Remontowa Shipbuilding

Remontowa Shipbuilding SA
Ilustracja
Typ stoczni

stocznia produkcyjna

Data powstania

czerwiec 1945

Państwo

 Polska

Miasto

Gdańsk

Dawne nazwy

Stocznia nr 3, Stocznia Północna

Pochylnie

3, w tym 2 pochylnie boczne

Strona internetowa
Zobacz multimedia związane z tematem: Remontowa Shipbuilding
Dawny biurowiec Stoczni Północnej przy ulicy Marynarki Polskiej, obecnie przebudowany pod nazwą C200

Remontowa Shipbuilding SA, dawniej Stocznia Północna – stocznia w Gdańsku, której podstawą działalności jest budowa małych i średnich statków. Wchodzi w skład grupy kapitałowej o nazwie Grupa Remontowa. Prezesem zarządu jest Marcin Ryngwelski.

Do 2015 roku stocznia zbudowała około 1028 jednostek pływających[1].

Historia

  • Stocznia Północna powstała w czerwcu 1945 jako Stocznia nr 3 na terenach przedwojennej Gdańskiej Fabryki Wagonów DWF Danziger Waggonfabrik, a jej działalność ograniczała się do budowy i naprawy wagonów, tramwajów i małych statków. Po utworzeniu stolarni, stocznia zajęła się produkcją mebli okrętowych, a także na rynek cywilny[1].
  • Zarządzeniem Ministra Żeglugi z 20 lutego 1950 przekształcono Zjednoczone Stocznie Polskie w Centralny Zarząd Przemysłu Okrętowego (CZPO)[2], a oddziały ZSP – w cztery przedsiębiorstwa państwowe: Stocznia Gdańska[3], Stocznia Północna[4], Stocznia Gdyńska[5] i Stocznia Szczecińska[6]. Wówczas nadano nazwę Stocznia Północna im. Bohaterów Westerplatte.
  • Od 1948 stocznia zaczęła specjalizować się w budowie kutrów rybackich (jako pierwsza seria MIR 20A) i produkcji stolarki okrętowej[1].
  • W 1951 zakończono produkcję wagonów, przekazując oprzyrządowanie do Chorzowa[1].
  • W 1955 rozpoczęła współpracę, trwającą do wczesnych lat 90 XX w., z marynarkami wojennymi Polski, ZSRR, Bułgarii, Jugosławii i NRD. W tym okresie budowano głównie okręty wojenne i jednostki specjalistyczne, przede wszystkim okręty desantowe, jednostki szkolne i kutry torpedowe. Jednocześnie produkowano specjalistyczne statki rybackie.
  • Lata 90 XX w. przyniosły radykalną zmianę profilu, polegającą na przestawieniu się na produkcję kontenerowców dla Niemiec i Nigerii. W 1993 przekształcono Stocznię Północną z przedsiębiorstwa państwowego w spółkę akcyjną. W drugiej dekadzie lat 90 XX w. rozszerzono ofertę o budowę niewielkich promów osobowo-samochodowych i holowników.
  • W 2003 głównym akcjonariuszem stała się Gdańska Stocznia „Remontowa” (później Remontowa Holding SA), na skutek czego stocznia weszła w skład Grupy Remontowa[7].
  • W 2011 Stocznia Północna SA zmieniła firmę na Remontowa Shipbuilding SA[8].
  • W 2018 stocznia realizowała zamówienia dla Marynarki Wojennej oraz armatorów prywatnych w zakresie budowy specjalistycznych statków górnictwa morskiego i zatrudniała ok. 850 osób[9].

Możliwości techniczne

  • Dwie boczne pochylnie zrzutowe:
    • Cp 1A – maks. masa wodowanego statku 1500 t, dł. 88 m, szer. 13,5 m
    • Cp 1B – maks. masa wodowanego statku 3150 t, dł. 125 m, szer. 18,6 m
  • Nabrzeże o dł. 400 m z trzema żurawiami (dwoma Stotter & Pitt o udźwigu 26 t/17 m i jednym o udźwigu 25 t)
  • Stanowisko do wodowania małych jednostek (do 300 t i dł. 30 m)
  • Hale produkcyjne:
    • Hala obróbki wstępnej
    • Hala prefabrykacji sekcji
    • Hala montażu bloków kadłuba
    • Hala prefabrykacji sekcji
  • Dwa stanowiska do prac malarskich (dł. 50 m)
  • Tor (o dł. 200 m z dwoma dźwigami 80 t/21,5 m) do stykowania bloków kadłubów
  • Przesuwnica do transportu bloków (o masie 450 t, dł. 27 m) na stanowisko stykowania

