Kamil Glik

Kamil Glik
Ilustracja
Kamil Glik podczas MŚ 2018
Pełne imię i nazwisko

Kamil Jacek Glik

Data i miejsce urodzenia

3 lutego 1988
Jastrzębie-Zdrój

Wzrost

190 cm

Pozycja

obrońca

Informacje klubowe
Klub

Cracovia

Numer w klubie

15

Kariera juniorska
Lata Klub
MOSiR Jastrzębie-Zdrój
2000–2005 WSP Wodzisław Śląski
2005 Silesia Lubomia
2006 UD Horadada
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2007–2008 Real Madryt C 18 (0)
2008–2010 Piast Gliwice 54 (2)
2010–2011 Palermo 0 (0)
2011 → Bari (wyp.) 16 (0)
2011–2016 Torino 154 (12)
2016–2020 Monaco 128 (11)
2020–2023 Benevento 67 (2)
2023– Cracovia 10 (2)
W sumie: 447 (29)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2008–2010  Polska U-21 14 (3)
2010–  Polska 103 (6)
W sumie: 117 (9)
  1. ↑ Aktualne na: 30 grudnia 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. ↑ Aktualne na: 4 grudnia 2022.
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

ⓘKamil Jacek Glik (ur. 3 lutego 1988 w Jastrzębiu-Zdroju) – polski piłkarz, występujący na pozycji obrońcy, od 2023 w polskim klubie Cracovia i od 2010 w reprezentacji Polski.

Uczestnik Mistrzostw Europy 2016, 2020 oraz Mistrzostw Świata 2018 i 2022. Członek Klubu Wybitnego Reprezentanta. Jeden z sześciu polskich piłkarzy, obok Grzegorza Laty, Michała Żewłakowa, Roberta Lewandowskiego, Jakuba Błaszczykowskiego i Grzegorza Krychowiaka, który ma na koncie sto i więcej występów w reprezentacji.

Kariera klubowa

Początki

Pierwsze piłkarskie kroki stawiał w drużynie Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji Jastrzębie-Zdrój i Wodzisławskiej Szkole Piłkarskiej Wodzisław Śląski.

Po kilku latach spędzonych w WSP Wodzisław Śląski występował przez krótki okres na zasadzie wypożyczenia w lokalnej Silesii Lubomia. Następnie razem z innym zawodnikiem WSP, Kamilem Wilczkiem, występował w hiszpańskim klubie UD Horadada, skąd przeszedł do drużyny Realu Madryt C[1], w której grał w sezonie 2007/08.

Piast Gliwice

Po powrocie z Hiszpanii, 6 sierpnia 2008 został zawodnikiem Piasta Gliwice. 30 sierpnia 2008, w meczu z Jagiellonią Białystok, debiutował w jego barwach w Ekstraklasie, zaś prawie rok później, 15 sierpnia 2009, w spotkaniu z Zagłębiem Lubin (4:1) zdobył swoją pierwszą ligową bramkę w barwach Piasta, z którym w sezonie 2009/2010 spadł z Ekstraklasy.

US Palermo

7 lipca 2010 podpisał 5-letni kontrakt z włoskim klubem US Palermo[2]. W nowym klubie zadebiutował 19 sierpnia 2010 w meczu IV rundy kwalifikacji do Ligi Europy przeciwko NK Maribor (3:0), i następnie zagrał jeszcze w 3 meczach fazy grupowej tych rozgrywek – przeciwko CSKA Moskwa (1:3) oraz Lausanne-Sport (1:0).

FC Bari

1 stycznia 2011 został wypożyczony na pół roku do FC Bari 1908, w którego barwach 6 stycznia 2011, w meczu z US Lecce, zadebiutował w Serie A. W barwach Bari, rozegrał 16 ligowych meczów, lecz nie uchroniło to włoskiego klubu przed spadkiem do Serie B.

