Regotycyzacja

Ten artykuł od 2023-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Regotycyzacja (regotyzacja) – termin odnoszący się do działań o charakterze konserwatorskim, przeprowadzanych na budowlach (najczęściej kościołach) pierwotnie gotyckich, przebudowanych w późniejszym okresie (najczęściej w baroku - patrz barokizacja). Stosowana od XIX w., w zamierzeniu mająca przywrócić budowli czystość stylistyczną. Czasami zabiegi te powodowały zniszczenie późniejszych elementów wystroju architektonicznego.

Przykłady w Polsce:

• katedra w Poznaniu - po zniszczeniach wojennych z 1945 roku
• katedra w Gnieźnie
• katedra św. Jana w Warszawie - po zniszczeniach wojennych z 1944 roku
• kościół Bernardynów w Przeworsku - przez Zygmunta Hendla na przeł. XIX/XX w.
• Fara w Nowym Sączu
• kościół w Zawichoście
• kościół w Stopnicy - po zniszczeniach wojennych w 1944 roku

Analogicznym terminem oznaczającym przywrócenie zabytkowi form romańskich jest reromanizacja.

Zobacz hasło regotycyzacja w Wikisłowniku