Jerzy Świecimski
 | Ten artykuł od 2015-08 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Jerzy Świecimski (ur. 1927 w Warszawie, zm. 21 stycznia 2012[1] w Krakowie) – polski muzeolog i malarz, profesor muzeologii teoretycznej, filozof, przyrodnik.
Ukończył liceum w Radomsku (w 1945 r.), następnie studiował zoologię na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego (ukończył w 1951 r.) i grafikę w Katedrze Grafiki Książki krakowskiej ASP u prof. Witolda Chomicza (tytuł artysty plastyka uzyskał w 1956 r.). Był wieloletnim pracownikiem Polskiej Akademii Nauk. Od 1956 r. podjął pracę w Muzeum Przyrodniczym PAN, a później w Pracowni Muzeologicznej (od 1962 r.) przy Instytucie Systematyki i Ewolucji Zwierząt PAN. Dysertację doktorską napisał pod kierunkiem prof. Romana Ingardena na temat teorii ilustracji naukowej, w 1979 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego w zakresie muzealnictwa (na Wydziale Filozoficzno-Historycznym UJ) za rozprawę traktującą o ekspozycji muzealnej jako utworze architektoniczno-plastycznym. Tytuł profesora nauk humanistycznych uzyskał w 1992[2]. Autor ponad 100 artykułów i książek.
Zajmował się również projektowaniem i modernizacją wystaw w muzeach, m.in. w Muzeum Żup Krakowskich w Wieliczce, Akademii Gróniczo-Hutniczej w Krakowie, Ojcowskim Parku Narodowym, Muzeum Okręgowym w Nowym Sączu, Bieszczadzkim Muzeum Przyrodniczym w Ustrzykach Górnych, Muzeum Tatrzańskiego Parku Narodowego w Zakopanem.
Członek Międzynarodowej Rady Muzeów (ICOM).
Spuścizna rękopiśmienna, obrazy i rysunki zostały w latach 2004-2012 przekazane do Zbiorów Specjalnych Biblioteki Naukowej PAU i PAN w Krakowie. Ponadto obrazy znajdują się w: Muzeum Narodowym w Krakowie, Muzeum Okręgowym w Bydgoszczy, Muzeum Okręgowym w Chrzanowie, Muzeum Okręgowym w Nowym Sączu, Polskiej Akademii Nauk Oddział w Krakowie, Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, Instytucie Filozofii UJ, Stacji Naukowej PAN w Paryżu, Uniwersytecie we Fryburgu, ponadto w zbiorach prywatnych w kraju i za granicą. W 2009 Biblioteka Główna Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy otrzymała w darze od prof. Świecimskiego 15 jego obrazów[3].
Pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie[4].
Wystawy indywidualne m.in.:
- 1957 – ZPAP, Kraków
- 1982 – BWA, Galeria Arkady, Kraków
- 1985 – ZPAP, Galeria ART, Kraków
- 1987 – Muzeum Okręgowe w Chrzanowie
- 1983 – Galerie in Zabo, Norymberga
- 2014 – Muzeum Okręgowe w Nowym Sączu
- 2015 – Muzeum Okręgowe w Chrzanowie
Przypisy
- ↑ Nekrolog
- ↑ Jerzy Świecimski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-02-03] .
- ↑ Dar prof. Jerzego Świecimskiego dla Biblioteki Uniwersyteckiej. Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy, 23 października 2009. [dostęp 2015-10-23].
- ↑ Jan WiktorJ.W. Tkaczyński Jan WiktorJ.W. (red.), Pro Memoria III. Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego spoczywający na cmentarzach Krakowa 1803-2017, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2018, s. 294, ISBN 978-83-233-4527-5 .
Bibliografia
- Jerzy Świecimski, Twórczość, wyd. Polska Akademia Umiejętności, Kraków 2006.
- Joanna M. Dziewulska, Rękopisy i obrazy Jerzego Świecimskiego w Bibliotece Naukowej PAU i PAN w Krakowie, "Rocznik Biblioteki Naukowej PAU i PAN w Krakowie", R. 57: 2007, s. 475-479.
