Matki z Plaza de Mayo : Przypisy Wikipedia, wolna encyklopedia

Matki z Plaza de Mayo

Matki z Plaza de Mayo (hiszp. Asociación Madres de Plaza de Mayo) – ruch argentyńskich matek, których dzieci „zaginęły” podczas tzw. „brudnej wojny” w czasie wojskowej dyktatury w latach siedemdziesiątych. Wojskowi przyznają, że porwano wówczas ok. 9 tys. osób, podczas gdy organizacja matek szacuje liczbę zaginionych na blisko 30 tys.

Nazwa ruchu wywodzi się od jednego z placów w centrum Buenos Aires – Plaza de Mayo, na którym matki od 30 lat spotykają się każdego tygodnia, w czwartek po południu, przyodziane w białe chusty.

W 1991 roku organizacja otrzymała Nagrodę Sacharowa^[1].

Przypisy

↑ Las Madres de Plaza de Mayo [online], Sakharov Prize Network [dostęp 2017-11-01] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-07] (ang.).

Zobacz multimedia związane z tematem: Matki z Plaza de Mayo

Laureaci Nagrody Sacharowa

XX wiek	1988: Nelson Mandela i Anatolij Marczenko 1989: Alexander Dubček 1990: Aung San Suu Kyi 1991: Adem Demaçi 1992: Matki z Plaza de Mayo 1993: dziennik Oslobođenje 1994: Taslima Nasrin 1995: Leyla Zana 1996: Wei Jingsheng 1997: Salima Ghezali 1998: Ibrahim Rugova 1999: Xanana Gusmão 2000: ¡Basta Ya!
XXI wiek	2001: Nurit Peled, Izzat Ghazzawi, Zacarias Kamwenho 2002: Oswaldo Payá 2003: ONZ 2004: Białoruskie Stowarzyszenie Dziennikarzy 2005: Kobiety w Bieli, Reporterzy bez Granic i Hauwa Ibrahim 2006: Alaksandr Milinkiewicz 2007: Salih Mahmoud Osman 2008: Hu Jia 2009: Memoriał 2010: Guillermo Fariñas 2011: Mohamed Bouazizi, Asma Mahfuz, Ahmad as-Sanusi, Razan Zajtuna i Ali Farzat 2012: Dżafar Panahi i Nasrin Sotude 2013: Malala Yousafzai 2014: Denis Mukwege 2015: Raif Badawi 2016: Nadia Murad i Lamiya Aji Bashar 2017: opozycja demokratyczna w Wenezueli 2018: Ołeh Sencow 2019: Ilham Tohti 2020: opozycja demokratyczna na Białorusi 2021: Aleksiej Nawalny 2022: naród ukraiński 2023: Mahsa Jina Amani i ruch „Kobieta, Życie, Wolność”

XX wiek