Spadochronowy Korpus Pancerny Hermann Göring

Spadochronowy Korpus Pancerny Hermann Göring (niem. Fallschirm-Panzerkorps Hermann Göring) – jeden z niemieckich korpusów, uczestniczył głównie w walkach z Armią Czerwoną.

Utworzony został pod koniec 1944 roku na terytorium okupowanej Polski^[1]. Nazwa korpusu w języku polskim występuje w dwóch formach Spadochronowy Korpus Pancerny Hermann Göring lub Korpus Spadochronowo-Pancerny Hermann Göring^[1][2].

Gen.Wilhelmowi Schnalzowi rozkaz rozbudowy Dywizji Pancerno-Spadochronowej Hermann Göring do etatu korpusu pancernego wydano 24 września 1944 roku. Planowano sformowanie dwóch dywizji pancernych, jednak z powodu braku czołgów zdecydowano, że powstaną dwie dywizje o nazwach: 1 Dywizja Pancerno-Spadochronowa Hermann Göring i 2 Dywizja Spadochronowa Grenadierów Pancernych Hermann Göring^[3].

W 1945 roku Korpus Spadochronowo-Pancerny Hermann Göring wchodził w skład 4 Armii i został rozbity przez Armią Czerwoną w czasie walk na terenie Prus Wschodnich^[1]. Dowództwo korpusu oraz 2 DSGPanc (wycofana z Prus) zostali przekazani do 4 Armii Pancernej^[4]. Żołnierze Korpusu Pancerno-Spadochronowego Hermann Göring 8 maja 1945 roku oddali się do niewoli Armii Czerwonej, w której przebywali do 1956 roku^[5].

Dowództwo korpusu

• gen. por. Wilhelm Schmalz (4.10.1944 - 8.05.1945)
• płk Bern von Baer (6.10.1944 - 8.05.1945)^[6]

Struktura organizacyjna

Skład w styczniu 1945^[7]:

• 61 Dywizja Piechoty
• 2 Dywizja Spadochronowa Grenadierów Pancernych Hermann Göring

Skład w marcu 1945^[8]:

• 50 Dywizja Piechoty
• 562 Dywizja Grenadierów Ludowych
• Dywizja Großdeutschland
• 2 Dywizja Spadochronowa Grenadierów Pancernych Hermann Göring

Przypisy

Bibliografia

• Chris Bishop: Niemieckie piechota w II wojnie światowej. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-11-11428-9.
• Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska pancerne. Warszawa: 2010. ISBN 978-8311-11725-9.
• Tadeusz Sawicki: Niemieckie wojska lądowe na froncie wschodnim. Warszawa: 1987. ISBN 83-01-06556-7.