Pismo piktograficzne

Sumeryjski piktogram „głowa”

Pismo piktograficzne, pismo obrazkowe[1] – początkowe stadium rozwoju pisma. W piśmie piktograficznym każdy rysunek (piktogram) oznaczał dane pojęcie (np. schematyczny rysunek głowy oznaczał głowę). Pismo piktograficzne jest pismem semantycznym, znaczeniowym, tj. nie występuje w nim fonetyzm, a symbol nie oznacza dźwięku mowy, jak w piśmie fonetycznym. Pismo piktograficzne różni się jednak od obrazu tym, że przedstawia zdarzenie lub pewną sytuację, a nie wyobrażenie o nich, czyli nie oddziałuje na wyobraźnię odbiorcy. Piktografami posługiwały się prehistoryczne ludy basenu Morza Śródziemnego, Chin, niektóre ludy Afryki Środkowej, Ameryki Północnej i Australii[2].

Przypisy

  1. JiříJ. Černý JiříJ., Dějiny lingvistiky, Ołomuniec: Votobia, 1996, s. 36, ISBN 80-85885-96-4, OCLC 37391292  (cz.).
  2. David Diringer: Alfabet czyli klucz do dziejów ludzkości. Warszawa: 1972, s. 36–37.
  • p
  • d
  • e
Pisma świata
Alfabetyczne
dwuszeregowe
jednoszeregowe
dwuszeregowe i jednoszeregowe
nielinearne
Spółgłoskowe (abdżady)
Półalfabetyczne
Alfabetyczno-sylabiczne (abugidy)
indyjskie
protopisma i ksenopismo
północne
południowe
inne
Sylabiczne
dalekowschodnie
inne
Logograficzne
bliskowschodnie (mezopotamskie)
bliskowschodnie (egipskie)
dalekowschodnie (sinogramy)
mezoamerykańskie
Nieodczytane (nieznana struktura)
Protopisma
Alfabety fonetyczne
Pseudoalfabety
Zapis liczb
Projekty ideograficzne

Kontrola autorytatywna (system pisma):
  • LCCN: sh85102008
  • GND: 4145404-2
  • NKC: ph351785
  • J9U: 987007548690405171
Encyklopedia internetowa:
  • Treccani: pittografia
  • SNL: billedskrift
  • Catalana: 0131746