Rachunek różnicowy

Nie mylić z: rachunkiem różniczkowym.

Rachunek różnicowy – dział matematyki badający funkcje za pomocą wyrażeń zwanych różnicami skończonymi[1]. Jest blisko związany z rachunkiem różniczkowym i pozwala na analogiczne metody w matematyce dyskretnej. Zajmuje się między innymi równaniami różnicowymi i jest podstawą wielu metod numerycznych.

W przypadku funkcji zmiennej rzeczywistej F : R R {\displaystyle F\colon \mathbb {R} \to \mathbb {R} } pochodną definiuje się jako lim x a f ( x ) f ( a ) x a . {\displaystyle \lim _{x\to a}{\frac {f(x)-f(a)}{x-a}}.} W matematyce dyskretnej jednak operujemy na funkcjach F : N R . {\displaystyle F\colon \mathbb {N} \to \mathbb {R} .} Dla takich funkcji czymś zupełnie analogicznym jest operator różnicowy – Δ {\displaystyle \Delta } z tym, że w przypadku funkcji F : N R {\displaystyle F\colon \mathbb {N} \to \mathbb {R} } do wartości f ( a ) {\displaystyle f(a)} możemy się zbliżyć najbliżej tylko jako f ( a + 1 ) . {\displaystyle f(a+1).} Dlatego Δ f ( x ) = f ( x + 1 ) f ( x ) . {\displaystyle \Delta f(x)=f(x+1)-f(x).}

Niektóre analogie między rachunkiem różnicowym a rachunkiem różniczkowym

W rachunku różnicowym odpowiednikiem funkcji potęgowej o wykładniku całkowitym jest tzw. potęga krocząca ubywająca x m _ {\displaystyle x^{\underline {m}}} lub przyrastająca x m ¯ . {\displaystyle x^{\overline {m}}.} Działanie operatora Δ {\displaystyle \Delta } na funkcję x m _ {\displaystyle x^{\underline {m}}} daje w wyniku:

Δ ( x m _ ) = ( x + 1 ) m _ x m _ = m x m 1 _ . {\displaystyle \Delta (x^{\underline {m}})=(x+1)^{\underline {m}}-x^{\underline {m}}=mx^{\underline {m-1}}.}

Jest to wzór analogiczny do D ( x m ) = m x m 1 . {\displaystyle D(x^{m})=mx^{m-1}.}

Operator Δ , {\displaystyle \Delta ,} podobnie jak operator D {\displaystyle D} jest przekształceniem liniowym:

Δ ( f + g ) = Δ ( f ) + Δ ( g ) , {\displaystyle \Delta (f+g)=\Delta (f)+\Delta (g),}
Δ ( c f ) = c Δ ( f ) . {\displaystyle \Delta (cf)=c\Delta (f).}

Istnieje operacja odwrotna do różnicowania – jest to sumowanie, dyskretna analogia całki. Występuje ona również w wersji nieoznaczonej i oznaczonej. W szczególności

x m _ δ x = { x m + 1 _ m + 1 m 1 H x m = 1 , {\displaystyle \sum x^{\underline {m}}\delta x={\begin{cases}{\frac {x^{\underline {m+1}}}{m+1}}\quad m\neq -1\\H_{x}\quad m=-1\end{cases}},}

co przypomina wzór na całkę x m d x . {\displaystyle \int x^{m}dx.}

Przekształcenie Abela jest dyskretnym odpowiednikiem całkowania przez części.

Przypisy

  1. rachunek różnicowy, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-10-03] .

Bibliografia

  • Ronald L. Graham, Donald E. Knuth, Oren Patashnik: Matematyka konkretna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14764-4.

Linki zewnętrzne

  • publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Finite-difference calculus (ang.), Encyclopedia of Mathematics, encyclopediaofmath.org, [dostęp 2023-06-18].
  • p
  • d
  • e
Działy matematyki
działy
ogólne
według trudności
według celu
  • matematyka czysta
  • matematyka stosowana
inne
  • matematyka doświadczalna
  • matematyka parakonsystentna
  • supermatematyka
działy
czyste
algebra
analiza
matematyczna
arytmetyka
geometria
matematyka
dyskretna
podstawy
teoria układów
dynamicznych
topologia
pozostałe
działy
stosowane
nauki przyrodnicze
nauki społeczne
nauki techniczne
statystyka
matematyczna
inne
powiązane
dyscypliny
ściśle naukowe
inne