Kapadokya Krallığı

Kapadokya
Kapadokya Krallığı
MÖ 320-MS 17
Kapadokya haritadaki konumu
TürBağımlı devlet
BaşkentMazaka
Yaygın dil(ler)Koğini Grekçesi (resmi)
Eski Farsça (yerel ve bölgesel)
Aramice (madeni para)
Resmî din
Senkretik (Yunan, Anadolu, Fars ve Zerdüşt)
HükûmetMonarşi
• MÖ 331 - 322 (ilk Ariyarati kralı)
I. Ariyaratis
• MÖ 96 - 63 (ilk Ariyobarzan kralı)
I. Ariyobarzanis
• MÖ 36 - MS 17 (son)
Arkelas
Tarihçe 
• I. Ariyaratis tarafından kuruldu
MÖ 320
• IX. Ariyaratis, VI. Mitridatis tarafından tahttan indirildi. I. Ariyobarzanis, Sulla'dan askeri destek alarak tahta çıktı.
MÖ 95
• Antonyus, X. Ariyaratis yerine Arkelas'ı tahta atadı.
MÖ 36
• Tiberyus döneminde Roma İmparatorluğu tarafından ilhak edildi.
MS 17
Öncüller
Ardıllar
Makedonya (antik krallık)
Kapadokya (Roma eyaleti)

Kapadokya, Anadolu'da tarihi Kapadokya bölgesinde yer alan bir Helenistik dönem İran krallığıydı.[1][2] Eski Ahameniş Kapadokya satraplığından gelişerek satraplığın son satrapı Ariyaratis tarafından kuruldu. Tarihi boyunca arka arkaya üç aile tarafından yönetildi; Ariyarati Hanedanı (MÖ 331–96), Ariyobarzan Hanedanı (MÖ 96-36) ve son olarak Arkelas (MÖ 36–MS 17). Arkelas'ın MS 17'de ölmesinden sonra Roma İmparatoru Tiberyus (MS 14-37) döneminde krallık, bir Roma eyaletine çevrildi.

Kökenler ve tarih

İran tarihi
dizisinin bir parçası
Tarihöncesi İran Antik Çağ-4000
Karaz kültürü 3400-2000
Proto Elamlılar 3200-2700
Ciruft kültürü c. 3100-c. 2200
Elam 2700-539
Akad İmparatorluğu 2400-2150
Kassitler c. 1500-c. 1155
Yeni Asur İmparatorluğu 911-609
Urartular 860-590
Manna Krallığı 850-616
Med İmparatorluğu MÖ 678-550
(İskit Krallığı) MÖ 652-625
Yeni Babil İmparatorluğu MÖ 626- 539
Ahameniş İmparatorluğu MÖ 550-330
Ermenistan Krallığı MÖ 331-MS 428
Atropatena MÖ 320'ler-MS 3. yüzyıl
Kapadokya Krallığı MÖ 320'ler-MS 17
Seleukos İmparatorluğu MÖ 312-63
Pontus Krallığı MÖ 281-MS 62
Fratarakas MÖ 3. yüzyıl
Persis kralları MÖ 3. yüzyıl-c. MS 222
Part İmparatorluğu MÖ 247-MS 224
Mesene MÖ 141-MS 222
Hint-Part Krallığı 19-240
Sasani İmparatorluğu 224-651
Zermihrîler 6. yüzyıl-785
Kârînîler 550'ler-11. yüzyıl
Râşidîn Halifeliği 632-661
Emevîler 661-750
Abbâsîler 750-1258
Dâbûyîler 642-760
Bâvendîler 651-1349
Demâvend Masmuğanı 651-760
Bâdüsbânîler 665-1598
Cüstânîler 791-11. yüzyıl
Zeydîler 864-14. yüzyıl
Tâhirîler 821-873
Sâmânîler 819-999
Seferîler 861-1003
Gurlular pre-879-1215
Sâcoğulları 889-929
Müsâfirîler 919-1062
Ziyârîler 930-1090
İlyâsîler 932-968
Büveyhîler 934-1062
Gazneliler 977-1186
Kâkûyîler 1008-1141
Nasrîler 1029-1236
Şabankara 1030-1355
Büyük Selçuklu İmparatorluğu 1037-1194
Harezmşahlar Devleti 1077-1231
İldenizliler 1135-1225
Yezd Atabegleri 1141-1319
Salgurlular 1148-1282
Hezâresbîler 1155-1424
Piştekinliler 1155-1231
Kutluğhanlılar 1223-1306
Mihribânîler 1236-1537
Kert Hanedanı 1244-1396
İlhanlılar 1256-1335
Çobanoğulları 1335-1357
Muzafferîler 1335-1393
Celâyir Sultanlığı 1337-1376
Serbedârîler 1337-1376
İncûlular 1335-1357
Efrâsiyâb Hanedanı 1349-1504
Maraşîler 1359-1596
Timurlular 1370-1507
Kârkiyâ Hanedanı 1370'ler-1592
Karakoyunlular 1406-1468
Akkoyunlular 1468-1508
Safevîler 1501-1736
(Hotakîler) 1722-1729
Afşar Hanedanı 1736-1796
Talış Hanlığı 1747-1826
Zend Hanedanı 1751-1794
Kaçar Hanedanı 1789-1925
İlgili maddeler
  • Ad
  • Hükümdarlar
  • Devlet başkanları
  • Askerî tarih
  • Ekonomik tarih
  • Savaşlar
Zaman çizelgesi
  • g
  • t
  • d

