Ketesz

Ketesz, Kadesz

pani niebios
Stela z boginią Ketesz stojącą na lwie pomiędzy bogami Minem i Reszefem
Występowanie	Mitologia egipska
Atrybuty	wąż, kwiaty lotosu, papirus
Teren kultu	Starożytny Egipt
Multimedia w Wikimedia Commons

Ketesz (Kadesz) była boginią, która została włączona do religii starożytnego Egiptu pod koniec epoki brązu. Jej imię Egipcjanie utworzyli prawdopodobnie na podstawie semickiego rdzenia qdš oznaczającego „święty”^[1].

Ze względu na brak wyraźnych odniesień do Ketesz jako odrębnego bóstwa w źródłach ugaryckich i syryjsko-palestyńskich jest ona uważana przez wielu współczesnych badaczy za bóstwo egipskie powstałe pod wpływem religii i ikonografii Kanaanu, a nie bóstwo kananejskie przyjęte przez Egipcjan, jak to miało miejsce z Reszefem i Anat^[2][3].

Funkcje Ketesz w religii egipskiej są trudne do określenia ze względu na brak bezpośrednich odniesień, ale jej epitety – zwłaszcza „Pani Niebios” – mogą wskazywać na charakter astralny i mogła być uważana za boginię opiekuńczą głównie przez pospólstwo. Znane źródła nie kojarzą jej z płodnością czy seksem, a dawne teorie przedstawiające ją jako „świętą nierządnicę” są obecnie odrzucane z powodu braku dowodów^[4]

Jej epitety to „Kochanka Wszystkich Bogów”, „Pani Gwiazd na Niebie”, „Ukochana Ptaha” i „Oko Ra”^[5]. Związek z Ptahem i Ra widoczny w jej epitetach łączy ją z opisami Anat i Astarte w tekstach egipskich^[6][7].

Na reprezentujących ją stelach Ketesz jest przedstawiana we frontalnym akcie – co jest niezwykłe w przypadku sztuki egipskiej – w peruce bogini nieba i „Oka Ra” Hathor, stojąca na lwie, pomiędzy bogami Minem a Reszefem. W jednej ręce trzyma węża, a w drugiej – bukiet kwiatów lotosu lub papirus^[8][9]

Przypisy