Józef Ćwiękała
podporucznik | |
Data i miejsce urodzenia | 11 sierpnia 1896 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 5 marca 1919 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | Armia Austro-Węgier |
Formacja | Legiony Polskie |
Jednostki | 3 pułk piechoty |
Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
Odznaczenia | |
Józef Ćwiękała (ur. 11 sierpnia 1896 w Żywcu, zm. 5 marca 1919 w Zamościu) – żołnierz Legionów Polskich, oficer Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Urodził się w rodzinie Marcina i Katarzyny z Laburdów. Absolwent gimnazjum w Cieszynie. Po ukończeniu nauki pracował w drukarni[1]. W 1914 wstąpił do Legionów Polskich i został wyznaczony na stanowisko dowódcy plutonu w 2 kompanii 3 pułku piechoty[1].
Podczas ataku na silną pozycję nieprzyjaciela, w boju pod Polską Górą, zręcznym manewrem opanował stanowisko karabinu maszynowego. Ze zdobytego ckm-u otworzył ogień do npla, umożliwiając kompanii zajęcie Polskiej Góry. W lipcu 1916 dostał się do niewoli rosyjskiej, trzykrotnie podejmując próby ucieczki. Wrócił do pułku w 1917[1].
Za bohaterstwo w walce odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[2] i mianowany podporucznikiem. W 1918 wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego i otrzymał przydział do 3 pułku piechoty Legionów. Zmarł w Zamościu wskutek odniesionych w boju ran[1].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 7657)
- Krzyż Walecznych[1]
Przypisy
- ↑ a b c d e Polak (red.) 1993 ↓, s. 38.
- ↑ Czajkowski 1930 ↓, s. 46.
Bibliografia
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
- Czesław Czajkowski: Zarys historii wojennej 3-go pułku piechoty Legionów. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1930, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.