Ahamenişler döneminde, Anadolu'nun "İranlaştırılması" önemliydi ve Batı Anadolu, Pontus ve Kapadokya'da geniş bir İranlı nüfusu yerleşmişti. [3] Ariyaratis 19 yıldır Kapadokya satrapı ve Ahameniş krallarının sadık bir destekçisiydi. İktidardaki Ahameniş hanedanı ve diğer satraplarla da akrabaydı. [4] [5] Makedonyalı İskender, Pers İmparatorluğu fethinin bir parçası olarak Kapadokya'yı işgal ettiğinde, buraya geçici iki vali atadı. Ahamenişlerin düşüşü, Anadolu'daki İranlılar için kriz demekti. [3] İskender'in zaferi ve Helenistik halef kralların ortaya çıkışıyla, Karya'daki ve muhtemelen Batı Anadolu'daki İranlılar değişen duruma ayak uydurmaya başladılar. [3] Halis Nehri'nin (Kızılırmak) batısındaki İran varlığı böylece yavaş yavaş kaybolmaya başladı. [3] Buna karşın nehrin doğusunda olaylar daha farklı gelişti. Kapadokyalılar işgalci Makedonlara en baştan itibaren karşı çıktılar. [3] Halikarnas savunmasından sonra Kapadokyalılar, İskender'e karşı Gaugamela Muharebesi'ne katıldılar (MÖ 331). [3]

Karya'daki ve muhtemelen Batı Anadolu'daki İranlıların aksine, Kızılırmak'ın doğusunda, Kapadokya ve Pontus'taki İran soylu sınıfı, Makedonlara meydan okuyarak bağımsızlıklarını ilan etti. [3] Ariyaratis Kapadokya'da iktidarı ele geçirmeyi başardı ve yeni kurulan Kapadokya Krallığı'nın ilk kralı oldu. Krallığın ilk on hükümdarı Ariyaratis'in soyundan gelecekti. Bir sürelik Seleğukos derebeyliği döneminden sonra Kapadokya Krallığı, III. Ariyaratis döneminde (y. MÖ 255-220) bağımsızlığını kazandı. [6] Ariyarati Hanedanı, Kapadokya Krallığı'na boyun eğdirme girişimiyle MÖ 1. yüzyılın başlarında Pontus Krallığı'nın kötü şöhretli hükümdarı Mitridatis tarafından ortadan kaldırıldı. [7] Bununla birlikte, Roma Cumhuriyeti'nin çıkarlarıyla çatışma halinde olan Romalılar, Kapadokyalıları yeni bir kral seçmeleri konusunda desteklediler. Bu da, başka bir İranlı soylu olan Ariyobarzanis oldu. [7] Roma'daki iç savaştan sonra Romalılar Kapadokya iç işlerine doğrudan müdahale etmeye başladılar. MÖ 36'da Antonyus, Kapadokya tahtına, yerli bir soylu olan Arkelas'ı atadı. [7] Roma İmparatoru Tiberyus, onu yaşlandığında Roma'ya çağırdığında Arkelas, orada eceliyle öldü. Akabinde Kapadokya, bir Roma eyaleti olacak biçimde ilhak edildi. [4] Krallığın kuvvetli komşular arasındaki tehlikeli konumu sebebiyle Kapadokya kralları, genellikle Mitridat Hanedanı ve Seleğukos Hanedanı gibi hanedanların üyeleriyle evlendiler. [7]

Agustus döneminde yaşamış tarihçi Strabon (MÖ 63-MS 17), Ahameniş Pers İmparatorluğu'nun çöküşünden neredeyse üç yüz yıl sonra ancak Batı Anadolu'da Perslerin izlerini kaydetmiş; Kapadokya'yı ise neredeyse İran'ın yaşayan bir parçası olarak değerlendirmişti. [3]

