Vincent du Vigneaud
Państwo działania | Stany Zjednoczone |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 18 maja 1901 |
Data i miejsce śmierci | 11 grudnia 1978 |
profesor nauk chemicznych | |
Specjalność: biochemia | |
1932–1975 | |
Uniwersytet | George Washington University |
Nagrody | |
Vincent du Vigneaud (ur. 18 maja 1901 w Chicago, Illinois, zm. 11 grudnia 1978 w White Plains, Nowy Jork) – amerykański biochemik, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie chemii w roku 1955.
W latach 1932–1938 był profesorem George Washington University w Waszyngtonie. W latach 1938–1975 był profesorem Cornell University w Ithace.
Prowadził badania dotyczące m.in. metabolizmu aminokwasów, struktury chemicznej biotyny (witaminy B7, w 1942 podał jej wzór strukturalny), insuliny, a także oksytocyny i hormonu antydiuretycznego, W 1953 określił ich budowę, a w 1954 dokonał ich syntezy.
W 1955 otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii za prace dotyczące ważnych biochemicznie związków siarki, a w szczególności za pierwszą syntezę hormonu polipeptydowego[1].
Przypisy
- ↑ The Nobel Prize in Chemistry 1955. nobelprize.org. [dostęp 2014-08-06].
Bibliografia
- Nagrody Nobla. Leksykon PWN, BeataB. Tarnowska (red.), Warszawa: Wydaw. Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13393-7, OCLC 830213964 .
- Vincent du Vigneaud – Biografia. nobelprize.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-04)].
Linki zewnętrzne
- Vincent du Vigneaud Wykład noblowski
- p
- d
- e
- PWN: 3992771
- Britannica: biography/Vincent-du-Vigneaud
- Universalis: vincent-du-vigneaud
- NE.se: vincent-du-vigneaud
- Catalana: 0023308
- DSDE: Vincent_du_Vigneaud
- identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 64577