Walter Rudolf Hess

Walter Rudolf Hess

Państwo działania	Szwajcaria
Data i miejsce urodzenia	17 marca 1881 Frauenfeld
Data i miejsce śmierci	12 sierpnia 1973 Ascona
profesor
Specjalność: fizjologia, chirurgia, okulistyka
Alma Mater	Uniwersytet Zuryski
Nagrody
Nagroda Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny
Multimedia w Wikimedia Commons

Walter Rudolf Hess (ur. 17 marca 1881 w Frauenfeld^[1], zm. 12 sierpnia 1973 w Asconie w dystrykcie Locarno^[1]) – szwajcarski fizjolog, chirurg i okulista, laureat nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny w roku 1949 za mapowanie obszarów mózgu odpowiedzialnych za kontrolowanie organów wewnętrznych^[2][1].

Pochodził z rodziny inteligenckiej^[3]. Pobierał nauki na kilku uczelniach^[3]. Dyplom uzyskał na Uniwersytecie w Zurychu w 1906^[3][2]. Po zakończeniu edukacji praktykował w Raperswilu jako okulista^[2]. W 1912 znalazł zatrudnienie w Instytucie Fizjologii Uniwersytetu w Zurychu jako asystent^[2]. W 1915 przebywał przez krótki czas na Uniwersytecie w Bonn^[1]. W 1916 spędził rok w szwajcarskiej armii^[3]. W 1917 w Zurychu został mianowany profesorem^[2]. Od 1917 do 1951 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Fizjologii^[3]. W latach 20. i 30. skierował swoje zainteresowanie naukowe w stronę autonomicznego układu nerwowego; badał też neurologiczną stronę snu^[3][2]. Przeprowadzając serię eksperymentów na psach i kotach, zdołał dokładnie zmapować ich międzymózgowie, wskazując rejony odpowiedzialne za konkretne stany, zachowania i emocje^[2][3]. Za osiągnięcia w dziedzinie mapowania międzymózgowia otrzymał w 1949 nagrodę Nobla^[2]. Nagrodę tę otrzymał wspólnie z António Egasem Monizem^[1]. Odkrycia Hessa okazały się później przydatne w terapii choroby Parkinsona i innych przypadłości^[2].

Przypisy