Estado Independente da Macedônia



Estado Independente da Macedônia

Estado fantoche proposto da
 Alemanha


1944

Bandeira de Macedônia

Bandeira
Continente Europa
Região Bálcãs
País Macedônia
Capital Skopje (presumido)
Governo Não especificado
Presidente Spiro Kitinchev
Período histórico Segunda Guerra Mundial
 • 8 de setembro de 1944 Fundação
 • Novembro de 1944 Dissolução

Estado Independente da Macedônia foi uma tentativa da Alemanha Nazista em setembro de 1944 de estabelecer um Estado fantoche no território do Reino da Iugoslávia, que havia sido ocupado pelo Reino da Bulgária na sequência da invasão da Iugoslávia em abril de 1941. Quando as forças da União Soviética se aproximaram das fronteiras da Bulgária perto do final de agosto de 1944, a Bulgária declarou neutralidade e brevemente procurou negociar com os aliados ocidentais. Como o governo búlgaro não estava impedindo a retirada das forças alemãs da Bulgária ou da Romênia, isso forçou a União Soviética a tratá-la com desconfiança. Em 2 de setembro um novo governo pró-ocidental tomou o poder em Sófia, porém seria substituído uma semana depois por um governo pró-comunista, após uma revolta liderada pela Frente Patriótica. [1] No entanto, em 5 de setembro de 1944, os soviéticos declararam guerra à Bulgária.

A pessoa em que os alemães se voltaram a fim de implementar este projeto foi Ivan Mihailov.[2] Mihailov era um político bulgarófilo direitista e ex-líder da Organização Revolucionária Interna da Macedônia que estava envolvido em atividades terroristas na Macedônia iugoslava e grega. Mihailov tornou-se líder da Organização Revolucionária Interna da Macedônia em 1927 e sob sua liderança a organização tinha juntado forças com a Ustaše croata em 1929. [3] As duas organizações haviam planejado e executado o assassinato do rei Alexandre da Iugoslávia em 1934. Após o golpe militar no mesmo ano, a Organização Revolucionária Interna da Macedônia foi banida pelas autoridades. Mihailov fugiu para a Turquia e, em seguida, para a Itália, onde a maior parte dos Ustaše também estava exilada. Após a invasão da Iugoslávia em 1941, Mihailov mudou-se para Zagreb, onde agiria como um conselheiro para Ante Pavelić. Em janeiro de 1944, faria um lobby com êxito aos alemães para armar alguns apoiantes da Ohrana e para coloca-los sob o comando da Schutzstaffel (SS) na Macedônia grega, que também havia sido anexada pelos búlgaros em 1941. [2]

Em 1928, Mihailov propôs um plano solicitando a unificação da região da Macedônia em um único estado, que seria autônomo da Bulgária. [4] Foi um proponente de uma Macedônia Unida, um Estado multi-étnico pró-búlgaro, chamando-a de "a Suíça dos Bálcãs". [5] Durante a última fase da Segunda Guerra Mundial, ele tentou realizar seu plano com a colaboração política alemã, no entanto, abandonaria a implementação desta ideia, devido à falta de apoio militar real. Apesar disso, um Estado independente foi declarado pelos nacionalistas macedônios em 8 de setembro de 1944. Sem os meios para tornar o Estado uma realidade, esta pretensão seria dissolvida assim que os partisans iugoslavos afirmaram seu controle na sequência da retirada das tropas alemãs da região em meados de novembro. Este evento marcou a derrota do nacionalismo búlgaro e a vitória do macedonismo na área.[6]

Notas

  1. Tomasevich (2001), pp. 166–167
  2. a b Tomasevich (2001), p. 167
  3. Tomasevich (2001), p. 159
  4. "Collective Memory, National Identity, and Ethnic Conflict: Greece, Bulgaria, and the Macedonian Question, Victor Roudometof, Greenwood Publishing Group, 2002, ISBN 0275976483, p. 99.
  5. Fischer (2007), p. 127
  6. Macedonia and the Macedonians: A History, Andrew Rossos, Hoover Press, 2008, ISBN 9780817948832, p. 189.

Fontes

  • Das makedonische Jahrhundert: von den Anfängen der nationalrevolutionären Bewegung zum Abkommen von Ohrid 1893-2001, Stefan Troebst, Oldenbourg Verlag, 2007, ISBN 3486580507, S. 229-237.
  • Македонска нацијa, 02 Март 2011 г. Ванчо Михајлов не ја исполнил задачата на Хитлер, Стефан Требст. (Mk.)
  • "Führerbefehl!" - Adolf Hitler und die Proklamation eines unabhängigen Makedonien (September 1944). Eine archivalische Miszelle, Troebst, Stefan, Serial Osteuropa 52, 2002, pp. 491–501.
  • "Сите българи заедно" - Иван Михайлов и Третият райх. Цочо В. Билярски. (Bg.)

