Michaił Szczerbatow
Data i miejsce urodzenia | 22 lipca 1733 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 12 grudnia 1790 | ||
Narodowość | rosyjska | ||
Język | |||
Dziedzina sztuki | literatura | ||
Epoka | oświecenie | ||
Odznaczenia | |||
[1] | |||
|
Michaił Michajłowicz Szczerbatow (ur. 22 lipca 1733 w Moskwie, zm. 12 grudnia 1790 w Petersburgu) – rosyjski książę, historyk i pisarz polityczny, wolnomularz[2]
Zajmował się w swych badaniach kwestią despotyzmu, jaki wprowadził do Rosji Piotr Wielki. Wobec tego problemu przyjął postawę konserwatywną. Krytykował naśladownictwo wzorców zachodnich, z których tak dumny był car-reformator. Sekret potęgi Rosji widział nie w reformach lecz w tradycji współpracy carów z bojarami.
Do myśli politycznej Szczerbatowa nawiązywali w XIX wieku słowianofile, min. Fiodor Dostojewski.
Szczerbatow był zwolennikiem monarchii feudalnej, podnosił znaczenie arystokracji państwowej w historii Rosji.
Dzieła
- Istorija Rossijskaja ot drevnejšich vremen – („Historia rosyjska od czasów najdawniejszych”) (1770–1790), (dzieje Rosji do 1610 roku).
- Rassuždenie o povreždenii nravov v Rossii – („Dyskusja o zepsuciu obyczajów w Rosji”) (1786–1789)
Przypisy
- ↑ Na fotografii portretu w infoboxie
- ↑ Ludwik Hass, Wolnomularstwo w Europie środkowo-wschodniej w XVIII i XIX wieku, 1982, s. 143.
Linki zewnętrzne
- Myśliciele epoki Oświecenia w Rosji wobec form feudalizmu rosyjskiego
- Britannica: biography/Mikhayl-Mikhaylovich-Shcherbatov