Osięciny

Osięciny
wieś
Ilustracja
Kościół pw. Opieki Matki Bożej
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Powiat

radziejowski

Gmina

Osięciny

Liczba ludności (III 2011)

2925[2]

Strefa numeracyjna

054

Kod pocztowy

88-220[3]

Tablice rejestracyjne

CRA

SIMC

0867087

Położenie na mapie gminy Osięciny
Mapa konturowa gminy Osięciny, w centrum znajduje się punkt z opisem „Osięciny”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Osięciny”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Osięciny”
Położenie na mapie powiatu radziejowskiego
Mapa konturowa powiatu radziejowskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Osięciny”
Ziemia52°37′45″N 18°43′20″E/52,629167 18,722222[1]
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Osięciny – wieś (dawne miasto) w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, na Kujawach, powiecie radziejowskim, w gminie Osięciny[4][5]. Siedziba gminy Osięciny.

Dawniej wieś była siedzibą władz gminy Osięciny. W latach 1954-1972 wieś była siedzibą władz gromady Osięciny. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa włocławskiego.

We wsi była stacja kolejowa kolei wąskotorowej Osięciny.

Integralne części wsi Osięciny[4][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0867093 Karolin część wsi (od 2023 r. wieś[6])
1067213 Osięciny-Probostwo część wsi (od 2023 r. kolonia)
1067220 Osięciny-Wieś część wsi (od 2023 r. kolonia)
0867101 Zagaj część wsi (od 2023 r. wieś)

Demografia

Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 2925 mieszkańców[2]. Jest największą miejscowością gminy Osięciny.

Prawa miejskie

Osięciny uzyskały lokację miejską w 1824 roku, zdegradowane w 1870 roku[7].

Właściciel

Właścicielem Osięcin w roku 1888, jak podaje spis majętności powiatu włocławskiego, był Józef hrabia Skarbek'"`UNIQ--nowiki-00000023-QINU`"'8'"`UNIQ--nowiki-00000024-QINU`"'

Żydzi

W 1921 r. w mieście (jid. ‏Ort Tora‎) mieszkało 436 Żydów, którzy przybyli z Holandii i Niemiec i zajmowali się złotnictwem i przepisywaniem fragmentów Tory do mezuz. Mieli bożnicę z krytą blachą, cheder, mykwę, jesziwę, kasę chorych, bibliotekę, koło teatralne; należeli do organizacji: Agudas Szlojmej Emunej Jisroel (jid. ‏ Związek Prawdziwie Wiernych Izraela‎), Bedar, lewicowego związku syjonistycznego. Mieszkańcami byli: Yitzhak Poznański i jego ojciec Gershon Poznański z linii Sochaczewerów, główny rabin Osięcin, spokrewnieni z Izraelem, którego dziadek pochodził z oddalonych ok. 30 km Kowal. 16 kwietnia 1942 r. osięcińscy Żydzi zostali zapędzeni do kościoła parafialnego i wywiezieni ciężarówkami (mobilnymi komorami gazowymi) do oddalonego o 60 km obozu zagłady SS-Sonderkommando Kulmhof[9].

II wojna światowa

We wrześniu 1939 roku mieścił się w Osięcinach punkt opatrunkowy, gdzie przywożono rannych żołnierzy niemieckich spod Włocławka. W roku 1945 w pobliskim lesie żołnierze radzieccy rozstrzelali według jednego świadka około 100 jeńców niemieckich, nie odnaleziono jednak ich ciał[10].

Obiekty zabytkowe

Zachował się układ urbanistyczny miasteczka z dużym rynkiem oraz rozplanowaniem zabudowy charakterystycznym dla okresu powstania miejscowości. Do obiektów zabytkowych znajdujących się w rejestrze zabytków zaliczany jest:

  • neogotycki kościół parafialny z lat 1845-1855, zaprojektowany przez Henryka Marconiego, wraz z cmentarzem i ogrodzeniem
  • zespół dworski (klasycystyczny dwór zwany pałacem Skarbków, park oraz folwark) z przełomu XVIII i XIX wieku[11].

inne:

Patroni gminy

W lutym 2007 roku błogosławieni księża męczennicy czasów II wojny światowej Wincenty Matuszewski i Józef Kurzawa zostali ogłoszeni patronami gminy Osięciny.

Pierwsze wzmianki

Według znalezionych źródeł Osięciny istnieją od około 700 lat.

