Bagnet wz. 22
| Dane podstawowe | |
| Państwo |
|
|---|---|
| Producent | Zbrojownia Nr 4 w Krakowie |
| Rodzaj | bagnet |
| Historia | |
| Dane techniczne | |
| Długość całkowita | 383 mm |
| Rękojeść | |
| Długość rękojeści | 134 mm |
| Tworzywo wykon. rękojeści | drewno bukowe (mocowane do trzonu dwiema śrubami z nakrętkami) |
| Jelec | |
| Metoda mocowania | prowadnica, wklęsły frez jelca (zabezpieczenie w postaci zatrzasku sprężynowego) |
| Głownia | |
| Długość głowni | 249 mm |
| Szerokość głowni | 23 mm (w progu) |
| Grubość głowni | 5,5 mm (maksymalna) |
| Pochwa | |
Bagnet karabinowy wzór 1922 – bagnet polskiej konstrukcji przeznaczony dla karabinu Mauser wz. 98, które w zamyśle miały stać się docelowym uzbrojeniem Wojska Polskiego. Bagnet został opracowany przez inżynierów ze Zbrojowni Nr 4 znajdującej się w Krakowie. Produkcja została zlecona także temu zakładowi, gdyż miał już doświadczenie w produkcji austriackich bagnetów wzór 1895 przeznaczonych dla karabinów Mannlicher wzór 1895. W roku 1933, zgodnie z Dziennikiem Rozkazów Nr 7/33 pkt. 101 wprowadzono nowe nazewnictwo bagnetu, które od tej pory określano jako wz.27. Zmiana dotyczyła także dwóch innych polskich bagnetów bez pierścienia jelca – wz. 24 oraz wz. 25.
Konstrukcja
Założenia konstrukcyjne zostały oparte na sprawdzonych już rozwiązaniach zastosowanych w niemieckim bagnecie S 84/98. Jednak postanowiono zmniejszyć jego masę oraz zmienić sylwetkę bagnetu na smuklejszą. Zmieniono także krawędź głowicy bagnetu, która w polskim odpowiedniku była skośna, co wyraźnie odróżniało bagnet wzór 1922 od niemieckich bagnetów S 84/98. Głównym założeniem konstruktorów było to, aby tak dobrać wymiary bagnetu, aby można było wykorzystać do nich duże zapasy pochew przeznaczonych dla austriackich bagnetów wzór 1895.
W bagnecie wz. 22 zastosowano jednosieczną głownię. Zbrocze było dwustronnie wklęsłe z płaskim dwustronnym szlifem. Głownia była szlifowana „na ostro”, a jej pióro było symetrycznie dwusieczne. Okładzinę rękojeści wykonano z drewna bukowego, które mocowane do trzonu była za pomocą dwóch śrub z nakrętkami. Okładzina posiadała ponadto nacięcia do odprowadzania wody z prowadnicy. System mocowanie bagnetu na karabinie stanowiła prowadnica umieszczona w rękojeści oraz wklęsły frez jelca. Dodatkowym zabezpieczeniem był zatrzask sprężynowy, który znajdował się w głowicy bagnetu.
Oznakowanie
Bagnety wzór 22 produkowane w Zbrojowni Nr 4, sygnowane były zazwyczaj w następujący sposób: na progu przedniego płazu głowni najczęściej bito sygnaturę „Zbr.4” oraz znajdujący się pod nią numer seryjny. Na tylnym progu umieszczano godło Polski, czyli orła w koronie oraz litery „W.P.” (Wojsko Polskie), które umieszczano pod orłem. Dodatkowo na głowicy bagnetu wybijano oznaczenie wzoru – „wz. 22”.
Bibliografia
- Krzysztof Szczegłow: Bagnet Wojska Polskiego 1914-1999: Tom III - Bagnety na uzbrojeniu Wojska Polskiego 1920-1999.
- Tadeusz Królikiewcz: Bagnety. Warszawa: Bellona, 2002. ISBN 83-11-08528-5.
- Zdzisław Jagiełło: Piechota Wojska Polskiego 1918 - 1939. Bellona, 2005. ISBN 83-11-10206-6.
- Krzysztof Szczegłow. Bagnet polski wz.29. „Typy Broni i Uzbrojenia 120”.
- p
- d
- e
Broń Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej
| Broń produkcji krajowej (konstrukcje własne lub licencyjne) |
| ||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Broń zagraniczna (przejęta lub zakupiona po I wojnie światowej) używana w ograniczonym zakresie lub wycofana przed 1939 |
