Emisariusz
 | Ten artykuł od 2022-10 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Emisariusz (łac. emissarius[1]) – wysłannik polityczny (najczęściej tajny), badający sytuację, jaka ma miejsce na danym obszarze.
W czasach napoleońskich emisariuszem nazywano wysłannika na pola bitew, który spisywał nazwiska poległych w walce, a następnie informował o śmierci rodzinę lub bliskich zmarłego.
W okresie rozbiorów emisariuszami nazywano tajnych wysłanników różnych ugrupowań i frakcji politycznych, szczególnie emigracyjnych, prowadzących działalność polityczną na terenie Polski, zwłaszcza przygotowujących opór zbrojny.
Współcześnie, od czasów II wojny światowej, określenia „emisariusz” używa się zamiennie z wyrażeniem „tajny kurier” (tj. osoba przemycająca informacje, dokumenty, zdjęcia). Najbardziej znanym polskim emisariuszem był Jan Nowak-Jeziorański, zwany Kurierem z Warszawy – żołnierz Armii Krajowej i cichociemny.
Inne znaczenia
- Emisariusz – tytuł polskiego filmu z 1998 roku o Tadeuszu Chciuku-Celcie, cichociemnym i kurierze ZWZ[2].
Zobacz też
 | Zobacz hasło emisariusz w Wikisłowniku |
- Biali Kurierzy
- Cichociemni
