Jacopo de’ Barbari

Jacopo de’ Barbari

Data i miejsce urodzenia	ok. 1445 Wenecja
Data i miejsce śmierci	przed 1516 Mechelen
Dziedzina sztuki	malarstwo, rysunek
Epoka	renesans
Multimedia w Wikimedia Commons

Jacopo de’ Barbari, zw. też Jakob Walch (ur. ok. 1445 w Wenecji, zm. przed 1516 w Mechelen) – włoski malarz i rysownik okresu renesansu.

Do 1500 przebywał w Wenecji, gdzie znalazł się w kręgu oddziaływania Alvise Vivariniego, Antonella da Messiny i Giovanniego Belliniego. Następnie wstąpił na służbę do cesarza Maksymiliana I. Okresowo pracował m.in. w Norymberdze, Wittenberdze, Weimarze i Frankfurcie nad Menem. Ostatnie lata życia spędził na dworze namiestniczki Niderlandów – Małgorzaty w Brukseli.

Malował portrety i kompozycje religijne. Był autorem pierwszej samodzielnej martwej natury w malarstwie nowożytnym. Zachowało się ok. 30 jego miedziorytów o treści alegorycznej i mitologicznej, wzorowanych na Albrechcie Dürerze i Lucasu van Leydenie.

Odegrał ważną rolę w popularyzacji zasad renesansu włoskiego w północnej Europie.

Dzieła

• Błogosławiący Chrystus (1503) – Drezno, Gemaeldegalerie
• Galatea – Drezno, Gemaeldegalerie
• Henryk Meklemburski (1507) – Haga, Mauritshuis
• Krogulec – Londyn, National Gallery
• Madonna z Dzieciątkiem, św. Barbarą, Janem Chrzcicielem i fundatorką – Berlin, Gemaeldegalerie
• Martwa natura z kuropatwą i żelaznymi rękawiczkami (1504) – Monachium, Stara Pinakoteka
• Młody mężczyzna – Wiedeń, Kunsthistorisches Museum
• Starzec i dziewczyna (1503) – Filadelfia, Museum of Art

Bibliografia

• Leksykon malarstwa od A do Z, Warszawa: Muza S.A., 1992, ISBN 83-7079-076-3
• Christine Stukenbrock, Barbara Toepper, Arcydzieła malarstwa europejskiego, Koenigswinter: h. f. ullmann, 2007, ISBN 978-3-8331-2131-9
• Sztuka świata. Leksykon, TadeuszT. Barucki, AndrzejA. Dulewicz (red.), t. 1, Warszawa: Arkady, 1998, ISBN 83-213-4088-1, OCLC 749356630 . Brak numerów stron w książce