Teofil z Antiochii

Teofil z Antiochii
Patriarcha Antiochii
ilustracja
Kraj działania

Cesarstwo Rzymskie

Data śmierci

18 października 183

Patriarcha Antiochii
Okres sprawowania

169–182

Wyznanie

pierwotne chrześcijaństwo

Kościół

Patriarchat Antiocheński

Wybór patriarchy

169

Multimedia w Wikimedia Commons

Teofil z Antiochii (żył w II w. po Chrystusie) – siódmy patriarcha Antiochii, apologeta chrześcijański, m.in. autor dzieła Do Autolika (Ad Autolycum).

Życiorys

O życiu Teofila z Antiochii niewiele wiadomo. Urodził się i wychował w rodzinie pogańskiej. Chrześcijaństwo przyjął w wieku dojrzałym po dokładnej analizie Pisma Świętego. Został biskupem w Antiochii Syryjskiej.

Święty

Teofil jest czczony jako święty w Kościele katolickim, gdzie wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 13 października, jak i w Cerkwi prawosławnej – wspomnienie wypada 6 grudnia.

Nauczanie

O grzechu pierworodnym

Na temat upadku człowieka biskup Antiochii pisał w dziele Do Autolika. Styl Teofila, jako biskupa, duszpasterza, był prosty i dzięki temu jaśniej ukazywał doktrynę chrześcijańską. Wskazywał na fakt stworzenia mężczyzny i kobiety razem, by było jasne, że zostali uczynieni przez tego samego, jedynego Boga[1]. Była to aluzja anty-gnostycka. Zostali oni uczynieni potencjalnie śmiertelnymi, tzn. nie mieli umrzeć, ale też nie byli nieśmiertelni. Adam był w stanie duchowego dziecięctwa, zdolny do zdobywania wiedzy stopniowo, według woli Opatrzności[2]. Upadek i jego konsekwencje, opisane przez Księgę Rodzaju, Teofil rozumiał dosłownie. To, że opowiadanie biblijne jest prawdziwe, możemy stwierdzić poprzez nasze własne doświadczenie: bóle rodzenia, zawstydzenie węża, który wije się po ziemi[3]. Bóg wygnał człowieka z raju na jakiś czas, by mógł odpokutować swoją winę[4].

Bibliografia

Przekład polski jego dzieła:

  • Do Autolika. W: Pierwsi apologeci greccy. Kwadratus, Arystydes z Aten, Aryston z Pelli, Justyn Męczennik, Tacjan Syryjczyk, Micjades, Apolinary z Hierapolis, Teofil z Antiochii, Hermiasz. ks. Leszek Misiarczyk (przekład, wstęp i przypisy), ks. Józef Naumowicz (oprac). Kraków: Wydawnictwo „M”, 2004, seria: Biblioteka Ojców Kościoła 24.

Przypisy

  1. Do Autolika, II,28
  2. Do Autolika, II,25
  3. Do Autolika, II,23
  4. Do Autolika, II,26; por. Henri Rondet: Original Sin. The Patristic and Theological Background. Shannon Irlandia: 1972, s. 27–34. ISBN 0-7165-0516-9.
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000118454201
  • VIAF: 164007222, 107036494
  • LCCN: n85056796
  • GND: 118756923
  • LIBRIS: 42gjk1jn1443dz0
  • BnF: 130917149
  • SUDOC: 02797863X
  • SBN: PALV003362
  • NLA: 35601446
  • NKC: kup19980000101175
  • NTA: 069965285
  • BIBSYS: 90380872
  • CiNii: DA06802559
  • NUKAT: n97061796
  • J9U: 987007389205005171
  • CONOR: 120497507
  • ΕΒΕ: 19085
  • WorldCat: viaf-107036494
  • Britannica: biography/Theophilus-of-Antioch
  • Treccani: teofilo-di-antiochia
  • Universalis: theophile
  • БРЭ: 4709148
  • Catalana: 0065593
  • DSDE: Theofilos_-_biskop