Ethelbert I

Etelbert z Kentu
król Kentu
Ilustracja
Data urodzenia

w VI wieku

Data śmierci

24 lutego 616

Czczony przez

Kościół katolicki

Wspomnienie

24 lutego

Ethelbert I
król Kentu
Okres

od 560
do 616

Poprzednik

Eormenric

Następca

Eadbald

Dane biograficzne
Ojciec

Eormenric

Małżeństwo

Berta

Dzieci

Eadbald
Etelburga

Multimedia w Wikimedia Commons

Ethelbert I (Æthelberht), św. Etelbert z Kentu (ur. w VI wieku, zm. 24 lutego 616) – jeden z ośmiu znanych z imienia hegemonów heptarchii anglo-saskiej, określanych mianem bretwalda. Władca Kentu od 560 do 616 roku, autor pierwszego, zachowanego do dziś, kodeksu praw anglo-saskich, święty katolicki.

Życiorys

Św. Etelbert był synem i następcą Eormenrica, po którym objął rządy. Kiedy to nastąpiło, jest rzeczą dyskusyjną. Beda Czcigodny podaje, że Ethelbert I panował przez 56 lat, co wskazywałoby na rok 560 jako datę objęcia rządów. Ta data jest na ogół przyjmowana w literaturze historycznej[1]; bywa jednak kwestionowana przez niektórych badaczy[2]. W 591 roku, po śmierci króla Ceawlina z Wesseksu, został bretwaldem.

Przyjął na królewski dwór misjonarzy, pod przewodnictwem św. Augustyna, wysłanych do Brytanii przez papieża Grzegorza I i zezwolił im osiąść w Canterbury. W 601 roku przyjął chrzest.

Był żonaty z Bertą, chrześcijanką, z którą miał dwoje dzieci:

Druga żona nie jest znana z imienia. Wiadomo, że po śmierci Ethelberta została żoną jego syna Eadbalda.

Æthelberht z Kent

Kult

Wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 24 lutego.

Przypisy

  1. Morby, Dynastie, s. 112; Fros, Sowa, Księga imion i świętych, t. 2, szp. 195.
  2. Richard Fletcher, Who's Who in Roman Britain and Anglo-Saxon England, Shepheard-Walwyn 1989, s. 27-29.

Bibliografia

  • Fros H., Sowa F., Księga imion i świętych, t. 2, Kraków 1997, szp. 195-196.
  • Morby J.E., Dynastie świata, Kraków 1995, s. 112.
  • Żywoty Świętych. [dostęp 2010-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-12)].
  • Święty Etelbert - król Kentu. prawica.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-27)]. (oprac. Jerzy Adam Świdziński)
  • p
  • d
  • e
  • Hengest (455–488)
  • Oisc (488–512)
  • Octa (512–522)
  • Eormenric (522–560)
  • Ethelbert I (560–616)
  • Eadbald (616–640)
  • Earconbert (640–664)
  • Egbert I (664–673)
  • Hlothere (673–685)
  • Eadric (685–686)
  • Mul (686–687)
  • Oswine (688–690)
  • Swaefhard (676–692)
  • Wihtred (690–725)
  • Eadbert (725/754?–748/762?)
  • Aethelbert II (725–762)
  • Eardwulf (747–765)
  • Sigered z Esseksu (759–764)
  • Eanmund (762–764)
  • Heaberht (764–771)
  • Ecgberht II (764–784)
  • Ealhmund (784–785)
  • Offa z Mercji (785–796)
  • Eadbert II (796–798)
  • Cuthred (798–807)
  • Eadwald (798–807)
  • Baldred (807–825)
  • Ecgberht III (825–839)
  • Aethelwulf (825–858)
  • Aethelstan I (839–851)
  • Aethelbert III (855–865)
  • Aethelred I (865–871)
  • p
  • d
  • e
  1. a b c d e Nie wymienieni w Kronice Anglosaskiej
  • Britannica: biography/Aethelberht-I
  • Universalis: ethelbert
  • NE.se: aethelberht-i
  • Catalana: 0025438
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 18489