Najważniejsze zbudowane konstrukcje

Pochylnia w Stoczni Północnej w Gdańsku
 Z tym tematem związana jest kategoria: Okręty zbudowane w Stoczni Północnej w Gdańsku.
  • 91 średnich okrętów desantowych projektów 770, 771, 773 i 776 dla Marynarki Wojennej i na eksport, głównie do ZSRR (typy te oznaczone zostały na Zachodzie – w kodzie NATO od nazwy stoczni jako typ 'Polnocny')
  • seria okrętów desantowych projektu 775 dla ZSRR (w kodzie NATO typ 'Ropucha')
  • 5 okrętów transportowo-minowych projektu 767 typu Lublin dla MW
  • korweta ORP "Kaszub" dla MW
  • 9 kutrów torpedowych projektu 664 i 663 o aluminiowej konstrukcji kadłuba
  • 201 kutrów trałowych i sanitarnych projektu 361[10]
  • 28 trawlerów przetwórni typu B422 (Zvieroboy) z napędem spalinowo-elektrycznym, 23 z nich przystosowane do polowania na foki
  • 10 seinerów typu B406 (Rodina)
  • 5 trawlerów 3500 DWT (typ B400)
  • 14 jednostek pożarniczych (typ B98)
  • Uniwersalny kontenerowiec (typ B184) Europe Feeder – największy zbudowany w stoczni statek, którego zmodyfikowany projekt posłużył jako podstawa do zbudowania jednostek B172 i B184-II
  • Promy samochodowo-pasażerskie (typy B590 i B593)
  • Holownik B830
  • seria pływających stacji demagnetyzacyjnych projektu 130 dla ZSRR
  • okręt dowodzenia sił obrony przeciwminowej (pierwotnie okręt logistyczny) ORP "Kontradmirał Xawery Czernicki"[11]
  • 3 okręty szkolne projektu 888 dla MW (OORP "Wodnik", "Gryf") i NRD
  • 3 okręty ratownicze proj. 570 (typu Piast) dla MW (OORP "Piast" i "Lech") i NRD ("Otto von Guericke")
  • 16 okrętów hydrograficznych proj. 860 (w kodzie NATO 'Samara') dla ZSRR
  • 32 okręty hydrograficzne proj. 861 (w kodzie NATO 'Moma') dla ZSRR, Jugosławii, Bułgarii i Marynarki Wojennej (ORP "Kopernik")
  • 18 okrętów hydrograficznych proj. 862 (w kodzie NATO 'Yug') dla ZSRR
  • 2 okręty rozpoznawcze proj. 863 dla MW (OORP "Hydrograf" i "Nawigator")
  • 7 okrętów rozpoznawczych proj. 864 (w kodzie NATO 'Vishnya') dla ZSRR
  • 15 okrętów hydrograficznych proj. 870 (w kodzie NATO 'Kamenka') dla ZSRR i NRD
  • 18 okrętów hydrograficznych proj. 871 (w kodzie NATO 'Biya') dla ZSRR
  • 24 okręty hydrograficzne proj. 872 (w kodzie NATO 'Finik') dla ZSRR i NRD
  • 2 okręty hydrograficzne proj. 874 (w kodzie NATO 'Modified Finik') dla Marynarki Wojennej (OORP "Heweliusz" i "Arctowski")
  • seria 3 niszczycieli min projektu 258 dla Marynarki Wojennej (OORP "Kormoran" w służbie, "Albatros" w budowie i "Mewa" w budowie)[12]
  • seria 6 holowników projektu B860 dla MW[13]
  • żaglowiec szkolny projektu B103 dla Marynarki Wojennej Algierii[14]
  • 2 statki wielozadaniowe typu B618 dla polskich Urzędów Morskich w Gdyni i Szczecinie (SV „Zodiak” II, SV „Planeta” I)[15]

Zobacz też

Galeria

  • Kadłub na pochylni przygotowany do wodowania
    Kadłub na pochylni przygotowany do wodowania
  • Wodowanie – etap I
    Wodowanie – etap I
  • Wodowanie – etap II
    Wodowanie – etap II
  • Wodowanie – etap III
    Wodowanie – etap III
  • Dopychanie kadłuba do nabrzeża
    Dopychanie kadłuba do nabrzeża

Przypisy

  1. ↑ a b c d Janowski 2015 ↓, s. 8.
  2. ↑ M.P. z 1950 r. nr 24, poz. 255.
  3. ↑ M.P. z 1950 r. nr 24, poz. 256.
  4. ↑ M.P. z 1950 r. nr 24, poz. 257.
  5. ↑ M.P. z 1950 r. nr 24, poz. 258.
  6. ↑ M.P. z 1950 r. nr 24, poz. 259.
  7. ↑ Janowski 2015 ↓, s. 14.
  8. ↑ Marcin Pszczółkowski, Stocznia Remontowa Shipbuilding - trzeba znaleźć swoją niszę na rynku (plik pdf), Polski Przemysł, październik 2012] [dostęp: 9.02.2015]
  9. ↑ Paweł Wojciechowski "Sto firm na stulecie niepodległości". Liderem gdańska Stocznia Remontowa Shipbuilding
  10. ↑ Janowski 2015 ↓, s. 9.
  11. ↑ ORP Kontradmirał X. Czernicki [online], Wojsko-Polskie.pl [dostęp 2020-07-17]  (pol.).
  12. ↑ 258/2-3 - Remontowa Shipbuilding, „Remontowa Shipbuilding” [dostęp 2020-07-14]  (pol.).
  13. ↑ B860/4-6 [online], Remontowa Shipbuilding [dostęp 2020-07-14] [zarchiwizowane z adresu 2020-07-14]  (pol.).
  14. ↑ B103/1 [online], Remontowa Shipbuilding [dostęp 2020-07-14]  (pol.).
  15. ↑ B618/1-2 [online], Remontowa Shipbuilding [dostęp 2021-12-20]  (pol.).

Bibliografia

  • Piotr Janowski. 70 lat Remontowa Shipbuilding. „Morze, Statki i Okręty”. Nr 5-6/2015. XIX (157), maj-czerwiec 2015. Warszawa: Magnum X.