńska (1969–72)
  • Domaradz (1954–72)
  • Dydnia (1954–72)
  • Dylągowa (1954–61)
  • Golcowa (1954–72)
  • Górki (1954–61)
  • Grabownica Starzeńska (1954–72)
  • Haczów (1954–72)
  • Harta (1954–72)
  • Hłudno (1954–59)
  • Humniska (1954–72)
  • Izdebki (1954–72)
  • Jasienica Rosielna (1954–72)
  • Jasionów (1954–72)
  • Krzemienna (1954–68)
  • Łubno (1954–72)
  • Malinówka (1954–61)
  • Niebocko (1954–72)
  • Nozdrzec (1954–72)
  • Orzechówka (1954–60)
  • Przysietnica (1954–72)
  • Siedliska (1954–68)
  • Stara Wieś (1954–72)
  • Trześniów (1954–60)
  • Wesoła (1954–72)
  • Witryłów (1954–68)
  • p
  • d
  • e
Miasta i miasteczka zdegradowane reformą gminną z 1933–1934

Legenda: (1) w nawiasach podano okres praw miejskich / praw miasteczka / praw osiedla; (2) wytłuszczono miasta/osiedla trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (ponownie zdegradowane) oraz miasta niesamodzielne, włączone do innych miast; (4) OTPosiedle typu miejskiego; (5) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych.

Gminy miejskie
  • Bnin (1395–1934)
  • Boćki (1509–1934)
  • Brzostek (1367–1934, od 2009)
  • Budzyń (1458–1934, od 2021)
  • Ciężkowice (1348–1934, od 2000)
  • Czarny Dunajec (1879–1896, 1925–1934, od 2023)
  • Dobrzyca (1440–1934, od 2014)
  • Gąsawa (1388–1934, od 2024)
  • Gębice (1425–1934)
  • Jagielnica (1518–1934)
  • Jaraczewo (1519–1934, od 2016)
  • Jazłowiec (1519–1934)
  • Kopanica (1450–1934)
  • Lanckorona (1366–1934)
  • Łohiszyn (1570–1934, od 1959OTP)
  • Mielnik (1440–1934)
  • Mieścisko (1474–1934, od 2024)
  • Narew (1529–1934)
  • Niżankowice (1431–1934, od 1940OTP)
  • Nowe Miasto nad Wartą (1283–1934)
  • Nowy Dwór (1578–1934)
  • Nowy Wiśnicz (1616–1934, od 1994)
  • Obrzycko (1458–1934, od 1990)
  • Odelsk (1546–1934)
  • Piaski (1775–1934)
  • Powidz (1243–1934)
  • Rogowo (1380–1580, 1672–1934)
  • Rostarzewo (1752–1934)
  • Rychtal (1294–1934, od 2024)
  • Ryczywół (1426–1934)
  • Rynarzewo (1299–1934)
  • Stara Sól (1557–1934, od 1940OTP)
  • Szereszów (1569–1934, od 1940OTP)
  • Święciechowa (1277–1934)
  • Ulanów (1616–1934, 1941–1945, od 1958)
  • Uście Solne (1616–1934)
  • Władysławów (1727–1870, 1919–1934)
  • Wojnicz (1369–1934, od 2007)
  • Zaniemyśl (1742–1934, 1940–1948)
Gminy wiejskie
z prawami miejskimi
Gminy wiejskie
z prawami miasteczka

Źródła: Dz.U. z 1933 r. nr 35, poz. 294, Dz.U. z 1934 r. nr 48, poz. 422, Dz.U. z 1934 r. nr 48, poz. 420, Dymitrow M., 2015, Pojęcie miejskości w świetle reformy gminnej w Polsce międzywojennej, [in] Krzysztofik R., Dymitrow M. (Eds), Degraded and restituted towns in Poland: Origins, development, problems / Miasta zdegradowane i restytuowane w Polsce. Geneza, rozwój, problemy, University of Gothenburg, Gothenburg, s. 61–63 / 65–115.