Kamil Glik jako kapitan Torino (2015)

Torino FC

1 lipca 2011 za niespełna 2,5 mln euro został zawodnikiem drugoligowego wówczas Torino FC. W sezonie 2011/2012 wywalczył z klubem awans do Serie A. 31 października 2012 w meczu z S.S. Lazio, zdobył swoją pierwszą bramkę w Serie A. W drugiej połowie lipca 2013 jako pierwszy obcokrajowiec w historii został kapitanem tego klubu[3]. Opaskę kapitańską założył po raz pierwszy 20 lipca w pierwszym przedsezonowym meczu Torino FC z US Bormiese Calcio (drużyna z miejscowości Bormio); zdobył jedną z dziesięciu bramek w tym spotkaniu (mecz zakończył się wygraną Torino 10:0)[4].

W sezonie 2014/2015 zakwalifikował się z Torino FC do Ligi Europy i dotarł z klubem do 1/8 finału tych rozgrywek, gdzie Torino FC przegrało w dwumeczu 1:2 z Zenitem Petersburg. W rewanżowym spotkaniu z tym zespołem (1:0), zdobył swoją pierwszą bramkę w europejskich pucharach. W sezonie 2014/2015 został wybrany do jedenastki sezonu Serie A przez La Gazzetta dello Sport[5].

Łącznie w barwach Torino FC, rozegrał 171 meczów, w których strzelił 13 bramek i zanotował 6 asyst. Nieprzerwanie przez 3 sezony był także kapitanem turyńskiego klubu, zyskując szacunek kibiców i miano klubowej legendy[6].

Kamil Glik w barwach AS Monaco (2016)

AS Monaco

4 lipca 2016 przeszedł z Torino FC do AS Monaco, podpisując z monakijskim klubem 4-letni kontrakt[7][8].

Jego pierwszym oficjalnym spotkaniem w barwach nowego klubu, był rozegrany 3 sierpnia 2016 rewanżowy mecz III rundy eliminacji Ligi Mistrzów przeciwko Fenerbahçe SK. Spotkanie zakończyło się wygraną AS Monaco 3:1 i awansem do rundy play-off. Kamil Glik zmienił wówczas, w 90. minucie gry, strzelca dwóch bramek w tamtym spotkaniu Valère Germaina[9].

12 sierpnia 2016, w zremisowanym 2:2 meczu z En Avant Guingamp, zadebiutował w Ligue 1, zaś 10 września 2016 w meczu z Lille OSC (4:1) zdobył w niej swojego pierwszego gola[10][11].

14 września 2016 w wygranym 2:1, rozgrywanym na Wembley, meczu fazy grupowej z Tottenhamem Hotspur zadebiutował w rozgrywkach Ligi Mistrzów, do których AS Monaco zakwalifikowało się pokonując w fazie kwalifikacyjnej kolejno Fenerbahçe SK i Villarreal CF[12]. 27 września 2016 zdobył swojego pierwszego gola w Lidze Mistrzów, strzelając w ostatniej minucie meczu z Bayerem 04 Leverkusen bramkę dającą jego drużynie remis 1:1, a finalnie pierwsze miejsce w grupie E[13].

W sezonie 2016/2017 zdobył z AS Monaco, mistrzostwo Francji, a także dotarł do finału Pucharu Ligi Francuskiej, półfinału Pucharu Francji oraz półfinału Ligi Mistrzów, gdzie lepszy, po dwumeczu, okazał się włoski Juventus. Sam, w tamtym sezonie wystąpił natomiast w 53 meczach swojej drużyny, strzelając 8 bramek i notując 3 asysty. Po sezonie został wybrany do najlepszych jedenastek Ligue 1, według L’Équipe, a także francuskiej federacji piłkarskiej[14]. 13 lipca 2017 przedłużył swój kontrakt z Monaco do 30 czerwca 2021[15].

Benevento Calcio

11 sierpnia 2020 podpisał trzyletni kontrakt z włoskim klubem Benevento Calcio[16]. Dla polskiego obrońcy był to powrót do Serie A po czterech latach[17]. Pierwszy mecz w nowych barwach rozegrał 26 września 2020 przeciwko Sampdorii. Jego drużyna wygrała spotkanie 3:2[18]. 6 grudnia 2020 w meczu z Parmą wystąpił w roli kapitana Benevento. Tę funkcję pełnił jeszcze w dwóch spotkaniach – z Genoą oraz Crotone. 12 lutego 2021 zaliczył asystę przy bramce Nicolasa Violi na 1:1 z Bolonią[19]. 21 lutego 2021 w meczu z AS Romą otrzymał dwie żółte i w konsekwencji czerwoną kartkę, przez co pauzował w kolejnym meczu ligowym przeciwko SSC Napoli[20].

