Stwardnienie tętnic typu Mönckeberga

A. Radiogram kończyn dolnych u pacjenta z miażdżycą Mönckeberga uwidacznia nasilone wapnienie w ścianie tętnic udowych. B. Aortografia ujawnia niemal całkowite zamknięcie światła tych naczyń[1]

Stwardnienie tętnic typu Mönckeberga (miażdżyca Mönckeberga; ang. Monckeberg’s arteriosclerosis, medial calcific sclerosis) – postać miażdżycy, w przebiegu której błona środkowa tętnic ulega zwapnieniu. Jednostka chorobowa została opisana przez niemieckiego patologa Johanna Georga Mönckeberga w 1903 roku[2]. Miażdżyca Mönckeberga występuje częściej w przebiegu niewydolności nerek i cukrzycy.

Przypisy

  1. ↑ Couri CE, da Silva GA, Martinez JA., Pereira Fde A, de Paula FJ. Mönckeberg's sclerosis - is the artery the only target of calcification?. „BMC Cardiovasc Disord”. 5, s. 34, 2006. DOI: 10.1186/1471-2261-5-34. PMID: 16343348. 
  2. ↑ J.G.J.G. Mönckeberg J.G.J.G., Über die reine Mediaverkalkung der Extremitätenarterien und ihr Verhalten zur Arteriosklerose, „Virchows Archiv für pathologische Anatomie und Physiologie und für klinische Medizin”, 171 (1), 1903, s. 141–167, DOI: 10.1007/BF01926946, ISSN 0376-0081  (niem.).

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Encyklopedie internetowe (klasa chorób):
  • Britannica: science/medial-arteriosclerosis
  • Catalana: 0160778