Peral (1888)
Klasa | |||
---|---|---|---|
Historia | |||
Stocznia | |||
Położenie stępki | 7 października 1887 | ||
Wodowanie | 8 września 1888 | ||
Armada Española | |||
Wejście do służby | 1890 | ||
Wycofanie ze służby | 1909 | ||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
| ||
Długość | 22 metry | ||
Szerokość | 2,9 metra | ||
Napęd | |||
2 silniki elektryczne 2 x 30 KM 2 wały napędowe, 60 KM, 613 ogniw elektrycznych w baterii. | |||
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
| ||
Zasięg | 396 Mm @ 3 węzły na powierzchni | ||
Uzbrojenie | |||
3 torpedy Schwarzkopf | |||
Wyrzutnie torpedowe | 1 x 356 mm (dziób) | ||
Załoga | 10 osób | ||
|
Peral – hiszpański okręt podwodny wybudowany w 1888 roku przez Isaaca Perala, w tym czasie profesora Academia de Ampliacion de la Armada, który ukończył projekt swojej jednostki w 1887 roku. Okręt jego konstrukcji używał zbiorników balastowych oraz pionową śrubę do celów kontroli zanurzenia na dziobie oraz na rufie, zdolny był do przenoszenia dwóch torped na wysięgniku systemu Schwarzkopfa i jednej torpedy w wyrzutni. Jednostka miała wysoce opływowy kadłub, wyposażona była w dwa silniki elektryczne zasilane baterią z 613 ogniwami elektrycznymi, napędzające dwie śruby. Mimo że zakrojone na szeroka skalę testy jednostki zostały zakończone powodzeniem, okręt służył krótko i już w 1909 roku został wycofany ze służby. Był jednak prawdopodobnie pierwszą jednostką podwodną, wyposażoną w chemiczny system uzupełniania zapasów tlenu dla załogi.
Bibliografia
- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). ABC-CLIO, marzec 2007, s. 130. ISBN 1-85109-563-2.
- David (David M. O.) Miller: The illustrated directory of submarines of the world. St. Paul, MN: MBI Pub. Co., 2002, s. 324. ISBN 0-7603-1345-8.
- p
- d
- e
|