Stanisław Kopczyński

Stanisław Kopczyński
Data i miejsce urodzenia

10 stycznia 1873
Płońsk

Data i miejsce śmierci

11 lipca 1933
Cieszyn

Miejsce spoczynku

Wisła

Zawód, zajęcie

lekarz

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Rodzice

Antoni Kopczyński
Aniela Sowińska

Małżeństwo

Helena Krumłowska (1903)

Dzieci

Andrzej Kopczyński
Barbara Kopczyńska
Jacek Kopczyński

Krewni i powinowaci

Konstanty Krumłowski (szwagier)

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

Stanisław Kopczyński (ur. 10 stycznia 1873 w Płońsku, zm. 11 lipca 1933 w Cieszynie) – lekarz i działacz społeczny.

Był synem Antoniego i Anieli z Sowińskich. Ojciec jego był rzemieślnikiem. Od roku 1883 uczył się w Gimnazjum Gubernialnym w Płocku, które ukończył w 1892 roku ze złotym medalem. Następnie studiował medycynę na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim. W roku 1897 zdał egzamin lekarski, a później dokształcał się w Wiedniu i Berlinie. Od 1899 roku mieszkał na stałe w Warszawie, najdłużej przy ul. Wspólnej 28 w nabytej przez siebie kamienicy (nie istnieje). W roku 1903 ożenił się z krakowianką Heleną Krumłowską, siostrą Konstantego Krumłowskiego.

Tabliczka poświęcona Stanisławowi Kopczyńskiemu w Wiśle

Ma wielkie zasługi jako organizator służby zdrowia i higieny szkolnej. Na ten temat opublikował ponad 200 prac naukowych. Z jego inicjatywy fundowano stypendia dla maturzystów Gimnazjum im. Marsz. St. Małachowskiego w Płocku, którzy podejmowali studia medyczne. Był ekspertem Ligi Narodów do spraw higieny szkolnej. Związany również z miejscowością Wisła, gdzie wybudował willę „Dąbrówka” w stylu witkiewiczowskim. Pochowany na cmentarzu w Wiśle. Jego imieniem nazwana jest szkoła podstawowa nr 220 w Warszawie, Park Miejski w Wiśle.

Członek Zarządu Głównego Polskiej Macierzy Szkolnej w 1908 roku[1]. Był pracownikiem Rady Sekcji Oświecenia Publicznego Departamentu Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Tymczasowej Rady Stanu[2].

Jest autorem podręcznika Higiena szkolna. Podręcznik zbiorowy dla kierowników szkół, nauczycieli i lekarzy szkolnych. (Warszawa 1921).

Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1930)[3] i tytułem Officier de l'Instruction Publique.

Miał troje dzieci: Andrzeja (lekarz stomatolog), Barbarę (nauczycielka) i Jacka (architekt ).

Prawnukiem Stanisława Kopczyńskiego jest dziennikarz Krzysztof Ziemiec.[potrzebny przypis]

Przypisy

  1. Józef Stemler, Dzieło samopomocy narodowej. Polska Macierz Szkolna 1905-1935, Warszawa 1935, s. 86.
  2. Włodzimierz Suleja, Tymczasowa Rada Stanu, Warszawa 1998, s. 226.
  3. 8 listopada 1930 „za zorganizowanie opkieki higjeniczno-lekarskiej oraz zapoczątkowanie wychowania fizycznego w szkołach” M.P. z 1930 r. nr 260, poz. 351

Bibliografia

  • Maciej Demel: Nauczyciel Zdrowia. Nasza Księgarnia, 1972.

Linki zewnętrzne

  • Publikacje Stanisława Kopczyńskiego w bibliotece Polona
  • ISNI: 0000000072212804
  • VIAF: 101673468
  • GND: 103567744X
  • SUDOC: 258442557
  • PLWABN: 9810663317905606
  • NUKAT: n01028816
  • WorldCat: viaf-101673468
  • PWN: 3925554