3 kwietnia 2021 otwierając wynik zremisowanego 2:2 meczu z Parmą, zdobył swoją pierwszą bramkę dla nowego klubu. Do siatki trafił jeszcze 18 kwietnia 2021 w przegranym 3:5 meczu z Lazio[21]. W sezonie 2020/2021 był podstawowym środkowym obrońcą Benevento, wystąpił w 36 z 38 możliwych do rozegrania meczów Serie A, a także w jednym spotkaniu Pucharu Włoch, strzelając 2 bramki. Benevento zajęło 18. pozycję w tabeli oznaczającą relegację do Serie B[22].

W sezonie 2022/2023 klub spadł do Serie C[23]. 30 czerwca 2023 wygasł kontrakt Glika z włoskim zespołem i nie został przedłużony.

Cracovia

30 sierpnia 2023 podpisał dwuletnią umowę z Cracovią[24]. Po dwóch ligowych meczach pauzy (spowodowanej zawieszeniem Glika za kartki w poprzednim klubie), 23 września 2023 zadebiutował w przegranym 1:5 meczu Ekstraklasy przeciwko Pogoni Szczecin[25].

Kariera reprezentacyjna

Polska

Swoją reprezentacyjną karierę rozpoczął w reprezentacji Polski do lat 19. Następnie występował w reprezentacji Polski do lat 21. 9 listopada 2009 został powołany do gry w seniorskiej reprezentacji Polski przez Franciszka Smudę. Podczas pierwszego zgrupowania nie dostał szansy debiutu. 18 grudnia 2009 otrzymał ponownie powołanie od selekcjonera tym razem na Puchar Króla Tajlandii, 20 stycznia 2010 zadebiutował w reprezentacji Polski – wyszedł w podstawowym składzie na mecz z Tajlandią. W 43. minucie tego spotkania strzelił swoją pierwszą bramkę w reprezentacji. Drugą zdobył 17 października 2012, w rozegranym w Warszawie meczu z Anglią (1:1).

12 maja 2016 został powołany przez selekcjonera Adama Nawałkę do szerokiej kadry na mistrzostwa Europy 2016 we Francji[26]. 30 maja 2016 Nawałka oficjalnie powołał go do ścisłego składu na mistrzostwa Europy[27]. 12 czerwca 2016 podczas pierwszego, wygranego 1:0 meczu fazy grupowej z Irlandią Północną, zadebiutował w wielkim turnieju. Jako jeden z liderów drużyny, wystąpił również w pozostałych czterech meczach reprezentacji Polski i dotarł z nią do ćwierćfinału, gdzie Polska odpadła po porażce w rzutach karnych z Portugalią, uzyskując jednocześnie najlepszy wynik w historii swoich występów w mistrzostwach Europy[28].

Następnie był filarem drużyny, która z pierwszego miejsca w grupie E, awansowała na mistrzostwa świata 2018. W eliminacjach rozegrał dziewięć meczów, strzelając jedną bramkę.

4 czerwca 2018 selekcjoner Nawałka powołał go do ścisłego składu na mistrzostwa świata 2018 w Rosji[29], został również powołany na mistrzostwa świata 2022 w Katarze[30].

22 listopada 2022 rozegrał setny mecz w kadrze, w zremisowanym 0:0 mundialowym spotkaniu przeciwko Meksykowi[31].

