AMZ Żubr

Ten artykuł dotyczy pojazdu pancernego. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.

AMZ Żubr

Podstawowa wersja AMZ Żubr na targach MSPO 2009
Dane podstawowe
Państwo	Polska
Producent	AMZ-Kutno
Typ pojazdu	samochód pancerny
Trakcja	kołowa
Załoga	10
Historia
Prototypy	2008
Produkcja	od 2008
Dane techniczne
Silnik	Iveco Tector NEF N60 ENT C o mocy 202 KW (275 KM)
Transmisja	mechaniczna
Pancerz	z płyt stalowych
Długość	6450 mm (6950 mm - Żubr-P z wyciągarką)
Szerokość	2450 mm
Wysokość	2650 mm
Prześwit	około 320 mm
Masa	12 000 kg
Moc jedn.	22,92
Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)	700 mm
Kąt podjazdu	35°
Dane operacyjne
Użytkownicy
Polska
Multimedia w Wikimedia Commons

AMZ Żubr − pojazd pancerny produkcji polskiej, najcięższy z dotychczasowych pojazdów firmy AMZ-Kutno. Jego masa to ok. 12 ton.

Historia

12 marca 2008 r. po raz pierwszy zaprezentowano publicznie prototyp wersji specjalnej Żubr-P jako nośnik platformę systemów specjalnych, np. zabudowanej kolumny wyrzutni systemu POPRAD, radaru N-26/MMSR. Podstawowa wersja pojazdu zadebiutowała w czerwcu 2008. Wykorzystano podwozie Iveco EuroCargo 4x4 oraz silnik Iveco NEF N60ENTC o mocy 202 KW (275 KM). Pojazd został tak zaprojektowany, aby mógł zmieścić się w ładowni samolotu transportowego C-130 Hercules. Ma być używany m.in. przez polski kontyngent w Afganistanie.

Według producenta pojazd jest odporny na przestrzelenie z broni o kalibrze 12,7 mm, oraz jest odporny na wybuchy np. min pułapek dzięki opancerzeniu pod podwoziem w kształcie litery „V”, które rozprasza siłę eksplozji. Pojazd spełnia wymagania kuloodporności oraz odporności na działanie pocisków artyleryjskich w/g STANAG 4569 poziom 4, zaś odporność na wybuchy w klasie 3a/3b.

Żubr-P ma ładowność 2000 kg, dodatkowo może ciągnąć przyczepę o maksymalnej masie 1500 kg.

Pierwsze dwa Żubry-P zostały przekazane Wojsku Polskiemu 8 lutego 2011^[1]

Wersje

1. Żubr P – nośnik systemów POPRAD, radarów Soła i Bystra oraz wozu kierowania ogniem WG-35^[2]
2. Żubr MMSR – nośnik stacji radiolokacyjnej N-26A/MMSR
3. Żubr WD – wersja wozu dowodzenia
4. Żubr Argus – wersja policyjna^[3]

Planowano wariant artyleryjskiego wozu rozpoznawczego (Żubr-AWR) dla kompanijnego modułu ogniowego M120K Rak, wyposażony w pokładowy zestaw obserwacyjno-rozpoznawczy z radarem pola walki Thales Squire i głowicą optoelektroniczną na rozkładanym 4-metrowym maszcie, oraz wynośny zestaw obserwacyjno-rozpoznawczy i uzbrojony w zdalnie sterowane stanowisko z 7,62 mm UKM-2000C^[4]. Prototyp powstał w 2012 roku, jednakże podwozie nie przeszło badań kwalifikacyjnych i ostatecznie wojsko w 2016 roku zdecydowało wykorzystać jako bazę dla AWR transporter KTO Rosomak, a prototyp Żubra-AWR przekazano Wojskowej Akademii Technicznej^[4].

Galeria

• 
  AMZ Żubr P jako nośnik systemu POPRAD
• 
  AMZ Żubr WD na "MSPO 2008"
• 
  AMZ Żubr Argus

Zobacz też

• AMZ Dzik
• AMZ Tur
• AMZ Tur 2

Przypisy

Bibliografia

• Grzegorz Hołdanowicz, Żubr w ślad za Turem. [w:] Raport. Wojsko Technika Obronność, nr 3, 2008, s. 52-53.

Linki zewnętrzne

• Charakterystyka Żubra P w serwisie AMZ-Kutno. amz.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-05)].
• Charakterystyka Żubra MMSR w serwisie AMZ-Kutno. amz.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-05)].
• Charakterystyka Żubra WD w serwisie AMZ-Kutno. amz.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-05)].
• Opis Żubra w serwisie "Militis"
• Tury i Orbitery polecą do Afganistanu (fakty.interia.pl za PAP)
• Artykuł "Za rogiem czai się żubr"