Matthew Stevens : Kariera zawodowa, Statystyka zwycięstw, Przypisy, Linki zewnętrzne Wikipedia, wolna encyklopedia

Matthew Stevens

Ten artykuł od 2014-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Matthew Stevens

Pseudonim	The Welsh Dragon
Data i miejsce urodzenia	11 września 1977 Carmarthen
Gra zawodowa	od 1991
Najwyższy ranking	4 (2005/2006)
Bieżący ranking	48 (stan na 2024-05-06)
Najwyższy break	147 (2011)
Zwycięstwa w turniejach
Rankingowe	1
Nierankingowe	2
UK Championship	2003
Masters	2000
Strona internetowa

Matthew Stevens (ur. 11 września 1977) – walijski snookerzysta. Dwukrotny wicemistrz świata (2000, 2005). Plasuje się na 23. miejscu pod względem zdobytych setek w profesjonalnych turniejach, ma ich łącznie 349^[1].

Kariera zawodowa

Od 1994 snookerzysta zawodowy; do 2005 odniósł tylko jedno zwycięstwo w turnieju rankingowym, jest jednak znanym zawodnikiem, dwukrotnym finalistą mistrzostw świata.

Od 2007 roku notuje systematyczny spadek na oficjalnej liście rankingowej; w sezonie 2009/2010 zajmuje 26. miejsce.

W 2000 w finale mistrzostw świata pokonał go rodak, Mark Williams; Stevens nie wykorzystał prowadzenia 13:7 oraz korzystnego układu w kolejnej partii. W kolejnych latach wypadał w mistrzostwach również udanie – przegrywał dopiero w półfinałach, w 2001 z Johnem Higginsem 15:17, w 2002 z Peterem Ebdonem (późniejszym mistrzem) 16:17. W 2005 przegrał w finale z Shaunem Murphym 16:18.

W 2003 wygrał turniej UK Championship, wcześniej zaś dwukrotnie przegrywał w finale tego turnieju: w 1998 z Higginsem, a w 1999 z Williamsem. W 2005 przegrał w finale Irish Masters z Ronnie O’Sullivanem. Wygrał w 2000 niezaliczany do turniejów rankingowych Benson and Hedges Masters. W 2005 wygrał nierankingowy turniej Northern Ireland Trophy. Był bliskim przyjacielem zmarłego snookerzysty Paula Huntera.

W 2008 roku po ponad trzech latach przerwy ponownie dotarł do finału imprezy rankingowej, Bahrain Championship, gdzie przegrał z Neilem Robertsonem 7:9.

Do końca sezonu 2011/2012, na swoim koncie zapisał 220 breaków stupunktowych.

15 grudnia 2011 roku w pojedynku z Michaelem Wasleyem podczas pierwszej rundy PTC 12 wbił brejka maksymalnego.