Statystyki

Klubowe

(aktualne na dzień 12 listopada 2022)
Klub Sezon Liga Liga Puchar kraju Puchar ligi Europa[a] Inne[b] Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
Piast Gliwice 2008/09 Ekstraklasa 26 0 1 0 – – – 27 0
2009/10 Ekstraklasa 28 2 1 0 – – – 29 2
Ogólnie 54 2 2 0 0 0 0 0 0 0 56 2
US Palermo 2010/11 Serie A – – – 4 0 – 4 0
Ogólnie 0 0 0 0 0 0 4 0 0 0 4 0
FC Bari 1908 (wyp.) 2010/11 Serie A 16 0 1 0 – – – 17 0
Ogólnie 16 0 1 0 0 0 0 0 0 0 17 0
Torino FC 2011/12 Serie B 23 2 1 0 – – – 24 2
2012/13 Serie A 32 1 1 0 – – – 33 1
2013/14 Serie A 34 2 1 0 – – – 35 2
2014/15 Serie A 32 7 1 0 – 11 1 – 44 8
2015/16 Serie A 33 0 2 0 – – – 35 0
Ogólnie 154 12 6 0 0 0 11 1 0 0 171 13
AS Monaco 2016/17 Ligue 1 36 6 1 1 3 0 13 1 – 53 8
2017/18 Ligue 1 36 3 1 0 4 0 6 1 1 0 48 4
2018/19 Ligue 1 33 1 1 0 2 0 5 0 1 0 42 1
2019/20 Ligue 1 23 1 1 0 – – – 24 1
Ogólnie 128 11 4 1 9 0 24 2 2 0 167 14
Benevento Calcio 2020/21 Serie A 36 2 1 0 – – – 37 2
2021/22 Serie B 23 0 2 0 – – 3 0 28 0
2022/23 Serie B 8 0 1 1 – – 0 0 9 1
Ogólnie 67 2 4 1 0 0 0 0 3 0 74 3
Ogólnie w karierze 419 27 17 2 9 0 39 3 5 0 489 32

