Pemikan

Ten artykuł od 2014-01 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.
Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Tradycyjna metoda suszenia mięsa

Pemikan (kri pimîhkân, pemmicane, czyli tłuszcz) – suszone mięso. Nazwą tą określa się zakonserwowane przez suszenie na słońcu chude mięso upolowanych zwierząt (najczęściej bizonów, łosi lub jeleni) lub ryb[1], pokrojone w cienkie paski lub plastry, następnie rozdrobnione, wymieszane z bizonim łojem i kwaśnymi jagodami lub suszonymi rajskimi jabłkami[1], po czym umieszczane w zszytych ze skóry jeleni długich, wąskich rurkach[1] lub bochenkach[2]. Skórzany wałek wypełniony pemikanem potrafił osiągać długość 90 cm[1].

Taka metoda przygotowywania mięsa stosowana była powszechnie przez Indian północnoamerykańskich żyjących w rejonie Wielkich Jezior i Wielkich Równin. Tak zakonserwowane mięso mogło być przechowywane przez długi czas, nawet kilka miesięcy. Było też wygodne w użyciu w trakcie wielodniowych wypraw łowieckich lub wojennych poza obozowisko. Metoda ta umożliwiała także bardziej racjonalne korzystanie z mięsa upolowanych zwierząt. Indianie jeszcze przed erą podbojów Ameryki przez Europejczyków, czyli przed uzyskaniem dostępu do broni palnej, potrafili upolować w krótkim czasie dużą liczbę zwierząt, a więc większość pochodzącego z nich mięsa bez znajomości sposobu jego konserwacji w krótkim czasie popsułaby się i zmarnowała.

Pierwotny lud południowoafrykański, Buszmeni, znał podobne metody konserwacji, a otrzymywany przez nich produkt nazywał się biltong. Współcześnie tą nazwą w Południowej Afryce określa się jednak po prostu lekko posolone i wysuszone plastry wołowiny lub mięsa strusia.

Zobacz też

  • jerky
  • biltong

Przypisy

  1. a b c d ZuzannaZ. Kaszkur ZuzannaZ., Dzika strona jedzenia : utracone ogniwa zdrowego odżywiania, Białystok: Illuminatio, 2014, ISBN 978-83-63965-50-1, OCLC 892606983 [dostęp 2021-04-07] .
  2. ZbigniewZ. Olszewski ZbigniewZ., Indianie Lakota Sioux: Pożywienie Lakotów [online] [dostęp 2013-10-07] [zarchiwizowane z adresu 2015-05-26] .

Linki zewnętrzne

  • Marek Cichomski: Indiańska kuchnia, czyli niuchając po indiańskich garach
  • Lawrence J. Barkwell: Pemmican: How the Metis Make Pemmican (ang.)
Kontrola autorytatywna (żywność):
  • Britannica: topic/pemmican
  • SNL: pemmikan
  • Catalana: 0130673
  • DSDE: pemmikan