Związani z Osięcinami

Przypisy

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 94377
  2. a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 878 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
  4. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. a b GUS. Rejestr TERYT
  6. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 grudnia 2022 r. w sprawie ustalenia, zmiany i zniesienia urzędowych nazw niektórych miejscowości oraz obiektów fizjograficznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2783)
  7. Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 58-59.
  8. Borucki ↓, s. 359.
  9. "Zrobiłoby się remont, ale jak Żydzi przyjdą i zechcą odebrać? Wtedy papier na nic". Mienie pożydowskie w Polsce
  10. Instytut Pamięci Narodowej, Oddziałowa Komisja w Gdańsku. [dostęp 2015-12-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-02)].
  11. Rejestr zabytków - woj. kujawsko-pomorskie

Bibliografia

  • Maksymilian Borucki: Ziemia kujawska pod względem historycznym, jeograficznym, archeologicznym, ekonomicznym i statystycznym. Wyd. Herman Neuman. Włocławek 1882.

Linki zewnętrzne

  • Oficjalna strona Osięcin
  • Strona Gimnazjum im. Ziemi Kujawskiej w Osięcinach
  • Strona szkoły podstawowej w Kościelnej Wsi
  • Osięciny, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 634 .
  • Osięciny, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 417 .
  • p
  • d
  • e
Gmina Osięciny
  • Siedziba gminy: Osięciny
Wsie
Kolonie
Części wsi
  • Józefin
  • Kopanina
  • Rybinki
  • Stara Kolonia Włościańska

Herb gminy Osięciny

  • p
  • d
  • e
Powiat radziejowski (1867–71 i 1956–75)
Przynależność wojewódzka
Miasta (1867–71 i 1956–75)
Gminy wiejskie
(1867–71 i 1973–75)
  • Bądkowo (do 1871)
  • Boguszyce (do 1871)
  • Bytoń (do 1871)
  • Ciechocinek (do 1870)
  • Czamanin (do 1871)
  • Dobre (od 1973)
  • Gradowo (1870–71)
  • Lubanie (do 1871)
  • Nowy Dwór (od 1973)
  • Osięciny
  • Piotrków (do 1871)
  • Raciążek (od 1870)
  • Ruszkowo (do 1871)
  • Sędzin (do 1871)
  • Służewo (do 1871)
  • Straszewo (do 1871)
  • Topólka (od 1973)
  • Wierzbie (do 1881)
  • Wierzbinek (od 1973)
  • Wymysłowo (do 1870)
Gromady
(1956–72)
  • Biskupice ( 1956–59)
  • Boguszyce ( 1956–61)
  • Bronisław ( 1956–59)
  • Budzisław ( 1956–59)
  • Bycz ( 1956–71)
  • Byczyna ( 1956–61)
  • Dobre (I) ( 1956–72)
  • Kamieniec ( 1956–68)
  • Kościelna Wieś ( 1956–71)
  • Krzywosądz ( 1956–71)
  • Lubsin ( 1956–61)
  • Mąkoszyn ( 1956–68)
  • Morzyczyn ( 1956–71)
  • Nowy Dwór ( 1956–72)
  • Osięciny ( 1956–72)
  • Ośno Górne ( 1956–72)
  • Paniewo ( 1956–59)
  • Pilichowo ( 1956–59)
  • Piotrków Kujawski ( 1956–72)
  • Płowce (I) ( 1956–71)
  • Pocierzyn ( 1956–61)
  • Połajewo ( 1956–61)
  • Powałkowice ( 1956–61)
  • Przewóz ( 1956–72)
  • Radziejów (1959–72)
  • Sadlno ( 1956–61)
  • Szewce ( 1956–58)
  • Świątniki ( 1956–61)
  • Tomisławice ( 1956–68)
  • Topólka ( 1956–72)
  • Wierzbinek (1961–72)
  • Witowo Nowe (Nowe Witowo / Witowo) ( 1956–71)
  • Zagajewice ( 1958–59)
  • Zakrzewek ( 1956–61)
  • p
  • d
  • e
Miasta zdegradowane reformą carską z 1869–1870

Legenda: (1) w nawiasach podano okres praw miejskich; (2) wytłuszczono miasta trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (ponownie zdegradowane) oraz miasta niesamodzielne, włączone do innych miast (wyjątek: miasta połączone na równych prawach, które wytłuszczono); (4) gwiazdki odnoszą się do terytorialnych zmian administracyjnych: (*) – miasto restytuowane połączone z innym miastem (**) – miasto restytuowane włączone do innego miasta (***) – miasto nierestytuowane włączone do innego miasta (****) – miasto nierestytuowane włączone do innej wsi; (5) (#) – miasto zdegradowane w ramach korekty reformy (w 1883 i 1888); (6) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych.

Źródła: Ukaz do rządzącego senatu z 1 (13) czerwca 1869, ogłoszony 1 (13 lipca) 1869. Listy miast poddanych do degradacji wydano w 20 postanowieniach między 29 października 1869 a 12 listopada 1870. Weszły one w życie: 13 stycznia 1870, 31 maja 1870, 28 sierpnia 1870, 13 października 1870 oraz 1 lutego 1871 (Stawiski).