Reprezentacyjne

(aktualne na dzień 4 grudnia 2022)
Reprezentacja Rok Mecze Bramki
Polska
2010 7 1
2011 4 0
2012 4 1
2013 7 0
2014 7 1
2015 8 0
2016 13 0
2017 6 1
2018 8 0
2019 9 1
2020 6 1
2021 11 0
2022 13 0
Suma 103 6
Mecze i gole w reprezentacji
Lp. Data Miasto Przeciwnik Gol Wynik Rozgrywki
1. 20.01.2010 Nakhon Ratchasima  Tajlandia Gol 3:1 PKT 2010
2. 23.01.2010 Nakhon Ratchasima  Singapur 6:1 PKT 2010
3. 03.03.2010 Warszawa  Bułgaria 2:0 towarzyski
4. 02.06.2010 Kufstein  Serbia 0:0 towarzyski
5. 02.06.2010 Murcja  Hiszpania 0:6 towarzyski
6. 11.08.2010 Szczecin  Kamerun 0:3 towarzyski
7. 12.10.2010 Montreal  Ekwador 2:2 towarzyski
8. 09.02.2011 Faro  Norwegia 1:0 towarzyski
9. 25.03.2011 Kowno  Litwa 0:2 towarzyski
10. 02.09.2011 Warszawa  Meksyk 1:1 towarzyski
11. 06.09.2011 Gdańsk  Niemcy 2:2 towarzyski
12. 07.09.2012 Podgorica  Czarnogóra 2:2 el. MŚ 2014
13. 11.09.2012 Wrocław  Mołdawia 2:0 el. MŚ 2014
14. 17.10.2012 Warszawa  Anglia Gol 1:1 el. MŚ 2014
15. 14.11.2012 Gdańsk  Urugwaj 1:3 towarzyski
16. 06.02.2013 Dublin  Irlandia 0:2 towarzyski
17. 22.03.2013 Warszawa  Ukraina 1:3 el. MŚ 2014
18. 26.03.2013 Warszawa  San Marino 5:0 el. MŚ 2014
19. 14.08.2013 Gdańsk  Dania 3:2 towarzyski
20. 06.09.2013 Warszawa  Czarnogóra 1:1 el. MŚ 2014
21. 11.10.2013 Charków  Ukraina 0:1 el. MŚ 2014
22. 15.10.2013 Londyn  Anglia 0:2 el. MŚ 2014
23. 05.03.2014 Warszawa  Szkocja 0:1 towarzyski
24. 06.06.2014 Gdańsk  Litwa 2:1 towarzyski
25. 07.09.2014 Faro  Gibraltar 7:0 el. ME 2016
26. 11.10.2014 Warszawa  Niemcy 2:0 el. ME 2016
27. 14.10.2014 Warszawa  Szkocja 2:2 el. ME 2016
28. 14.11.2014 Tbilisi  Gruzja Gol 4:0 el. ME 2016
29. 18.11.2014 Wrocław  Szwajcaria 2:2 towarzyski
30. 29.03.2015 Dublin  Irlandia 1:1 el. ME 2016
31. 16.06.2015 Gdańsk  Grecja 0:0 towarzyski
32. 04.09.2015 Frankfurt  Niemcy 1:3 el. ME 2016
33. 07.09.2015 Warszawa  Gibraltar 8:1 el. ME 2016
34. 08.10.2015 Glasgow  Szkocja 2:2 el. ME 2016
35. 11.10.2015 Warszawa  Irlandia 2:1 el. ME 2016
36. 13.11.2015 Warszawa  Islandia 4:2 towarzyski
37. 17.11.2015 Wrocław  Czechy 3:1 towarzyski
38. 23.03.2016 Poznań  Serbia 1:0 towarzyski
39. 26.03.2016 Wrocław  Finlandia 5:0 towarzyski
40. 01.06.2016 Gdańsk  Holandia 1:2 towarzyski
41. 06.06.2016 Kraków  Litwa 0:0 towarzyski
42. 12.06.2016 Nicea  Irlandia Północna 1:0 ME 2016
43. 16.06.2016 Saint-Denis  Niemcy 0:0 ME 2016
44. 21.06.2016 Marsylia  Ukraina 1:0 ME 2016
45. 25.06.2016 Saint-Étienne  Szwajcaria 1:1 (k. 5:4) ME 2016
46. 30.06.2016 Marsylia  Portugalia 1:1 (k. 3:5) ME 2016
47. 04.09.2016 Astana  Kazachstan 2:2 el. MŚ 2018
48. 08.10.2016 Warszawa  Dania 3:2 el. MŚ 2018
49. 11.10.2016 Warszawa  Armenia 2:1 el. MŚ 2018
