Lorenzo Baldisseri

Lorenzo Baldisseri
Kardynał diakon
Ilustracja
Lorenzo Baldisseri (2017)
Herb duchownego Itinere laete servire Domino
W drodze radośnie służyć Panu
Kraj działania

Włochy
Watykan

Data i miejsce urodzenia

29 września 1940
Barga

Sekretarz generalny Synodu Biskupów
Okres sprawowania

2013–2020

Sekretarz Kolegium Kardynalskiego
Okres sprawowania

2012–2014

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

29 czerwca 1963

Nominacja biskupia

15 stycznia 1992

Sakra biskupia

7 marca 1992

Kreacja kardynalska

22 lutego 2014
Franciszek

Kościół tytularny

św. Anzelma na Awentynie

Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

7 marca 1992

Miejscowość

Watykan

Miejsce

bazylika św. Piotra

Konsekrator

Angelo Sodano

Współkonsekratorzy

Justin Francis Rigali
Alessandro Plotti

Konsekrowani biskupi
Afonso Fioreze 15 lutego 2004
Severino Clasen 25 czerwca 2005
Ângelo Pignoli 11 marca 2007
Juarez Sousa Da Silva 17 maja 2008
José Moreira da Silva 17 stycznia 2009
Odelir José Magri 12 grudnia 2010
Jaime Spengler 5 lutego 2011
Współkonsekrowani biskupi
Percival Joseph Fernandez 21 kwietnia 2001
Agnelo Rufino Gracias 21 kwietnia 2001
Fabio Fabene 30 maja 2014
Piergiorgio Bertoldi 2 czerwca 2015

Lorenzo Baldisseri (ur. 29 września 1940 w Barga) – włoski duchowny rzymskokatolicki, doktor prawa kanonicznego, dyplomata watykański, arcybiskup, nuncjusz apostolski na Haiti w latach 1992–1995, nuncjusz apostolski w Paragwaju w latach 1995–1999, nuncjusz apostolski w Indiach, akredytowany również w Nepalu w latach 1999–2002, nuncjusz apostolski w Brazylii w latach 2002–2012, sekretarz generalny Kongregacji ds. Biskupów w latach 2012–2013, sekretarz Kolegium Kardynalskiego w latach 2012–2014, sekretarz generalny Synodu Biskupów w latach 2013–2020, kardynał diakon od 2014.

Życiorys

29 czerwca 1963 otrzymał święcenia prezbiteratu i został inkardynowany do archidiecezji Lukki. W 1971 rozpoczął przygotowanie do służby dyplomatycznej na Papieskiej Akademii Kościelnej w Rzymie.

15 stycznia 1992 papież Jan Paweł II prekonizował go arcybiskupem tytularnym Diocletiana i mianował nuncjuszem apostolskim na Haiti. Święcenia biskupie otrzymał 7 marca 1992 w bazylice św. Piotra na Watykanie. Udzielił mu ich kardynał Angelo Sodano, sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej, któremu asystowali arcybiskup Justin Francis Rigali, sekretarz Kolegium Kardynalskiego, i Alessandro Plotti, arcybiskup metropolita Pizy. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Itinere laete servire Domino” (W drodze radośnie służyć Panu).

6 kwietnia 1995 papież mianował go nuncjuszem apostolskim w Paragwaju.

19 czerwca 1999 został przeniesiony do nuncjatury w Indiach, będąc jednocześnie akredytowanym w Nepalu.

12 listopada 2002 papież Jan Paweł II mianował go nuncjuszem apostolskim w Brazylii[1].

11 stycznia 2012 papież Benedykt XVI przenosi go na urząd sekretarza Kongregacji ds. Biskupów[2], a 7 marca 2012 zostaje równocześnie mianowany sekretarzem Kolegium Kardynalskiego[3].

21 września 2013 papież Franciszek mianował go sekretarzem generalnym Synodu Biskupów[4]. 15 września 2020 papież przyjął jego rezygnację z obowiązków sekretarza generalnego Synodu Biskupów[5].

12 stycznia 2014 podczas modlitwy Anioł Pański papież Franciszek ogłosił, że mianował go kardynałem[6]. 22 lutego 2014 na konsystorzu w bazylice św. Piotra kreował go kardynałem diakonem, a jako kościół tytularny nadał mu św. Anzelma na Awentynie[7], a 11 maja 2014 uroczyście objął swój kościół tytularny w Rzymie. 29 września 2020 w związku z ukończeniem 80 lat utracił prawo do udziału w konklawe.

Przypisy

  1. NOMINA DEL NUNZIO APOSTOLICO IN BRASILE. vatican.va. [dostęp 2002-11-12]. (wł.).
  2. NOMINA DEL SEGRETARIO DELLA CONGREGAZIONE PER I VESCOVI. vatican.va. [dostęp 2012-01-11]. (wł.).
  3. NOMINA DEL SEGRETARIO DEL COLLEGIO CARDINALIZIO. vatican.va. [dostęp 2012-03-07]. (wł.).
  4. NOMINA DEL SEGRETARIO GENERALE DEL SINODO DEI VESCOVI. vatican.va. [dostęp 2013-09-21]. (wł.).
  5. Rinuncia e nomina del Segretario Generale del Sinodo dei Vescovi. vatican.va. [dostęp 2020-09-16]. (wł.).
  6. ANNUNCIO DI CONCISTORO PER LA CREAZIONE DI NUOVI CARDINALI. vatican.va. [dostęp 2014-01-12]. (wł.).
  7. CONCISTORO ORDINARIO PUBBLICO PER LA CREAZIONE DEI NUOVI CARDINALI: ASSEGNAZIONE DEI TITOLI O DELLE DIACONIE AI NUOVI PORPORATI, 22.02.2014. vatican.va. [dostęp 2014-02-22]. (wł.).

Linki zewnętrzne

  • Nota biograficzna Lorenzo Baldisseri na stronie Stolicy Apostolskiej. [dostęp 2024-04-20]. (wł.).
  • Lorenzo Baldisseri w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy  [dostęp 2023-06-29] (ang.)
  • Lorenzo Baldisseri [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2020-08-15]  (ang.).
  • p
  • d
  • e
Kardynał
biskup
kardynałowie
elektorzy
kardynałowie
nieelektorzy
Kardynał
prezbiter
kardynałowie
elektorzy
kardynałowie
nieelektorzy
Kardynał
diakon
kardynałowie
elektorzy
kardynałowie
nieelektorzy
Powiązane
byli
kardynałowie

Liczba purpuratów wynosi 237 zaś uprawnionych do udziału w Konklawe wynosi 127
(a) – utracił prawa elektorskie, pomimo nie ukończonych 80 lat

  • p
  • d
  • e
Delegaci apostolscy
Nuncjusze apostolscy
  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
Delegaci apostolscy
Internuncjusze apostolscy
Pronuncjusze apostolscy
Nuncjusze apostolscy
  • Od 1985 nuncjusze apostolscy w Indiach akredytowani są również w Nepalu
  • p
  • d
  • e
Internuncjusze
Nuncjusze apostolscy w Brazylii
  • ISNI: 0000000024599063
  • VIAF: 28345194
  • LCCN: n79029412
  • GND: 1057940259
  • SUDOC: 162435991
  • SBN: MILV111099
  • NKC: xx0237722
  • NTA: 068195958
  • PLWABN: 9810677425005606
  • NUKAT: n2013000346
  • BLBNB: 000500636