Pałac w Cierniach

Pałac w Cierniach

Pałac w Cierniach, widok od południa; z lewej dom, którym zatrzymał się Johann Wolfgang von Goethe (2019)
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Miejscowość	Świebodzice-Ciernie
Typ budynku	Pałac
Styl architektoniczny	późny barok
Kondygnacje	2
Rozpoczęcie budowy	1755
Ukończenie budowy	nie ukończono
Kolejni właściciele	Johann Heinrich IV von Hochberg
Położenie na mapie Świebodzic Pałac w Cierniach
Położenie na mapie Polski Pałac w Cierniach
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Pałac w Cierniach
Położenie na mapie powiatu świdnickiego Pałac w Cierniach
50°52′17,2″N 16°20′49,9″E/50,871444 16,347194
Multimedia w Wikimedia Commons

Pałac w Cierniach – nieukończony pałac w stanie ruiny w Cierniach, dzielnicy Świebodzic, który budowano w latach 1755–1758.

Historia

Heinrich Ludwig Karl von Hochberg (zob. Hochbergowie) pragnął zbudować pałac dla swojej żony Luise Henriette Karoline von Hochberg^[1]; w 1755 roku zawarł umowę na wzniesienie gmachu z mistrzem murarskim, Wacławem Matheusem ze Świdnicy^[1][2]; w tymże roku położono także kamień węgielny pod budowę pałacu^[1]. Możliwe, że nowy obiekt miał zostać wzniesiony na miejscu starszej rezydencji, która mogła pochodzić z XVII wieku^[1].

Żona pragnęła urządzić w tymże obiekcie dom dla wdów^[2][1], jednak jej mąż zmarł w lipcu 1755 roku^[1][3], niebawem po rozpoczęciu budowy pałacu^[2]. Nowym właścicielem inwestycji został ojciec Luise, Johann Heinrich IV von Hochberg, który kontynuował budowę i doprowadził ją do ukończenia dwóch kondygnacji^[2]. Po jego śmierci w 1758 roku budowa pałacu nie była kontynuowana^[2][1].

W budynku oddalonym o kilka metrów od nieukończonej budowli w 1790 roku zatrzymał się Johann Wolfgang von Goethe, co upamiętniono tablicą z inskrypcją Hier wohnte / Goethe / nom 2-8 Aug. 1790 (pol. Tu mieszkał / Goethe / w dniach 2–8 sierpnia 1790)^[1], którą umieszczono na ścianie tegoż budynku (Świebodzice, ul. Ciernie, nr 132a)^[1].

Ruiny nie są wpisane do rejestru zabytków województwa dolnośląskiego, figurują jednak w gminnej ewidencji zabytków^[2].

Architektura

Późnobarokowy^[1] budynek dwukondygnacyjny^[2] na planie prostokąta^[1], murowany z cegły i kamienia^[2]; w ścianach zewnętrznych 60 otworów okiennych^[2], środkowe okna zwieńczone łukiem odcinkowym^[2].

Przypisy