50. 11.11.2016 Bukareszt  Rumunia 3:0 el. MŚ 2018
51. 26.03.2017 Podgorica  Czarnogóra 2:1 el. MŚ 2018
52. 01.09.2017 Kopenhaga  Dania 0:4 el. MŚ 2018
53. 04.09.2017 Warszawa  Kazachstan Gol 3:0 el. MŚ 2018
54. 05.10.2017 Erywań  Armenia 6:1 el. MŚ 2018
55. 08.10.2017 Warszawa  Czarnogóra 4:2 el. MŚ 2018
56. 10.11.2017 Warszawa  Urugwaj 0:0 towarzyski
57. 23.03.2018 Wrocław  Nigeria 0:1 towarzyski
58. 27.03.2018 Chorzów  Korea Południowa 3:2 towarzyski
59. 24.06.2018 Kazań  Kolumbia 0:3 MŚ 2018
60. 28.06.2018 Wołgograd  Japonia 1:0 MŚ 2018
61. 07.09.2018 Bolonia  Włochy 1:1 LN 2018/2019
62. 11.09.2018 Wrocław  Irlandia 1:1 towarzyski
63. 11.10.2018 Chorzów  Portugalia 2:3 LN 2018/2019
64. 14.10.2018 Chorzów  Włochy 0:1 LN 2018/2019
65. 21.03.2019 Wiedeń  Austria 1:0 el. ME 2020
66. 24.03.2019 Warszawa  Łotwa Gol 2:0 el. ME 2020
67. 07.06.2019 Skopje  Macedonia Północna 1:0 el. ME 2020
68. 10.06.2019 Warszawa  Izrael 4:0 el. ME 2020
69. 09.09.2019 Warszawa  Austria 0:0 el. ME 2020
70. 10.10.2019 Ryga  Łotwa 3:0 el. ME 2020
71. 13.10.2019 Warszawa  Macedonia Północna 2:0 el. ME 2020
72. 16.11.2019 Jerozolima  Izrael 2:1 el. ME 2020
73. 19.11.2019 Warszawa  Słowenia 3:2 el. ME 2020
74. 04.09.2020 Amsterdam  Holandia 0:1 LN 2020/2021
75. 07.09.2020 Zenica  Bośnia i Hercegowina Gol 2:1 LN 2020/2021
76. 11.10.2020 Gdańsk  Włochy 0:0 LN 2020/2021
77. 14.10.2020 Wrocław  Bośnia i Hercegowina 3:0 LN 2020/2021
78. 15.11.2020 Reggio nell’Emilia  Włochy 0:2 LN 2020/2021
79. 15.11.2020 Chorzów  Holandia 1:2 LN 2020/2021
80. 25.03.2021 Budapeszt  Węgry
3:3
 el. MŚ 2022
81. 28.03.2021 Warszawa  Andora 3:0 el. MŚ 2022
82. 31.03.2021 Londyn  Anglia 1:2 el. MŚ 2022
83. 08.06.2021 Poznań  Islandia 2:2 towarzyski
84. 14.06.2021 Petersburg  Słowacja 1:2 ME 2020
85. 19.06.2021 Sewilla  Hiszpania 1:1 ME 2020
86. 23.06.2021 Petersburg  Szwecja 2:3 ME 2020
87. 02.09.2021 Warszawa  Albania 4:1 el. MŚ 2022
88. 08.09.2021 Warszawa  Anglia 1:1 el. MŚ 2022
89. 12.10.2021 Tirana  Albania 1:0 el. MŚ 2022
90. 12.11.2021 Andora  Andora 4:1 el. MŚ 2022
91. 24.03.2022 Glasgow  Szkocja 1:1 towarzyski
92. 29.03.2022 Chorzów  Szwecja 2:0 el. MŚ 2022 Baraże
93. 01.06.2022 Wrocław  Walia 2:1 LN 2022/2023
94. 08.06.2022 Bruksela  Belgia 1:6 LN 2022/2023
95. 11.06.2022 Rotterdam  Holandia 2:2 LN 2022/2023
96. 14.06.2022 Warszawa  Belgia 0:1 LN 2022/2023
97. 22.09.2022 Warszawa  Holandia 0:2 LN 2022/2023
98. 25.09.2022 Cardiff  Walia 1:0 LN 2022/2023
99. 16.11.2022 Warszawa  Chile 1:0 towarzyski
100. 22.11.2022 Doha  Meksyk 0:0 MŚ 2022
101. 26.11.2022 Ar-Rajjan  Arabia Saudyjska 2:0 MŚ 2022
102. 30.11.2022 Doha  Argentyna 0:2 MŚ 2022
103. 04.12.2022 Doha  Francja 1:3 MŚ 2022

