Latinka Perović

Latinka Perović
Латинка Перовић
Ilustracja
Latinka Perović (2013)
Data i miejsce urodzenia

4 października 1933
Beloševac

Data i miejsce śmierci

12 grudnia 2022
Belgrad

Zawód, zajęcie

historyk

Multimedia w Wikimedia Commons

Latinka Perović (serb. Латинка Перовић; ur. 4 października 1933 w Beloševacu[1], zm. 12 grudnia 2022 w Belgradzie[2]) – serbska historyczka i polityk, działaczka społeczna.

Życiorys

Ukończyła studia historyczne na Uniwersytecie w Belgradzie, a w roku 1975 obroniła pracę doktorską z zakresu nauk politycznych. W roku 1960 stanęła na czele Antyfaszystowskiego Frontu Kobiet, funkcję tę pełniła do roku 1964[1]. Po demonstracjach studenckich w roku 1968 została sekretarzem Komitetu Centralnego Ligi Komunistów Serbii, będąc jedną z nielicznych kobiet we władzach komunistycznej Serbii[3]. We władzach partii pełniła też funkcję eksperta d.s. historii Serbii. W 1972 utraciła stanowisko na fali czystek skierowanych przeciwko środowisku liberałów w partii komunistycznej[3].

W latach 1976-1998 pracowała w Instytucie Najnowszej Historii Serbii, zajmując się historią polityczną międzywojennej Jugosławii i związkami rosyjsko-serbskimi w przeszłości. W latach 1993-2000 pełniła funkcję redaktora naczelnego czasopisma Tokovi istorije[4].

Od lat 90. jest znana z wyrażanej publicznie krytyki serbskiego nacjonalizmu, w tym reżimu Slobodana Miloševicia. Była jedną z pierwszych osób w Serbii, która masakrę w Srebrenicy określiła mianem ludobójstwa[1]. Związała się z Partią Liberalno-Demokratyczną, awansując do Rady Politycznej partii. Od 2021 działała w opozycyjnym Forum Obywatelsko-Demokratycznym[5].

Publikacje

  • 1983: Pera Todorović
  • 1984: Od centralizma do federalizma: KPJ o nacionalnom pitanju
  • 1985-1995: Srpski socijalisti 19. veka: Prilog istoriji socijalističke misli, knj. 1-3
  • 1988: Planirana revolucija. Ruski blankizam i jakobinizam
  • 1991: Zatvaranje kruga. Ishod rascepa 1971-1972
  • 1994: Srpsko-ruske revolucionarne veze. Prilozi za istoriju narodnjaštva u Srbiji
  • 2000: Ljudi, događaji, knjige, Helsinški odbor za ljudska prava u Srbiji
  • 2006: Između anarhije i autokratije. Srpsko društvo na prelazima vekova (XIX-XXI))

Przypisy

  1. a b c LATINKA PEROVIC (1933). en.gariwo.net. [dostęp 2022-01-10]. (ang.).
  2. Umrla Latinka Perović. novosti.rs. [dostęp 2022-12-12]. (serb.).
  3. a b Latinka Perović: Majka "Druge Srbije". nspm.rs. [dostęp 2022-01-10]. (serb.).
  4. ČASOPIS TOKOVI ISTORIJE. inisbgd.co.rs. [dostęp 2022-01-10]. (serb.).
  5. Latinka Perović joined GDF because it provides an opportunity for a serious dialogue. observatorial.com. [dostęp 2022-01-10]. (ang.).

Bibliografia

  • Nije se Jugoslavija raspala jer nije bilo rješenja, već jer je Srbija odbacila postojeće rješenje (wywiad). vecernji.hr. [dostęp 2022-01-10]. (chorw.).
  • ISNI: 0000000121488285
  • VIAF: 118269064
  • LCCN: n84223361
  • GND: 1075026911
  • BnF: 13553961w
  • SUDOC: 052476065
  • NKC: jx20130703007
  • NTA: 279979649
  • BIBSYS: 10104801
  • CiNii: DA14304364
  • PLWABN: 9812426097905606
  • NUKAT: n2009053262
  • NSK: 000021658
  • CONOR: 8111203
  • LIH: LNB:1Tv;=Bh
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 47708