Balwierzyszki

Balwierzyszki
Balbieriškis
ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Litwa

Okręg

 kowieński

Populacja (2001)
• liczba ludności


1180

Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, na dole znajduje się punkt z opisem „Balwierzyszki”
Ziemia54°30′50″N 23°53′30″E/54,513889 23,891667
Multimedia w Wikimedia Commons

Balwierzyszki (lit. Balbieriškis) – miasteczko na Litwie, do 1870 miasto[1], w okręgu kowieńskim w rejonie Preny, siedziba starostwa Balwierzyszki.

Miasto prywatne Królestwa Kongresowego, położone było w 1827 roku w powiecie mariampolskim, obwodzie mariampolskim województwa augustowskiego[2]. Władze carskie odebrały prawa miejskie 31 maja 1870 w ramach represji po powstaniu styczniowym.

W 1880 roku w miejscowości mieszkało 1167 Żydów, co stanowiło prawie połowę społeczności Balwierzyszek. Działał cheder i Talmud-Tora. W 1881 roku w miasteczku doszło do pogromu. Na dzień przed świętem Jom Kipur (20 września 1881 r.) chłopi z okolicznych wsi, w dzień targowy zaatakowali sklepy żydowskie. Część sklepów zostało ograbionych inne spalone. Zdewastowano również synagogę i bet midrasz. W wyniku zajść 1 osoba zginęła a 20 zostało rannych[3].

Za Królestwa Kongresowego istniała wiejska gmina Balwierzyszki.

W kwietniu 1915 Żydzi na mocy ukazu carskiego zostali wypędzeni z miejscowości, które znalazło się w strefie przyfrontowej. Powrócili dopiero pod koniec I wojny światowej. W 1921 roku liczba Żydów spadła do 507[3].

W 1940 roku, gdy Litwa znalazła się pod okupacją sowiecką, zlikwidowano własność prywatną, sklepy i fabryczki. Zakazano działalności organizacjom i partiom.

22 czerwca 1941 roku Niemcy zajęli Balwierzyszki. Niemcy przy pomocy nacjonalistów litewskich aresztowali wszystkich mężczyzn pochodzenia żydowskiego. Zatrzymano ich w budynku administracyjnym i po biciu i torturach przewieziono do obozu pracy w Prenach. Grupa ponad stu osób została prawdopodobnie zamordowana 27 sierpnia 1941 roku w północnej części Pren, na lewym brzegu Niemna. Pozostała w miasteczku społeczność żydowska (głównie kilkaset kobiet i dzieci) została przewieziona do Mariampola i tam 1 września 1941 roku zamordowana[4].

W Balwierzyszkach urodził się Włodzimierz Bem de Cosban (1889–1954), major kawalerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Przypisy

  1. Postanowienie z 27 lutego (11 marca) 1870, ogłoszone 19 (31) maja 1870 (Dziennik Praw, rok 1870, tom 70, nr 241, str. 93)
  2. Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego, z wyrażeniem ich położenia i ludności, alfabetycznie ułożona w Biórze Kommissyi Rządowéy Spraw Wewnętrznych i Policyi. T. 1 : A-Ł, Warszawa 1827, s. 9.
  3. a b Historia społeczności | Wirtualny Sztetl [online], sztetl.org.pl [dostęp 2021-10-30] .
  4. Bubnis A., Marijampolie, [w:] Hołokost na tieritorii SSSR, red. I. A. Altman, Moskwa 2009, ss. 568–569.

Linki zewnętrzne

  • p
  • d
  • e
Powiat mariampolski (1867–1920)
  • Siedziba powiatu – Mariampol
Przynależność wojewódzka
  • gubernia suwalska (1867–1915)
Gminy miejskie ()
Gminy wiejskie ()
  • Aleksota
  • Antonowo
  • Balwierzyszki
  • Chlebiszki
  • Freda
  • Gudele
  • Jaworowo
  • Kwieciszki
  • Michaliszki
  • Pilwiszki (od 1870)
  • Pogiermoń
  • Poniemoń (do 1868)
  • Poniemoń-Pożajście (od 1868)
  • Pożajście (do 1868)
  • Szumsk
  • Wejwery
  • p
  • d
  • e
Miasta zdegradowane reformą carską z 1869–1870

Legenda: (1) w nawiasach podano okres praw miejskich; (2) wytłuszczono miasta trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (ponownie zdegradowane) oraz miasta niesamodzielne, włączone do innych miast (wyjątek: miasta połączone na równych prawach, które wytłuszczono); (4) gwiazdki odnoszą się do terytorialnych zmian administracyjnych: (*) – miasto restytuowane połączone z innym miastem (**) – miasto restytuowane włączone do innego miasta (***) – miasto nierestytuowane włączone do innego miasta (****) – miasto nierestytuowane włączone do innej wsi; (5) (#) – miasto zdegradowane w ramach korekty reformy (w 1883 i 1888); (6) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych.

Źródła: Ukaz do rządzącego senatu z 1 (13) czerwca 1869, ogłoszony 1 (13 lipca) 1869. Listy miast poddanych do degradacji wydano w 20 postanowieniach między 29 października 1869 a 12 listopada 1870. Weszły one w życie: 13 stycznia 1870, 31 maja 1870, 28 sierpnia 1870, 13 października 1870 oraz 1 lutego 1871 (Stawiski).

Kontrola autorytatywna (miasteczko):
  • VIAF: 231790256
  • LCCN: no2012023173
  • J9U: 987007524608905171