Maria Chrząszczowa

Maria Chrząszczowa (ur. 18 czerwca 1913 w Warszawie, zm. 29 stycznia 1979 w Warszawie) – polska artystka fotograf. Członkini Okręgu Warszawskiego Związku Polskich Artystów Fotografików^[1][2].

Życiorys

Maria Chrząszczowa była córką Marii (z d. Gebethner) i Józefa Pfeiffera, dzieciństwo spędziła w Warszawie. Po ukończeniu szkoły Kowalczykówny i Jaworkówny – ze świadectwem dojrzałości, została uczennicą Miejskiej Szkoły Sztuk Zdobniczych w Warszawie, w tym czasie rozpoczęła działalność fotograficzną^[3]. W 1934 roku zamieszkała w Rudzach pod Krakowem. Zawarła związek małżeński z Michałem Chrząszczem. W sierpniu 1939 roku wróciła do Warszawy, gdzie podjęła pracę w firmie „Foto-Greger”, największym przedwojennym polskim sklepie fotograficznym Kazimierza Gregera^[4].

Szczególnie miejsce w twórczości Marii Chrząszczowej zajmowała fotografia architektury, w zdecydowanej większości miasta Warszawy^[5]. W 1945 roku sporządziła dokumentację fotograficzną zniszczeń powojennej Warszawy, czego pokłosiem była wystawa fotografii „Warszawa oskarża”, w 1945 roku^[6][7]. Od końca 1945 roku pracowała nad dokumentacją fotograficzną obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu, dokumentacją fotograficzną Wrocławia, Jeleniej Góry, Kłodzka^[3][2]. W kolejnych latach pracowała jako fotoreporterka w Polskiej Agencji Prasowej w Warszawie, w firmie „Foto-Service” Kazimiery Funkiewiczowej oraz (jako retuszerka) w Przedsiębiorstwie Wystaw i Targów w Warszawie. Współpracowała (m.in.) z czasopismami: „Architektura”, „Kobieta”, „Stolica”^[4].

W 1952 roku Maria Chrząszczowa została przyjęta w poczet członków Warszawskiego Okręgu Związku Polskich Artystów Fotografików^[1]. W latach 1953–1974 była wykładowcą oraz prowadziła pracownię fotograficzną w katedrze Architektury Polskiej Politechniki Warszawskiej^[8].

Kolekcja fotografii Marii Chrząszczowej znajduje się (m.in.) w zbiorach Muzeum Warszawy^[4] oraz w zbiorach Fundacji Archeologii Fotografii^[9][8].

Wybrane wystawy

• „Warszawa oskarża” (Warszawa 1945)^[6];
• „Kronikarki” (Warszawa 2011)^[10];
• „Nowa Warszawa 1961–1972”; Galeria Fundacji Archeologii Fotografii (Warszawa 2015)^[3][8];

Źródło^[4].

Publikacje (albumy)

• „Sześcioletni plan odbudowy Warszawy” (1950);
• „Ogrody polskie Gerarda Ciołka” (1954);
• „MDM” (1955);
• „Sandomierz" (1956);
• „Zamki śląskie Bohdana Querqina” (1957);
• „Architektura drewniana w Polsce Witolda Krassowskiego” (1961);
• „Kronikarki. Zofia Chomętowska – Maria Chrząszczowa. Fotografie Warszawy 1945–1946”(2012)^[11][12];

Źródło^[4].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Dziś wernisaż wystawy zdjęć Chomętowskiej i Chrząszczowej. Fotografie Warszawy 1945–1947 (2011). archirama.muratorplus.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-08)].
• Fotografie odzyskane (2011). dwutygodnik.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-28)].
• Maria Chrząszczowa – fotografie
• Wernisaż wystawy Kronikarki (2011)