Lubow Orłowa
![]() Lubow Orłowa (1945) | |||
Data i miejsce urodzenia | 11 lutego 1902 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 26 stycznia 1975 | ||
Współmałżonek | Grigorij Aleksandrow | ||
Odznaczenia | |||
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() | |||
|
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/da/%D0%9B%D1%8E%D0%B1%D0%BE%D0%B2%D1%8C_%D0%9E%D1%80%D0%BB%D0%BE%D0%B2%D0%B0_%D0%B8_%D0%93%D1%80%D0%B8%D0%B3%D0%BE%D1%80%D0%B8%D0%B9_%D0%90%D0%BB%D0%B5%D0%BA%D1%81%D0%B0%D0%BD%D0%B4%D1%80%D0%BE%D0%B2%2C_1937.jpg/220px-%D0%9B%D1%8E%D0%B1%D0%BE%D0%B2%D1%8C_%D0%9E%D1%80%D0%BB%D0%BE%D0%B2%D0%B0_%D0%B8_%D0%93%D1%80%D0%B8%D0%B3%D0%BE%D1%80%D0%B8%D0%B9_%D0%90%D0%BB%D0%B5%D0%BA%D1%81%D0%B0%D0%BD%D0%B4%D1%80%D0%BE%D0%B2%2C_1937.jpg)
Lubow Pietrowna Orłowa, ros. Любовь Петровна Орлова (ur. 29 stycznia?/11 lutego 1902 w Zwienigorodzie k. Moskwy; zm. 26 stycznia 1975 w Moskwie) – radziecka aktorka, tancerka i śpiewaczka. Ludowy Artysta ZSRR (1950)[1]. Żona Grigorija Aleksandrowa. Była jedną z najpopularniejszych aktorek filmu radzieckiego, specjalizującą się w rolach komediowych[2].
Życiorys
Pochodziła z rodziny szlacheckiej, jej ojciec Piotr pracował w rosyjskim ministerstwie wojny. Rodzice chcieli, aby została pianistką. Fascynacja teatrem spowodowała, że przerwała naukę w moskiewskim konserwatorium i zaczęła uczęszczać na lekcje gry aktorskiej do E. Teleszowej. W tym czasie zarabiała na życie grając na pianinie w moskiewskim kinoteatrze Ars.
Sławę przyniosła jej rola w filmie Świat się śmieje w reżyserii jej męża Grigorija Aleksandrowa.
Pochowana na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie[3].
Upamiętnienie
W roku 1976 w Jugosławii zakończono budowę serii sześciu statków polarnych. Cała seria została nazwana na cześć sławnych radzieckich aktorek – jedna z jednostek dostała imię Любовь Орлова.
Wybrana filmografia
- Świat się śmieje (Весëлые ребята, 1934)
- Cyrk (Цирк, 1936)
- Wołga-Wołga (Волга-Волга, 1938)
- Wiosna (Весна, 1947)
- Spotkanie nad Łabą (Встреча на Эльбе, 1949)
Nagrody i odznaczenia
- Nagroda Stalinowska I stopnia (1941 i 1950)
- Order Lenina (1939)
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy (1938 i 1967)
- Medal „Za ofiarną pracę w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
- Medal 800-lecia Moskwy (1947)
- Medal „Za rozwój dziewiczych ziem”
- Medal 100-lecia urodzin Lenina (1970)[4]
I inne.
Przypisy
- ↑ Любовь Петровна Орлова – биография. to-name.ru. [dostęp 2014-08-14]. (ros.).
- ↑ Kazimierz Nowacki (red.), Z filmem radzieckim na ty, Kraków 1972, s. 64.
- ↑ Могилы знаменитостей. Орлова Любовь Петровна (1902-1975)
- ↑ Любовь Орлова - актриса - биография - советские актрисы - Кино-Театр.Ру [online], kino-teatr.ru [dostęp 2024-04-24] .
Bibliografia
- ОРЛОВА Любовь Петровна. rusactors.ru. [dostęp 2014-08-14]. (ros.).
- Любовь Петровна Орлова. Биографическая справка. ria.ru, 2012-02-11. [dostęp 2014-08-14]. (ros.).
Literatura dodatkowa
- Aleksiej Władimirowicz Romanow: Любовь Орлова: в искусстве и в жизни. Moskwa: Iskusstwo, 1987. (ros.).
Linki zewnętrzne
- Почему хотели убить Любовь Орлову. Неизвестные факты из жизни великой актрисы. 7days.ru. s. 1-22. [dostęp 2014-08-14]. (ros.).
- Lubow Orłowa w bazie Filmweb