Eski Çince
Eski Çince, M.Ö. 1250'li yıllardan başlayıp M.Ö. 221 yılında bütün Çin, Qin Hanedanlığı altında birleşinceye değin Çin'de konuşulmuş yazın dili.[1]
| Eski Çince | |
|---|---|
| Ana dili olanlar | Shang Hanedanlığı, Zhou Hanedanlığı, Qin Hanedanlığı |
| Bölge | Doğu Asya |
| Etnisite | Han Ulusu |
| Dönem | M.Ö. 13.yy.-M.Ö. 3.yy. |
| Dil ailesi | Çin-Tibet dilleri
|
| Dil kodları | |
| ISO 639-3 | och |
Tarihçe
Geç Shang Hanedanlığı Dönemi (M.Ö. 1250 – M.Ö. 1046)
Çin dillerinin en eski yazılı kaynakları, ilk keşiflerin 1899 yılında olduğu, Geç Shang Hanedanlığı döneminde kaydedildi. Bunlar sığırların omuz kemiklerine ve kaplumbağa plastronlarına kazınmış fal yazıtları ve genelde yiyecek ve içeçek kaplarına yazılmış bronz yazıtlardı. Fal yazıtlara jiaguwen, tunç (bronz) yazıtlara ise jinwen adı verilir. Çin yazısı o tarihlerde oldukça gelişmişti ve bu denli gelişmiş olması varlığını çok daha eskiye götürmektedir. Milattan önce 15. yüzyılda da tunç yazıtların varlığı bilinse de günümüze ulaşamamıştır.[2]
Kaynakça
- ^ Baxter, William H.; Sagart, Laurent (2014). Old Chinese: A New Reconstruction [Eski Çince: Yeni Bir Yapılandırma] (İngilizce). Oxford University Press. ISBN 978-0199945375. 26 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2022.
- ^ Kang-i, Sun; Owen, Stephen (2011). The Cambridge History of Chinese Literature [Çin Edebiyatının Cambridge Tarihçesi] (İngilizce). Cambridge University Press.
