Marcin Nowacki

Marcin Nowacki
Data i miejsce urodzenia

12 marca 1981
Brzeg

Wzrost

168 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Stal Brzeg

Numer w klubie

6

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1999 BTP Brzeg
2000–2003 Odra Wodzisław Śl. 41 (7)
2004–2006 Dyskobolia Grodzisk Wlkp. 36 (0)
2005 → Obra Kościan (wyp.)
2005–2006 → Korona Kielce (wyp.) 14 (1)
2007–2008 Odra Wodzisław Śl. 28 (4)
2008–2009 Ruch Chorzów 38 (2)
2010–2011 Wisła Płock 43 (10)
2011–2014 Miedź Legnica 60 (7)
2013 → Energetyk ROW Rybnik (wyp.) 9 (0)
2014–2016 MKS Kluczbork 58 (7)
2016–2019 Stal Brzeg 84 (25)
2019 LZS Starowice Dolne 17 (2)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2004  Polska 1 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2020–2021 GKS Rychtal
2021–2022 Stal Brzeg
  1. ↑ Aktualne na: 22 listopada 2017. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Marcin Nowacki (ur. 12 marca 1981 w Brzegu) – polski piłkarz grający na pozycji pomocnika oraz trener. Znany głównie z występów w Ekstraklasie w Odrze Wodzisław Śląski, Dyskobolii Grodzisk Wielkopolski i Ruchu Chorzów.

Kariera piłkarska

Początkowo zawodnik BTP Brzeg, następnie gracz Odry Wodzisław Śląski. W jej barwach 12 listopada 2000 roku zadebiutował w Ekstraklasie w przegranym 0:4 meczu Odry z Amicą Wronki[1]. Pierwszego gola w tych rozgrywkach strzelił 20 kwietnia 2002 w spotkaniu z Ruchem Chorzów, przyczyniając się do zwycięstwa drużyny z Wodzisławia Śląskiego 3:1[2]. Od rundy wiosennej sezonu 2002/2003 był podstawowym zawodnikiem Odry. Na początku kolejnych rozgrywek zadebiutował w europejskich pucharach – zagrał w dwóch pojedynkach Pucharu Intertoto z irlandzkim Shamrock Rovers; w pierwszym z nich zdobył honorową bramkę dla swojego zespołu[3]. Bardzo dobra gra w Odrze przyczyniła się do sukcesu indywidualnego, w 2003 r. w Plebiscycie Piłki Nożnej został wybrany odkryciem roku.

W lutym 2004 roku przeszedł z Odry Wodzisław do Dyskobolii Grodzisk Wielkopolski[4]. W nowym zespole nie wywalczył jednak miejsca w podstawowym składzie, przez co w rundzie wiosennej sezonu 2004/2005 występował w klubie partnerskim drużyny z Grodziska, Obrze Kościan[5]. W 2005 roku wraz z Dyskobolią zdobył puchar Polski – w drugim finałowym meczu z Zagłębiem Lubin zagrał w podstawowym składzie[6]. W sezonie 2005/2006 przebywał na wypożyczeniu w Koronie Kielce, w której regularnie występował jedynie jesienią. Następnie powrócił do Dyskobolii, zaś od 2007 roku ponownie był zawodnikiem Odry Wodzisław Śląski. W styczniu 2008 podpisał trzyletni kontrakt z Ruchem Chorzów[7]. W latach 2010–2011 był podstawowym piłkarzem Wisły Płock, natomiast od lipca 2011 do 2014 występował w Miedzi Legnica[8]. W 2013 na krótko został wypożyczony do Energetyka ROW Rybnik. W latach 2014-2016 występował w MKS Kluczbork, a następnie przeniósł się do III-ligowej Stali Brzeg.

Występował w reprezentacji Polski do lat 21, w której zadebiutował w 2003 roku[9]. Uczestniczył m.in. w eliminacjach do mistrzostw Europy U-21 w 2004 – w kwalifikacjach do turnieju w Niemczech strzelił gola w spotkaniu ze Szwecją, zapewniając Polsce remis 1:1[10]. Rozegrał jeden mecz w kadrze seniorskiej – 21 lutego 2004 roku wystąpił w towarzyskim pojedynku z reprezentacją Wysp Owczych (6:0), w którym na początku drugiej połowy zastąpił Damiana Gorawskiego[11].

Po zakończeniu kariery piłkarskiej trenował drużyny GKS Rychtal i Stali Brzeg.

Osiągnięcia

Dyskobolia Grodzisk Wlkp.

Indywidualne

Przypisy

  1. ↑ Amica Wronki 4 - 0 Odra Wodzisław Śląski. 90minut.pl. [dostęp 2012-03-17]. (pol.).
  2. ↑ Odra Wodzisław Śląski 3 - 1 Ruch Chorzów. 90minut.pl. [dostęp 2012-03-17]. (pol.).
  3. ↑ Marcin Nowacki – sezon 2003/2004. 90minut.pl. [dostęp 2012-03-17]. (pol.).
  4. ↑ Uzgodnione transfery Nowackiego i Sáblika. 90minut.pl. [dostęp 2012-03-17]. (pol.).
  5. ↑ Marcin Nowacki trafił do Obry Kościan. 90minut.pl. [dostęp 2012-03-17]. (pol.).
  6. ↑ Zagłębie Lubin 1 - 0 Dyskobolia Grodzisk Wielkopolski. 90minut.pl. [dostęp 2012-03-17]. (pol.).
  7. ↑ Marcin Nowacki podpisał kontrakt z Ruchem. 90minut.pl. [dostęp 2012-03-17]. (pol.).
  8. ↑ Madejski, Zasada, Nowacki i Bledzewski w Miedzi. 90minut.pl. [dostęp 2012-03-17]. (pol.).
  9. ↑ a b Krzynówek wygrał plebiscyt "Piłki Nożnej". 90minut.pl. [dostęp 2012-03-17]. (pol.).
  10. ↑ Draw confirms Polish position. uefa.com. [dostęp 2012-03-17]. (ang.).
  11. ↑ Siódme zwycięstwo z rzędu. 90minut.pl. [dostęp 2012-03-17]. (pol.).

Bibliografia

  • p
  • d
  • e
Odkrycie Roku w Polsce (Piłka Nożna)
1973–1980
1981–1990
1991–2000
2001–2010
2011–2020
od 2021