Nadtlenek baru

Nadtlenek baru
     Ba2+      O−
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
konst.

ditlenek baru, ditlenek(2−) baru, ditlenek(2−) baru(2+)

Inne nazwy i oznaczenia
półsyst.

nadtlenek baru

inne

daw. dwutlenek baru

Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

BaO2

Masa molowa

169,33 g/mol

Wygląd

białoszare kryształy[1]

Identyfikacja
Numer CAS

1304-29-6

PubChem

14773

SMILES
[O-][O-].[Ba+2]
InChI
InChI=1S/Ba.O2/c;1-2/q+2;-2
InChIKey
ZJRXSAYFZMGQFP-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
Gęstość
4,96 g/cm³[1][2]; ciało stałe
Rozpuszczalność w wodzie
0,091 g/100 g (20 °C)[1]
w innych rozpuszczalnikach
reaguje z rozcieńczonymi kwasami[1]
Temperatura rozkładu

450 °C[1]

Budowa
Układ krystalograficzny

tetragonalny[1][2]

Niebezpieczeństwa
Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2021-11-06]
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[3]
Płomień nad okręgiem Wykrzyknik
Niebezpieczeństwo
Zwroty H

H272, H302, H332

Zwroty P

P210, P301+P312+P330, P304+P340+P312[4]

NFPA 704
Na podstawie
podanego źródła[5]
0
2
2
OX
Temperatura zapłonu

niepalny[4]

Numer RTECS

CR0175000

Dawka śmiertelna

LD50 50 mg/kg (mysz, podskórnie)[4]

Podobne związki
Inne aniony

BaO

Inne kationy

CaO
2, MgO
2, SrO
2

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons

Nadtlenek baru, BaO
2 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy nadtlenków. Jest utleniaczem stosowanym m.in. do bielenia[2] i w pirotechnice[6].

Otrzymywanie

Nadtlenek baru może zostać otrzymany poprzez ogrzewanie tlenku baru w temperaturze 500 °C w powietrzu lub tlenie[2]:

2BaO + O
2 → 2BaO
2

Właściwości

Nadtlenek baru jest białoszarym ciałem stałym krystalizującym w układzie tetragonalnym. W temperaturze 700 °C rozkłada się do tlenku baru i tlenu. Rozkłada się także w niższych temperaturach, jednak znacznie wolniej. Z rozcieńczonymi kwasami tworzy nadtlenek wodoru[2]:

BaO
2 + 2HCl → BaCl
2 + H
2O
2

Jest bardzo słabo rozpuszczalny w wodzie[7], w której rozkłada się powoli z wytworzeniem wodorotlenku baru[2].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f David R.D.R. Lide David R.D.R. (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, s. 4-50, ISBN 978-1-4200-9084-0  (ang.).
  2. ↑ a b c d e f PradyotP. Patnaik PradyotP., Handbook of Inorganic Chemicals, McGraw-Hill, 2003, s. 90–91, ISBN 0-07-049439-8 .
  3. ↑ Barium peroxide, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2015-04-07]  (ang.).
  4. ↑ a b c Barium peroxide, anhydrous (nr 769304) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2021-11-06]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  5. ↑ Barium peroxide, anhydrous (nr 11428) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2012-06-22]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  6. ↑ Barium peroxide [online], Hummel Croton [dostęp 2012-06-22]  (ang.).
  7. ↑ Nadtlenek baru(II), międzynarodowa karta bezpieczeństwa chemicznego, Międzynarodowa Organizacja Pracy [dostęp 2012-06-22]  (pol. • ang.).
Encyklopedia internetowa (rodzaj indywiduum chemicznego):