Luca Ermenegildo Pasetto

Luca Ermenegildo Pasetto
Patriarcha
Kraj działania	Włochy
Data i miejsce urodzenia	17 września 1871 Padwa
Data i miejsce śmierci	22 stycznia 1954 Wenecja
Sekretarz Kongregacji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego
Okres sprawowania	1927-1953
Patriarcha Aleksandrii
Okres sprawowania	1950-1954

Wyznanie	katolicyzm
Prezbiterat	18 października 1892
Nominacja biskupia	21 listopada 1921
Sakra biskupia	27 listopada 1921
Wybór patriarchy	11 listopada 1950

Sukcesja apostolska

Data konsekracji

27 listopada 1921

Konsekrator

Współkonsekratorzy

Andrea Giacinto Bonaventura Longhin, O.F.M Cap.,
Gherardo Sante Menegazzi O.F.M Cap.

Współkonsekrowani biskupi
Giordano Corsini	2 kwietnia 1922
Antonino Zecchini	21 grudnia 1922
Francesco Fulgenzio Lazzati O.F.M	8 listopada 1931
Luigi Drago	3 kwietnia 1932
Sylvester Patrick Mulligan O.F.M Cap.	23 maja 1937
Leone Giacomo Ossola O.F.M Cap.	17 października 1937
Hilaire Felder O.F.M Cap.	13 kwietnia 1938
Oreste Rauzi	30 lipca 1939
Guido Luigi Bentivoglio O. Cist.	24 sierpnia 1939
Vigilio Federico Dalla Zuanna O.F.M Cap.	8 lipca 1941

Luca Ermenegildo Pasetto (ur. 17 września 1871 w Padwie^[1], zm. 22 stycznia 1954 w Wenecji) – włoski duchowny katolicki, kapucyn, biskup tytularny Geras w latach 1921 – 1937. W latach 1935 – 1950 sekretarz Kongregacji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego. Od 1937 do 1950 arcybiskup tytularny Ikonium. W latach 1950 – 1954 tytularny łaciński patriarcha Aleksandrii^[2].

Życiorys

Święcenia kapłańskie otrzymał 10 października 1892 w zakonie kapucynów roku. 21 listopada 1921 roku papież Benedykt XV mianował go biskupem tytularnym Geras^[2]. Sakrę otrzymał 27 listopada tegoż roku z rąk kardynała Gennaro Granito Pignatelli di Belmonte. 20 grudnia 1935 został sekretarzem Kongregacji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiegourząd biskupa ordynariusza Pozzuoli. W 1937 przydzielono mu arcybiskupią stolicę tytularną Ikonium. W 1950 przestał piastować te obydwie funkcje. 11 listopada tegoż roku został mianowany tytularnym łacińskim patriarchą Aleksandrii^[2]. Był ostatnią osobą piastującą ten urząd, gdyż po jego śmierci w 1954 pozostawał on nieobsadzony, aż do całkowitego zniesienia w 1964 roku^[2].

↑ Luca Ermenegildo Pasetto †. s. www.catholic-hierarchy.org. [dostęp 2020-05-14]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Titular Patriarchal See of Alexandria. s. gcatholic.org. [dostęp 2020-05-13].

Luca Ermenegildo Pasetto [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2020-05-14] (ang.).

Prefekci	José de Calasanz Vives y Tuto (1908–1913) Ottavio Cagiano de Azevedo (1913–1915) Domenico Serafini 1916 Diomede Falconio (1916–1917) Giulio Tonti (1917–1918) Raffaele Scapinelli di Léguigno (1918–1920) Teodoro Valfré di Bonzo (1920–1922) Camillo Laurenti (1922–1928) Alexis-Henri-Marie Lépicier (1928–1935) Vincenzo Lapuma (1935–1943) Luigi Lavitrano (1945–1950) Clemente Micara (1950–1953) Valerio Valeri (1953–1963) Ildebrando Antoniutti (1963–1973) Arturo Tabera Araoz (1973–1975) Eduardo Francisco Pironio, proprefekt (1975–1976); prefekt (1976–1984) Jean Jérôme Hamer, proprefekt (1984–1985); prefekt (1985–1992) Eduardo Martínez Somalo (1992–2004) Franc Rodé (2004–2011) João Braz de Aviz (od 2011)
Sekretarze	Donato Raffaele Sbarretti (1910–1916) Adolfo Turchi (1916–1918) Mauro Serafini (1918–1925) Vincenzo Lapuma (1925–1935) Luca Ermenegildo Pasetto (1935–1950) Arcadio María Larraona (1950–1959) Paul-Pierre Philippe (1959–1967) Antonio Mauro (1967–1969) Edward Louis Heston (1969–1971) Paul Augustin Mayer (1971–1984) Vincenzo Fagiolo (1984–1990) Francisco Javier Errázuriz Ossa (1990–1996) Piergiorgio Silvano Nesti (1996–2006) Gianfranco Gardin (2006–2009) Joseph Tobin (2010–2012) José Rodríguez Carballo (od 2013)

Prefekci