Kościół Świętego Mikołaja w Wilnie
kościół parafialny | |||||||||||||
Kościół św. Mikołaja | |||||||||||||
Państwo | Litwa | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | Wilno | ||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||
Kościół | |||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Wilna | |||||||||||||
Położenie na mapie Litwy | |||||||||||||
54°40′42″N 25°16′59″E/54,678333 25,283056 | |||||||||||||
| |||||||||||||
Strona internetowa |
Kościół Świętego Mikołaja[1] (lit. Vilniaus Šv. Mikalojaus bažnyčia) – najstarszy kościół w Wilnie położony na starym mieście.
Historia kościoła
Kościół został zbudowany około 1440 roku. Po 1812 roku zbudowano zakrystię. Na prośbę arcybiskupa Bolesława Kłopotowskiego w dniu 31 grudnia 1900 roku biskup Stefan Aleksander Zwierowicz (Stephen Aleksandras Žveravičius) przekazał kościół nielicznej litewskojęzycznej społeczności mieszkającej w mieście. Od tego czasu, przed I wojną światową oraz w dwudziestoleciu międzywojennym kościół stał się miejscem spotkań litewskiej społeczności Wilna. Był to jedyny kościół w Wilnie, w którym odbywały się kazania w języku litewskim. W 1930 roku w kościele umieszczono popiersie księcia Witolda Kiejstutowicza, które wyrzeźbił Rafał Jachimowicz. W nocy z 22 na 23 marca 1943 roku miał miejsce nalot samolotów sowieckich na Wilno. Jedna z bomb trafiła w plebanię parafii św. Mikołaja. Zginął wówczas proboszcz parafii ksiądz Krzysztof Czybir (lit. Kristupas Čibiras). Ranni zostali ks. arcybiskup Mieczysław Reinys i ks. Wincenty Taszkun[2]. W 1972 roku kościół został wyremontowany. Pseudogotyckie elementy na szczycie frontowym są rekonstrukcją z XX wieku.
Galeria
- Fasada kościoła w 1836 roku
- Fasada kościoła w XIX wieku.
-
- Ściana boczna
- Figura św. Krzysztofa na kościelnym dziedzińcu
- Wnętrze kościoła
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Kościół św. Mikołaja w Wilnie
- p
- d
- e