Hans Harting

Hans Harting (ur. 15 lutego 1868 w Rummelsburg, zm. 21 września 1951 w Jenie) – niemiecki optyk, obliczył anastygmatyczny tryplet Heliar, produkowany od 1902 roku przez zakłady Voigtländer[1].

Życiorys

Odbył studia matematyczne, fizyczne i astronomiczne w Berlinie i Monachium. W 1898 uzyskał stopień naukowy doktora. Cztery lata pracował w Pruskiej Akademii Nauk jako asystent, następnie przeszedł do Physikalisch Technische Reichsanstalt, w 1897 do firmy Zeiss i w 1899 do Voigtländera. Dla tej firmy zaprojektował obiektywy Heliar i Dynar. Od roku 1908 do 1934 pracował w niemieckim urzędzie patentowym, którego został dyrektorem w 1933 (od 1922 kierował wydziałem). Po pracy w urzędzie wrócił do Zeissa, w którym pracował do emerytury w 1940 i ponownie, po II wojnie światowej, kiedy pomagał w odbudowie zrujnowanych zakładów. W 1950, na rok przed śmiercią, został członkiem honorowym berlińskiej Akademii Nauk[2].

Przypisy

  1. ↑ Henryk Latoś: 1000 słów o fotografii. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1979, s. 113. ISBN 83-11-06232-3.
  2. ↑ Rudolf Kingslake: A History of the Photographic Lens. San Diego: Elsevier, 1989, s. 241. ISBN 0-12-408640-3.

Linki zewnętrzne

  • Hans Harting i jego obiektywy w serwisie Antiquecameras.net (ang.)
  • Hans Harting w bazie Deutsche Nationalbibliothek
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000114672607
  • VIAF: 8140907
  • GND: 116490829
  • SUDOC: 176424415
  • NKC: xx0132457
  • NTA: 168308185
  • PLWABN: 9810635991405606
  • NUKAT: n2003049290
  • WorldCat: viaf-8140907