Powstanie skidelskie

Powstanie skidelskie
II wojna światowa, kampania wrześniowa
Czas

18–20 września 1939

Miejsce

Skidel

Terytorium

II Rzeczpospolita

Przyczyna

prowokacja komunistyczna

Wynik

stłumienie powstania,
zajęcie Skidla przez Armię Czerwoną

Strony konfliktu
białoruscy i żydowscy mieszkańcy Skidla  Polska
Siły
n/n 100 żołnierzy i policjantów
Straty
wg źródeł radzieckich:
18–31 zabitych
n/n
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Ziemia53°35′10″N 24°15′07″E/53,586111 24,251944

Powstanie skidelskie – antypolskie powstanie ludności miejscowej, głównie Żydów i Białorusinów, wzniecone w Skidlu w województwie białostockim przez komunistów z rozwiązanej w 1938 roku Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi. Rozpoczęło się 18 września 1939 roku, dzień po agresji ZSRR na Polskę. Powstańcy opanowali miasteczko i ustanowili władzę radziecką. Źródła polskie wspominają o zamordowaniu kilkunastu żołnierzy i cywilów. 19 września z Grodna do Skidla przybyła ekspedycja karna złożona ze 100 żołnierzy Wojska Polskiego i policjantów, którzy opanowali miasteczko przy wsparciu miejscowych Polaków. Nastąpiły aresztowania i rozstrzeliwania powstańców oraz ich sympatyków – według źródeł radzieckich po zdobyciu Skidla zabito 18–31 osób i spalono 19 domów. Po uspokojeniu sytuacji ekspedycja karna wycofała się do Grodna. 20 września do Skidla wkroczyła Armia Czerwona.

Bibliografia

  • p
  • d
  • e
Wojska
WP
Armie
Samodzielne GO
Grupy operacyjne
Grupy taktyczne
Grupy improwizowane
Dywizje piechoty
Brygady kawalerii
Bitwy
z Wehrmachtem
graniczne
na terytorium WMG
na głównej linii obrony
wewnątrz kraju
na terytorium Niemiec
z Armią Czerwoną
z OUN