Ty37

Ty37

Ty37-17
Producent	HCP
Lata budowy	1937–1941
Układ osi	1'E
Wymiary
Masa pustego parowozu	91,6 t + 22,6 t tender
Masa służbowa	98,8 t + 54,1 t tender
Długość	12 550 mm
Długość z tendrem	20 500 mm
Wysokość	4620 mm
Rozstaw osi skrajnych	9050 mm
Średnica kół napędnych	1450 mm
Średnica kół tocznych	850 mm
Napęd
Trakcja	parowa
Typ tendra	22D23
Ciśnienie w kotle	16 at
Powierzchnia ogrzewalna kotła	196,7 m²
Powierzchnia przegrzewacza	84,1 m²
Powierzchnia rusztu	4,5 m²
Średnica cylindra	630 mm
Skok tłoka	700 mm
Parametry eksploatacyjne
Moc znamionowa	1720 KM (1264 kW)
Maksymalna siła pociągowa	21 000 kG
Prędkość konstrukcyjna	75 km/h
Nacisk osi na szyny	17,25 t
Multimedia w Wikimedia Commons

Ty37 – seria ciężkich parowozów towarowych PKP, polskiej konstrukcji. Skonstruowana w związku z rosnącą w drugiej połowie lat 30. XX wieku masą składów towarowych. Był odpowiedzią na niewystarczające parametry robocze parowozu Ty23, miał też wyższą od niego sprawność z uwagi na wyższe ciśnienie pary w kotle. Do wybuchu II wojny światowej, w latach 1937–1938, zbudowano w zakładach H. Cegielski w Poznaniu tylko 27 parowozów. 15 z nich zostało po wybuchu wojny przejęte przez koleje niemieckie jako seria 58^29[1], ponadto po zajęciu fabryki przez Niemców, zmontowano w 1940 z przygotowanych części 10 kolejnych maszyn tej serii. Po wojnie na stan PKP wróciło 17 parowozów, które pracowały do połowy lat 70. XX wieku. Ostatnią lokomotywą wycofaną z ruchu w 1978 był Ty37-17, który jako jedyny zachował się do dnia dzisiejszego – znajduje się on w skansenie w Chabówce.

Na bazie dokumentacji parowozu Ty37 skonstruowano po wojnie parowóz Ty45.

Przypisy

Bibliografia

• Bogdan Pokropiński, Parowozy normalnotorowe produkcji polskiej dla PKP i przemysłu, Warszawa, WKiŁ, 1987, ISBN 83-206-0483-4, s. 43–45
• J. Fijałkowski, W. Kowalewski: Charakterystyki Normalnotorowych Pojazdów Trakcyjnych. Wydawnictwa Komunikacyjne, 1959.brak strony w książce