Sukcesy

Torino FC

AS Monaco

Indywidualne

Życie prywatne

Posiada również obywatelstwo niemieckie (w niemieckim paszporcie jego nazwisko zapisane jest jako ''Glück'')[35], co jest następstwem obywatelstwa jego dziadka, który, jako Górnoślązak, po II wojnie światowej znalazł się w nowych granicach Polski[36][37]. Glik uważa się za Polaka i nie czuje żadnego związku z Niemcami[35].

Od 25 czerwca 2011 jest żonaty z Martą Glik. Ma córki: Victorię (ur. 31 sierpnia 2013) i Valentinę (ur. w marcu 2019)[38][39][40][41]. 21 września 2022 ukończył studia licencjackie z zakresu zarządzania w sporcie[42][43].

W 2022 został skazany na grzywnę 10 tys. zł za pobicie, którego dokonał w 2020; będąc pod wpływem alkoholu, dwukrotnie spoliczkował turystę robiącego zdjęcia jego domku na Mazurach[44][45].

Uwagi

  1. ↑ Uwzględniono:
    Liga Mistrzów UEFA – 21 (2)
    Liga Europy UEFA – 12 (1)
    kwalifikacje do Ligi Mistrzów UEFA – 3 (0)
    kwalifikacje do Ligi Europy UEFA – 3 (0).
  2. ↑ Uwzględniono:
    Superpuchar Francji – 2 (0)
    Baraż o awans do Serie A – 3 (0).

