Leon Klein

Leon Paweł Klein
Ilustracja
major piechoty major piechoty
Data i miejsce urodzenia

17 lipca 1895
Zblewo

Data i miejsce śmierci

15 grudnia 1951
Toruń

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

63 Pułk Piechoty

Stanowiska

kwatermistrz

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Złoty Krzyż Zasługi Medal Niepodległości Srebrny Krzyż Zasługi Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Brązowy za Długoletnią Służbę
Multimedia w Wikimedia Commons

Leon Paweł Klein (ur. 17 lipca 1895 w Zblewie, zm. 15 grudnia 1951 w Toruniu) – major piechoty Wojska Polskiego, burmistrz Chełmna.

Życiorys

Leon Paweł Klein urodził się 17 lipca 1895 w Zblewie, w rodzinie Jana i Wandy z Szulców[1]. W 1913 ukończył gimnazjum w Chełmnie. W latach 1914–1918 wcielony do wojska niemieckiego[2]. Następnie działał w Organizacji Wojskowej Pomorza, po czym do grudnia 1929 służył w Wojsku Polskim[2], w 63 Pułku Piechoty w Toruniu[3]. W maju 1920 dowodził 2. kompanią[4]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 663. lokatą w korpusie oficerów piechoty[5]. W lipcu tego roku został zatwierdzony na stanowisku pełniącego obowiązki dowódcy batalionu[6]. W następnym roku pełnił obowiązki komendanta kadry batalionu zapasowego 63 pp[7]. W 1924 został wyznaczony na stanowisko kwatermistrza[8][9]. 1 grudnia 1924 został mianowany majorem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 i 210. lokatą w korpusie oficerów piechoty[10]. W kwietniu 1928 został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Powiatowej Komendy Uzupełnień Toruń na cztery miesiące w celu odbycia praktyki poborowej[11][12]. W listopadzie tego roku ogłoszono jego przeniesienie do Powiatowej Komendy Uzupełnień Buczacz na stanowisko kierownika I referatu administracji rezerw[13]. W sierpniu 1929 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VI[14], a z dniem 31 grudnia tego roku przeniesiony w stan spoczynku[15]. W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji PKU Toruń. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VIII. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[16]. Od sierpnia 1930[2] do 1939 był burmistrzem Chełmna. Mieszkał w Chełmnie przy ul. Dworcowej 48[1].

Od 1920 był mężem Leokadii Stefańskiej[2].

Zmarł 15 grudnia 1951 w Toruniu. Został pochowany na Cmentarzu Garnizonowym w Toruniu (sektor J-5-10)[17].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-01-05].
  2. a b c d e f g h i Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 140. [dostęp 2021-07-31].
  3. Spis oficerów 1921 ↓, s. 186, 690, jako Leon Paweł Klein.
  4. Błaszkowski, Jarnuszkiewicz i Lam 1929 ↓, s. 84.
  5. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 48.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 551.
  7. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 305, 410.
  8. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 274, 352.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 55 z 22 maja 1925 roku, s. 272.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 735.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 142.
  12. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 123, 177.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 355.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 sierpnia 1929 roku, s. 254.
  15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 16 listopada 1929 roku, s. 343.
  16. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 327, 1011.
  17. Cmentarze Komunalne w Toruniu - wyszukiwarka osób pochowanych [online], grobonet.com [dostęp 2021-02-03]  (pol.).
  18. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 305.
  19. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 123.
  20. M.P. z 1933 r. nr 63, poz. 81 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

Bibliografia

  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
  • Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
  • Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
  • Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
  • Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
  • Paweł Błaszkowski, Czesław Jarnuszkiewicz, Longin Lam: 16. Dywizja, jej powstanie, organizacja i udział w walkach w 10-letnią rocznicę istnienia 1919–1929. Grudziądz: Zakłady Graficzne Wiktora Kurelskiego, 1929.