Referências

  • Chary, Frederick B. (1972). The Bulgarian Jews and the Final Solution, 1940-1944. [S.l.]: University of Pittsburgh Press. ISBN 0-822984-43-1 
  • Danforth, Loring M. (1995). The Macedonian Conflict: Ethnic Nationalism in a Transnational World. [S.l.]: Princeton University Press. ISBN 0-691043-56-6 
  • Dear, Ian C.B. (2005). «World War II». In: Dear, Ian C.B.; Foot, Michael R. D. The Oxford Companion to World War II. [S.l.]: Oxford University Press. ISBN 0-192806-66-1 
  • Fischer, Bernd J. (2007). Balkan Strongmen: Dictators and Authoritian Rulers of Southeast Europe. [S.l.]: Purdue University Press. ISBN 978-1-55753-455-2 
  • Poulton, Hugh (2003). «Macedonians and Albanians as Yugoslavs». In: Đokić, Dejan. Yugoslavism: Histories of a Failed Idea, 1918-1992. [S.l.]: C. Hurst & Co. Publishers. ISBN 1-850656-63-0 
  • Ramet, Sabrina P. (2006). The Three Yugoslavias: State-Building and Legitimation, 1918–2005. Bloomington: Indiana University Press. ISBN 978-0-253-34656-8 
  • Todorovski, Zoran (1997). Vnatrešnata makedonska revolucionerna organizacija, 1924–1934 (em Serbo-Croatian). Skopje: Robz  !CS1 manut: Língua não reconhecida (link)
  • Tomasevich, Jozo (2001). War and Revolution in Yugoslavia, 1941–1945: Occupation and Collaboration. Stanford: Stanford University Press. ISBN 978-0-8047-3615-2 
  • IMRO (United). Documents and materials, book I and II, Ivan Katandzhiev, Skopje, 1991, 1992
  • History of Bulgaria, Sofia, 1994
  • For independent state Croatia: common struggle of the Croats and Macedonians, Wien, 1932
  • Este artigo foi inicialmente traduzido, total ou parcialmente, do artigo da Wikipédia em inglês cujo título é «Independent Macedonia (1944)».
  • v
  • d
  • e
Regimes fantoches
Organizações
políticas
Pessoas
Croatas &
bósnios
  • Mehmed Alajbegović
  • Andrija Artuković
  • Ivan Babić
  • Mijo Babić
  • Rafael Boban
  • Mile Budak
  • Eduard Bunić
  • Fedor Dragojlov
  • Mato Dukovac
  • Jure Francetić
  • Miroslav Filipović
  • Muhamed Hadžiefendić
  • Ivo Herenčić
  • Božidar Kavran
  • Vladimir Košak
  • Džafer Kulenović
  • Osman Kulenović
  • Dido Kvaternik
  • Slavko Kvaternik
  • Vladimir Laxa
  • Mladen Lorković
  • Vjekoslav Luburić
  • Mihajlo Lukić
  • Julije Makanec
  • Nikola Mandić
  • Ivica Matković
  • Vladimir Metikoš
  • Josip Metzger
  • Ademaga Mešić
  • Husein Miljković
  • Ljubo Miloš
  • Ante Nikšić
  • Miroslav Navratil
  • Sulejman Pačariz
  • Ante Pavelić
  • Stijepo Perić
  • Viktor Pavičić
  • Ismet Popovac
  • Ivan Prpić
  • Osman Rastoder
  • Husein Rovčanin
  • Franjo Šimić
  • Slavko Štancer
  • Dinko Šakić
  • Tomislav Sertić
  • Alija Šuljak
  • Ivan Tomašević
  • Ante Vokić
  • Vjekoslav Vrančić
  • Hasan Zvizdić
Sérvios
Eslovenos
  • Franc Frakelj
  • Ernest Peterlin
  • Gregorij Rožman
  • Leon Rupnik
Montenegrinos
Albaneses
Búlgaros
Organizações
militares
Movimento Chetnik (termo amplo)
Forças Armadas Croatas
Governo de Salvação Nacional da Sérvia
Organizações militares eslovenas
Protetorado italiano de Montenegro /
Território de Montenegro sob Ocupação Alemã
Protetorado italiano da Albânia (1939–1943) e
Ocupação alemã da Albânia
Ocupação búlgara /
Estado Independente da Macedônia