Jean Louis Nicodé

Jean Louis Nicodé, 1906

Data i miejsce urodzenia

12 sierpnia 1853
Jeżyce

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

5 października 1919
Langebrück

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, pianista, dyrygent

Multimedia w Wikimedia Commons

Jean Louis Nicodé (ur. 12 sierpnia 1853 w Jeżycach, zm. 5 października 1919 w Langebrück^[1]^[2]) – niemiecki kompozytor, pianista i dyrygent.

Życiorys

Podstawy edukacji muzycznej otrzymał od ojca oraz organisty nazwiskiem Hartkas^[2]. W 1869 roku wyjechał do Berlina, gdzie uczył się w Neue Akademie der Tonkunst u Theodora Kullaka (fortepian), Friedricha Kiela (kompozycja) i Richarda Wüersta (harmonia)^[1]^[2]. Występował jako pianista, w 1878 roku koncertował wraz ze śpiewaczką Désirée Artôt w Galicji i Rumunii^[1]^[2]. Od 1878 do 1885 roku uczył gry na fortepianie w konserwatorium w Dreźnie, następnie w latach 1885–1888 dyrygował drezdeńską orkiestrą filharmoniczną^[1]^[2]. Od 1893 do 1900 roku prowadził własne Nicodé Concerts, od 1896 roku dyrygował także Dresdner Neustädtischer Chorgesangverein^[1]^[2]. Po 1900 roku osiadł w Langebrück i poświęcił się pracy kompozytorskiej^[1]^[2].

Skomponował dwie ody symfoniczne Das Meer na solistów, głosy męskie, orkiestrę i organy (1889) i Gloria! ein Sturm- und Sonnenlied na głosy chłopięce, głosy męskie, orkiestrę i organy (1905)^[1]^[2], ponadto m.in. szereg utworów orkiestrowych takich jak Maria Stuart, Die Jagd nach dem Glück, Symphonische Variationen, Romanze na skrzypce i orkiestrę, a także utwory fortepianowe (Andenken an Robert Schuhmann, Aphorismen, Ein Liebesleben) i chóralne (Morgenwanderung im Gebirge, Nach Sonnenuntergang, Requiem)^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 7. Część biograficzna n–pa. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2002, s. 42. ISBN 978-83-224-0808-7.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2601. ISBN 0-02-865529-X.