Tadeusz Brajerski

Tadeusz Brajerski, (ur. 14 listopada 1913 w Żabnie, zm. 24 lipca 1997 w Lublinie) – polski językoznawca[1]. Uczeń Stanisława Szobera, Witolda Doroszewskiego i Władysława Kuraszkiewicza. Od 1956 profesor KUL. Brajerski tworzył prace z zakresu gramatyki historycznej i historii języka polskiego, m.in. Latynizmy w "Kazaniach gnieźnieńskich" (1966), podręcznik języka staro-cerkiewno-słowiańskiego Język staro-cerkiewno-słowiański (1990). Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[2].

23 sierpnia 1980 roku dołączył do apelu 64 uczonych, pisarzy i publicystów do władz komunistycznych o podjęcie dialogu ze strajkującymi robotnikami[3].

Przypisy

  1. ↑ Brajerski Tadeusz, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2018-04-25] .
  2. ↑ JanuszJ. Kapuściak JanuszJ., MarekM. Haława MarekM. (red.), Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. Tom I A-G, Warszawa: Ośrodek Przetwarzania Informacji, 1998, s. 164, ISBN 83-905295-5-6 .
  3. ↑ Apel (dokument KSS KOR, Archiwum Opozycji IV/04.05.43 [b.n.s])

Bibliografia

  • Władysław Makarski. Profesor Tadeusz Brajerski (30 X 1913 - 24 VII 1987). „Zeszyty Naukowe KUL”. Tom 41, Numer 1-2, s. 285-294, 1998. (pol.). 
  • ISNI: 0000000061216295
  • VIAF: 71497036
  • LCCN: n96097953
  • GND: 1036436489
  • BnF: 125036658
  • SUDOC: 034263675
  • NKC: js2014816891
  • NTA: 072436662
  • PLWABN: 9810612277105606
  • NUKAT: n95003210
  • J9U: 987007281575405171
  • WorldCat: lccn-n96097953
  • PWN: 3880280