Din

Makedon fetihlerinin ardından, Kapadokya'daki ve başka yerlerdeki Pers sömürgecileri, İran'daki dindaşlarından koparıldı. [8] Birinci yüzyılda Kapadokya Krallığı'nda onları gözlemleyen Strabon, Kapadokyalıların birçok Pers tanrısının kutsal mekanlarına ve ateş tapınaklarına sahip olduğunu kaydetmiş. [8] Krallığın toprakları, birçok İran tanrı ve idollerinin yanı sıra İranlaştırılmış tanrıların kutsal mekanlarına ve tapınaklarına da sahipmiş. [4] Strabon, bu sınıftaki birçok kutsal mekan ve idolün önemini vurguluyor. [4] Bunlardan bazıları Kastabala'daki Anahita, Ariyeremneya'daki mecusi Sagaryos ve Arebsum'daki Ahura Mazda'dır. [4] Pireytiya olarak bilinen kapalı alanlarda Zerdüşt olarak tapınırlardı. [9] Strabon, bu pireytiyaların ortalarında, üstünde çokça kül bulunan ve mecusilerin ateşi sürekli yaktıkları bir sunak olduğunu belirtmiş. [8]

İdare

Başta krallık 10 satraplık halinde teşkilatlandı. [4] Daha sonradan bu sayı 11'e çıktı. [4] Satraplıklar Yunanca stratigay terimiyle adlandırılıyordu ve her birinin başında soylulardan bir stratigos bulunuyordu. [4] 11 satraplık; Meliten, Katonya, Kilikya, Tiyanitis, Garsoritis, Layonsen, Sargarosen, Saroğen, Şamanen, Morimen ve Kilikya Trakyası. 11. ve son satraplık olan Kilikya Trakyası krallığa sonradan eklenmiştir. [4]

Krallık topraklarındaki kontrol, soylular tarafından korunan kraliyet mülkleri ve surlarla sağlanırdı. [4] İki tür mülk vardı: Mevzubahis soylunun meskeni üzerinde yerleşik olanlar ve tapınak mülkleri. [4] Tapınak mülkleri denen mülklerdeki rahipler, hem dünyevi kuvvete hem de dinsel bir işleve sahipti. Din adamları, bu çifte rollerinin bir sonucu olarak, kraldan sonra en yetkili kişilerdi. [4]

Helenleşme

Kendilerinden daha büyük batılı komşuları Seleğukosları ve Pergamonları taklit eden Kapadokya kralları, krallığın çeşitli yönlerini kasten Helenleştirdiler. [4] Hem Ariyarati hem de Ariyobarzan hanedanlarının üyeleri, Yunan eğitimi alacak ve yerli şah yerine basilyus gibi Helen unvanlarını benimseyecekti. [4] Her ne kadar Ariyarati hanedanının ilk birkaç kralı, Aramice betimlemeler içeren İran tarzı sikkeler bastırmış olsa da, III. Ariyaratis ve sonrasında Yunan tarzı sikke ve yazıtlar kullanılmaya başlandı. [4] Ariyamnes'in saltanatında Yunan yazıtlı ilk sikkeler, Pers kıyafeti içindeki monark tasvirleriyle ortaya çıktı. [3] Seleğukoslar gibi, Kapadokya kralları da yeni kurulan şehirlere kendi adlarını verdiler (örn. Ariyeremneya, Ariyerete, Arkelas). Ayrıca, her üç kraliyet hanedanı da Yunan polisi tarafından onurlandırıldı. [4] Kabaca bir tabirle, krallıktaki Helenleşme MÖ 3. yüzyıldan itibaren yavaş yavaş başladı ve 2.de hızlandı. [3] Bununla birlikte, krallığın sonuna kadar tüm hükümdarlar İranlı isimler taşıdı. [5]

Başkent

Strabon'a göre, başkent Mazaka büyük nüfusa sahip gelişmiş bir yerleşkeydi. [4] Çok sayıda köy ve tarlayla çevriliydi. Tüm bunlar, öncelikle kraliyet ailesi, ardından soylular tarafından kontrol edilen surlarla iyice korunuyordu. [4]

Antik Sikkeleri

MÖ 280’e kadar olan dönemde Kappadokia/Kapadokya Krallığı’nda darb edilen antik sikkeler ve üzerindeki semboller belirgin Pers özelliklerini taşımaktadır. MÖ 280-163 yılları arasında darb edilen sikkelerde Grek özellikleri ve Pers simgeleri birlikte yer almaktadır. MÖ 163-86 arasında sikkelerde tümü ile Hellenistik [Yunan] özellikler yer almaktadır.

