Włośnica ber : Morfologia, Zmienność, Przypisy, Bibliografia Wikipedia, wolna encyklopedia

Włośnica ber

Systematyka^[1]^[2]

Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

Nadgromada

Gromada

Podgromada

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

wiechlinowate

Rodzaj

włośnica

Gatunek

włośnica ber

Nazwa systematyczna

Setaria italica (L.) P. Beauv.

Multimedia w Wikimedia Commons

Włośnica ber^[3]^[4] (Setaria italica) – gatunek rośliny zbożowej (też pastewna) z rodziny wiechlinowatych (dawniej nazywanych trawami). Znana też jako proso włoskie^[4], czumiza^[5], ber^[6], proso pałkowe^[5], włośnica włoska^[5], szarłat^[5], szczypanki^[5]. W Polsce rośnie jako antropofit zadomowiony. Pochodzi ze wsch. Azji, uprawiana głównie na Dalekim Wschodzie.

Morfologia

Wysokość 0,5-1 m, wiecha kłosokształtna, zwisająca.

Zmienność

Wyróżnia się 2 podgatunki:

włośnica ber (Setaria italica ssp. maxima) – najczęściej spotykana, uprawiana głównie w północnych Chinach, na Półwyspie Koreańskim i Japonii.
włośnica mohar (Setaria italica ssp. moharium) – uprawiany jako roślina pastewna na Węgrzech oraz w krajach sąsiednich.

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-25] (ang.).
↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
↑ ^a ^b Jakub Mowszowicz: Pospolite rośliny naczyniowe Polski. Wyd. czwarte. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1979, s. 567. ISBN 83-01-00129-1.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Krzysztof Kwaśniewski. Uprawa bru w Małopolsce w XX w.,. „Lud”. 45, s. 203-222, 1958/1959.
↑ ber – Słownik języka polskiego PWN [online], sjp.pwn.pl [dostęp 2020-01-23] (pol.).