Wielka Kwatera Główna

Wielka Kwatera Główna (Großes Hauptquartier) – oficjalna nazwa naczelnego organu dowódczo-sztabowego Cesarza Niemieckiego i Królów w okresie I wojny światowej, de facto Armii Cesarstwa Niemieckiego (Deutsche Armee (Kaiserreich), Kaiserliche Armee).

Członkowie Kwatery

• generał adiutant i komendant Kwatery Hans von Plessen
• kanclerz Rzeszy Theobald von Bethmann Hollweg
• szef Sztabu Generalnego
• szef Sztabu Admiralicji
• generał adiutant i szef Gabinetu Wojskowego, gen. piechoty Moriz von Lyncker
• generał adiutant i szef Gabinetu Marynarki, adm. Georg Alexander von Müller
• 3 generałów
• minister wojny Erich von Falkenhayn
• przedstawiciel sekretarza stanu dowództwa Marynarki Rzeszy
• przedstawiciele wojskowi królestw Bawarii, Wirtembergii i Saksonii
• dowódcy poszczególnych rodzajów wojsk
• szef Tajnego Gabinetu Cywilnego (Geheimes Zivilkabinett) Rudolf von Valentini
• przedstawiciel Urzędu Spraw Zagranicznych (Auswärtiges Amt) Erich von Luckwald
• 2 lekarzy cesarskich

Siedziba

Kwaterę powołano 3 sierpnia 1914, wielokrotnie ją przenosząc. Na początku wojny jej siedzibą był budynek Sztabu Generalnego w Berlinie (2–16 sierpnia 1914), następnie zamek Elektorski (Kurfürstliches Schloss) w Koblencji (16–30 sierpnia), poselstwo niemieckie w Luksemburgu (od 30 sierpnia), w Charleville-Mézières (25 września), zamek w Pszczynie (od kwietnia 1915), ponownie w Charleville-Mézières (od lutego 1916), ponownie zamek w Pszczynie (od sierpnia 1916), Parkhotel Kurhaus w Bad Kreuznach i Bad Münster am Stein-Ebernburg (2 stycznia 1917 – 8 marca 1918), Hotel Britannique w belgijskim Spa (od 8 marca 1918 do końca wojny). Po zawieszeniu broni Kwaterę przeniesiono do Pałacu Wilhelmshöhe w Kassel (do 11 lutego 1919), następnie do Kolbergu, gdzie została rozwiązana 3 lipca 1919.

Zobacz też

• Stawka Naczelnego Dowódcy

Bibliografia

• Markus Pöhlmann: Hauptquartiere, [w:] Gerhard Hirschfeld (red.): Enzyklopädie Erster Weltkrieg, Schöningh Paderborn 2003, ISBN 3-506-73913-1, s. 544–546