Kappadokia/Kapadokya antik sikkelerinde altın sikkelere rastlanmamış olup [çok nadirdir], temel sikkeleri gümüş Tetradrahmi ve Drahmi olarak görülmektedir. Diğer tip antik sikkelerde ise bronz kullanılmıştır. Gümüş sikkelerin darbı daima kralın yetkisinde olup, bronz sikke darbı yerel yöneticeler tarafından yapılmaktaydı. Antik sikkelerde kralın adı, kullandığı unvanlar, bazen darb yeri, monogramlar, tanrı tasvirleri ve saltanat yılını gösteren rakamlar görülmektedir.

Kapadokya Krallarına ait antik sikkeler üzerinde;

Basileus [Yunanca βασιλεῖς]: Kral

Eusebeios/Eusebius [Yunanca εὐσέβεια]: Dindar, Sofu

Epiphanes [Ἐπιφανής]/Epiphaneia [ἐπιφάνεια]: Tanrının Görüntüsü

Ktistes [Yunanca κτίζειν]: Kurucu, Yaşanabilir Kılmak,Kurmak

Nikophoros [Νικηφόρος]: Muzaffer/Zafer Getiren

Philopator/Philopatoros [Yunanca Φιλοπάτωρ]: Babasını Seven

Philodelpos= Delphos’u seven. [Delphos Apollon’un oğlu]

Philopatris [Yunanca Φιλόπατρις]: Yurdunu Seven

Philometor [Yunanca Φιλομήτωρ]: Annesini Seven gibi unvanlar ve lakaplar görülmektedir.

Kapadokya Kralları

  • I. Ariyaratis MÖ 331-322
  • II. Ariyaratis MÖ 301–280
  • Ariyaramnes MÖ 280–230
  • III. Ariyaratis MÖ 255–220
  • IV. Ariyaratis MÖ 220-163
  • V. Ariyaratis MÖ 163–130
  • VI. Ariyaratis MÖ 130-116
  • VII. Ariyaratis MÖ 116-101
  • VIII. Ariyaratis MÖ 101-96
  • IX. Ariyaratis MÖ 100–85
  • I. Ariyobarzanis MÖ 96–63
  • II. Ariyobarzanis MÖ 63–51
  • III. Ariyobarzanis MÖ 51–42
  • X. Ariyaratis MÖ 42–36
  • Arkhelaos MÖ 36–MS 17

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ Weiskopf 1990 "(...) Hellenistic-era Iranian kingdom (...) But all in all, Cappadocia remained an Iranian kingdom, one which developed from an Achaemenid satrapy."
  2. ^ "Eupator in Asia before the first war with Rome". The Foreign Policy of Mithridates VI Eupator, King of Pontus. BRILL. 1986. s. 72. ISBN 978-9004075917. As in Pontus the ruling family was of Iranian descent. 
  3. ^ a b c d e f g h i j Raditsa 1983.
  4. ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r Weiskopf 1990.
  5. ^ a b Cooper & Decker 2012.
  6. ^ McGing 1986.
  7. ^ a b c d Van Dam 2002.
  8. ^ a b c Boyce 2001.
  9. ^ Weiskopf 1987.

Kaynaklar

  • Rome in the East: The Transformation of an Empire. Routledge. 2002. ss. 436-437. ISBN 978-1134823864. 
  • Zoroastrians: Their Religious Beliefs and Practices. Psychology Press. 2001. ISBN 978-0415239028. 
  • Life and Society in Byzantine Cappadocia. Palgrave Macmillan. 2012. ISBN 978-0230361065. 
  • "Iranians in Asia Minor". The Cambridge History of Iran, Vol. 3 (1): The Seleucid, Parthian and Sasanian periods. Cambridge University Press. 1983. ISBN 978-1139054942. 
  • Vevaina, Yuhan Sohrab-Dinshaw; Tessmann, Anna, (Ed.) (2015). The Wiley-Blackwell Companion to Zoroastrianism. John Wiley & Sons. ss. 445, 454, 468. ISBN 978-1118785508.  r eksik |soyadı1= (yardım)
  • Weiskopf, Michael (1987). "ASIA MINOR". Encyclopaedia Iranica, Vol. II, Fasc. 7. ss. 757-764. 
  • Weiskopf, Michael (1990). "CAPPADOCIA". Encyclopaedia Iranica, Vol. IV, Fasc. 7-8. ss. 780-786. 
  • Kingdom of Snow: Roman rule and Greek culture in Cappadocia. University of Pennsylvania Press. 2002. ISBN 978-0812236811.