Diocese de Perpinhão-Elna

Catedral de Perpinhão

  A Diocese Católica Romana de Perpinhão–Elna (em latim: Dioecesis Elnensis; em francês: Diocèse de Perpignan–Elne; em catalão: Bisbat de Perpinyà–Elna) é uma diocese da Igreja Latina da Igreja Católica Romana na França.[1][2] A diocese compreende o departamento de Pirenéus Orientais . Esta sede continua a antiga Diocese de Elna, [3] que foi renomeada e teve sua sede transferida para Perpinhão, em 1601, após uma bula papal do Papa Clemente VIII. Seu território reunia a diocese de Elna, parte da diocese espanhola de Urgel conhecida como Cerdanha francesa, três cantões da diocese de Alet e duas aldeias da diocese de Narbona.

A Diocese de Elna foi sufragânea da Diocese de Narbona até 1511. O Papa Júlio II tornou a Diocese de Elna diretamente sujeita à Santa Sé em 1511, mas em 22 de janeiro de 1517 o Papa Leão X reverteu a política e a Diocese de Elna tornou-se novamente sufragânea da Diocese de Narbona.[4] Em 1482, em virtude de um Decreto do Concílio de Trento, o Papa Gregório XIII a tornou sufragânea da Arquidiocese de Tarragona.[5] Depois de 1678 foi novamente sufragânea da diocese de Narbona.

O departamento de Pirenéus Orientais foi unido em 1802 à Diocese de Carcassona. A diocese seria restabelecida pela Concordata de 11 de junho de 1817, mas o Parlamento francês não aprovou o tratado. A diocese de Perpinhão foi, portanto, restabelecida por bula papal em 1822 e tornada sufragânea da arquidiocese de Albi . Sua sede é a Catedral de Perpinhão (em francês: Basilique-Cathédrale de Saint-Jean-Baptiste de Perpignan; em catalão: Catedral de Sant Joan Baptista de Perpinyà).

Ver também

Notas e referências

O conteúdo deste artigo incorpora material da Enciclopédia Católica de 1913, que se encontra no domínio público.

  1. «Perpignan-Elne (Diocese) [Catholic-Hierarchy]». www.catholic-hierarchy.org. Consultado em 21 de agosto de 2023 
  2. «Diocese of Perpignan–Elne, France». GCatholic. Consultado em 21 de agosto de 2023 
  3. Or diocese of Elna, Catalan name.
  4. Gallia christiana VI (1739), Instrumenta, pp. 492-497.
  5. Gallia christiana VI (1739), p. 1030.

Bibliografia

Obras de referência

  • Gams, Pius Bonifatius (1873). Series episcoporum Ecclesiae catholicae: quotquot innotuerunt a beato Petro apostolo. Ratisbon: Typis et Sumptibus Georgii Josephi Manz  pp. 599–601. (Use with caution; obsolete)
  • Eubel, ed. (1913). Hierarchia catholica, Tomus 1 second ed. Münster: Libreria Regensbergiana  (in Latin) pp. 238–239.
  • Eubel, ed. (1914). Hierarchia catholica, Tomus 2 second ed. Münster: Libreria Regensbergiana  (in Latin) p. 150.
  • Eubel, Conradus (ed.); Gulik, Guilelmus (1923). Hierarchia catholica, Tomus 3 second ed. Münster: Libreria Regensbergiana  p. 192.
  • Gauchat, Patritius (Patrice) (1935). Hierarchia catholica IV (1592-1667). Münster: Libraria Regensbergiana. Consultado em 6 de julho de 2016  pp. 181–182.
  • Ritzler, Remigius; Sefrin, Pirminus (1952). Hierarchia catholica medii et recentis aevi V (1667-1730). Patavii: Messagero di S. Antonio. Consultado em 6 de julho de 2016  pp. 193–194.
  • Ritzler, Remigius; Sefrin, Pirminus (1958). Hierarchia catholica medii et recentis aevi VI (1730-1799). Patavii: Messagero di S. Antonio. Consultado em 6 de julho de 2016  p. 206.
  • Sainte-Marthe, Denis de; Hauréau, Barthélemy (1739). Gallia Christiana: In Provincias Ecclesiasticas Distributa, De provincia Narbonensi (em latim). Tomus sextus (VI). Paris: Typographia Regia. pp. 1030–79, Instrumenta, 474–97 

Estudos

  • Barthélemy, Édouard de (1857). Etude sur les établissements monastiques du Roussillon: (Diocèse d'Elne-Perpignan) (em francês). Paris: A. Aubry 
  • Beaulieu, Ernest-Marie de, O.Min.Cap. (1903). Les Sanctuaires de la Vierge en Roussillon. 2 vols. Perpignan: impr. de C. Latrobe 
  • Borrallo, Joseph (1909). Promenades archéologiques. Première promenade archéologique: Elne et sa cathédrale (em francês). Perpignan: Impr. de Barrière 
  • Brutails, Jean-Auguste (1886), "Étude sur l'esclavage en Roussillon du XIIe au XVIIe siècle," Nouvelle revue historique de droit français et étranger (em francês). 10. Paris: L. Larose. 1886. pp. 388–427 Vol. 10. Paris: L. Larose. 1886. pp. 388–427.
  • Brutails, Jean-Auguste (1887). Monographie de la cathédrale et du cloître d'Elne ... (em francês). Perpignan: Latrobe 
  • Devic, Claude; Vaissete, J. (1876). Histoire générale de Languedoc (em francês). Tome quatrième. Toulouse: Édouard Privat. pp. 339–358 
  • Duchesne, Louis (1907). Fastes épiscopaux de l'ancienne Gaule: I. Provinces du Sud-Est. Paris: Fontemoing  second edition (in French)
  • Gazanyola, Jean de; Guiraud de Saint Marsal, Raymond Marc Antoine (1857). Histoire du Roussillon (em francês). Perpignan: J. B. Alzine 
  • Hefele, Karl Joseph (1871). Histoire des conciles d'après les documents originaux: 870-1085 (em francês). Tome VI (870-1085). Paris: Adrien le Clere et Cie, Libraires-Éditeurs 
  • Michaud, Eugène (1883). Louis XIV et Innocent XI: d'après les correspondances diplomatiques inédites du Ministère des affaires étrangères de France (em francês). 4 vols. Paris: G. Charpentier 
  • Puiggari, Pierre (1842). Cataloque biographique des évêques d'Elne: avec six portraits (em francês). Perpignan: J. B. Alzine 
  • Tolra de Bordas, Joseph (1884). L'Ordre de Saint-François d'Assise en Roussillon, fragments et récits sur l'histoire ecclésiastique du diocèse d'Elne (em francês). Paris: V. Palmé 
  • Torreilles, Philippe (1896). Perpignan pendant la révolution, 1789-1800 (em francês). 1–2. Perpignan: Ch. Latrobe 
  • Vidal, Pierre (1887). Elne historique et archéologique (em francês). Perpignan: imp. de l'Indépendant 
  • Toreilles, Perpignan pendent la Revolution (3 vols., 1896–97)

Ligações externas

O Commons possui uma categoria com imagens e outros ficheiros sobre a Diocese de Perpinhão-Elna
  • Novo artigo do Advento
Controle de autoridade