Przypisy

  1. ↑ Real Madrid C.F. Web Oficial – Real Madrid C.F. Official Web Site [online], realmadrid.com [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2007-09-29] .
  2. ↑ PRESO KAMIL GLIK [online], palermocalcio.it [dostęp 2010-07-07]  (wł.).
  3. ↑ Kamil Glik kapitanem Torino [online], sport.interia.pl [dostęp 2013-07-21]  (pol.).
  4. ↑ Kamil Glik z golem i opaską kapitańską Torino FC [online], sportowefakty.pl [dostęp 2013-07-21]  (pol.).
  5. ↑ Kolejne wyróżnienie dla Glika. Polak w jedenastce sezonu Serie A! [online], przegladsportowy.pl [dostęp 2015-06-01]  (pol.).
  6. ↑ Kamil Glik dłużej w Torino. Został już LEGENDĄ [FOTO] [online] [dostęp 2016-07-03] .
  7. ↑ Kamil Glik pour 4 saisons [online], asmonaco.com, 4 lipca 2016 [dostęp 2016-07-05]  (fr.).
  8. ↑ Kamil Glik na cztery lata w Monaco. Drugi najdroższy polski piłkarz w historii! [online] [dostęp 2016-07-04] .
  9. ↑ Glik zadebiutował w Monaco. Stali bywalcy za burtą Ligi Mistrzów [online] [dostęp 2016-08-12] .
  10. ↑ Grupa WirtualnaG.W. Polska Grupa WirtualnaG.W., Ligue 1: Debiut Kamila Glika we Francji. Monaco niespodziewanie straciło punkty – WP SportoweFakty [online], 12 sierpnia 2016 [dostęp 2016-08-12]  (pol.).
  11. ↑ Glik przyłożył się do demolki. To jego pierwszy gol dla Monaco, „TVN24.pl” [dostęp 2016-10-31] .
  12. ↑ INTERIA.PL, Tottenham Hotspur – AS Monaco 1-2. Debiut Glika w Lidze Mistrzów [online] [dostęp 2016-10-31] .
  13. ↑ Liga Mistrzów. Kamil Glik bohaterem Monaco! Piękny gol Polaka [online], sport.pl [dostęp 2016-10-31]  (pol.).
  14. ↑ INTERIA.PL, Kamil Glik mistrzem Francji! AS Monaco w koronie [online] [dostęp 2017-06-16]  (pol.).
  15. ↑ Monaco nagrodziło Glika! Nowy kontrakt i miliony na koncie Polaka, „PrzegladSportowy.pl” [dostęp 2017-07-13]  (pol.).
  16. ↑ Glik in giallorosso. Perfezionato l’accordo con l’AS Monaco [online], Benevento Calcio, 11 sierpnia 2020 [dostęp 2020-08-11]  (wł.).
  17. ↑ Redakcja, Kamil Glik wraca do Włoch. O transferze do beniaminka Serie A poinformowała jego żona [online], Gol24, 3 sierpnia 2020 [dostęp 2020-08-11]  (pol.).
  18. ↑ Wirtualna PolskaW.P. Media Wirtualna PolskaW.P., Sampdoria Genua – Benevento Calcio – 2 : 3 – Wynik meczu i relacja na żywo – Serie A – 26.09.2020 – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl [dostęp 2021-07-15]  (pol.).
  19. ↑ Świetny mecz Glika, asysta w „polskim” starciu [online], sport.interia.pl [dostęp 2021-07-15]  (pol.).
  20. ↑ Serie A: Czerwona kartka Kamila Glika w meczu z Romą – Polsat Sport [online], polsatsport.pl [dostęp 2021-07-15]  (pol.).
  21. ↑ Serie A: Gol Kamila Glika w szalonym meczu. Juventus musi się bać o Ligę Mistrzów? – Polsat Sport [online], polsatsport.pl [dostęp 2021-07-15]  (pol.).
  22. ↑ JacekJ. Czaplewski JacekJ., Liga włoska. Spadek Benevento do Serie B. Kamil Glik zostanie czy odejdzie? [online], gol24.pl, 18 maja 2021 [dostęp 2021-07-15]  (pol.).
  23. ↑ Drużyna Kamila Glika i Krzysztofa Kubicy spadła z Serie B [online], www.90minut.pl [dostęp 2023-05-15] .
  24. ↑ Kamil Glik nowym piłkarzem Pasów! [online], cracovia.pl [dostęp 2023-08-30]  (pol.).
  25. ↑ Fatalny debiut Glika w Cracovii. Grosicki bez litości dla przyjaciela [online], sport.interia.pl [dostęp 2023-09-23]  (pol.).
  26. ↑ Szeroka kadra Polski na Euro 2016 [online], 90minut.pl [dostęp 2016-06-15]  (pol.).
  27. ↑ Kadra Polski na Euro 2016 [online], 90minut.pl [dostęp 2016-06-15]  (pol.).
  28. ↑ Euro 2016. Ćwierćfinał Polska – Portugalia. Jak Polak przestał być turystą [online] [dostęp 2016-07-03]  (pol.).
  29. ↑ Skład reprezentacji Polski na mistrzostwa świata 2018 [online] [dostęp 2018-06-12] .
  30. ↑ MŚ 2022. Glik i Grosicki już na zgrupowaniu, większość dotrze w poniedziałek [online], pap.pl, 13 listopada 2022 [dostęp 2022-11-23]  (pol.).
  31. ↑ Glik rozegrał 100. mecz w reprezentacji Polski [online], polsatsport.pl [dostęp 2022-11-23]  (pol.).
  32. ↑ Kamil Glik mistrzem Francji! AS Monaco w koronie [online], sport.interia.pl [dostęp 2017-05-17]  (pol.).
  33. ↑ Kamil Glik w jedenastce sezonu „L’Équipe”, „Onet Sport”, 12 maja 2017 [dostęp 2017-05-15]  (pol.).
  34. ↑ Grupa WirtualnaG.W. Polska Grupa WirtualnaG.W., Kamil Glik w oficjalnej „11” sezonu Ligue 1 – WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 15 maja 2017 [dostęp 2017-05-15]  (pol.).
  35. ↑ a b Kamil Glik – bohater ze szkółki Realu, który nie wybrał Niemców [online], onet.pl [dostęp 2012-10-18]  (pol.).
  36. ↑ Baggert der FC Bayern am Turiner Abwehrspieler Kamil Glik? [online], abendzeitung-muenchen.de [dostęp 2020-08-12]  (niem.).
  37. ↑ Transfer-Ticker: Alle Gerüchte rund um den FC Bayern [online], tz.de [dostęp 2020-08-12]  (niem.).
  38. ↑ Córeczka Kamila Glika skończyła rok. Marta Glik pokazała piękne zdjęcia z sesji [online], Onet Sport, 3 marca 2020 [dostęp 2022-01-06]  (pol.).
  39. ↑ Żona Kamila Glika – zdjęcia żony, dziecko, Instagram – Party.pl [online], Party.pl [dostęp 2016-07-03] .
  40. ↑ Glik jakiego nie znacie! Żona i córka opowiadają o stoperze Torino [online] [dostęp 2016-07-03] .
  41. ↑ Kamil Glik został ojcem [online], Onet Ofsajd, 31 sierpnia 2013 [dostęp 2018-04-30]  (pol.).
  42. ↑ Kamil Glik obronił pracę licencjacką. Studiował razem z żoną Martą [online], gol24.pl, 21 września 2022 [dostęp 2022-09-22]  (pol.).
  43. ↑ Kamil Glik przez lata zdobywał swoje wykształcenie. Nie uwierzycie, ile zajęło mu zdanie matury [online], sport.se.pl, 31 marca 2021 [dostęp 2022-09-22]  (pol.).
  44. ↑ Wirtualna PolskaW.P. Media Wirtualna PolskaW.P., Kamil Glik skazany za pobicie [online], sportowefakty.wp.pl, 25 października 2022 [dostęp 2022-10-25]  (pol.).
  45. ↑ Zaskakująca sprawa! Kamil Glik usłyszał wyrok za pobicie polskiego turysty! [online], sport.interia.pl [dostęp 2022-10-25]  (pol.).

Linki zewnętrzne

  • Kamil Glik, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2023-11-11] .
  • Kamil Glik w bazie 90minut.pl
  • Kamil Glik w bazie Worldfootball.net
  • Kamil Glik, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-24] .
  • p
  • d
  • e
skład Cracovia
  • Aktualny na dzień 16 kwietnia 2024
  • p
  • d
  • e
Składy reprezentacji Polski
  • p
  • d
  • e

Polska

  • p
  • d
  • e

Polska

  • VIAF: 2287151778257118130006
  • PLWABN: 9810551673505606
  • WorldCat: viaf-2287151778257118130006