Edward Finch
 |
| Data urodzenia | ok. 1697 |
| Data śmierci | 16 maja 1771 |
| Ambasador Wielkiej Brytanii w Szwecji |
| Okres | od 1728
do 1739 |
| Poprzednik | William Nassau de Zuylestein |
| Następca | David Murray |
| Ambasador Wielkiej Brytanii w Rosji |
| Okres | od 1739
do 1742 |
| Poprzednik | John Campbell |
| Następca | Ciril Wich |
 | Multimedia w Wikimedia Commons | |
Edward Finch (ur. ok. 1697, zm. 16 maja 1771) – brytyjski dyplomata. Jego ojcem był Daniel Finch, a bratem William Finch (1691-1766).
Studiował w Trinity College na Uniwersytecie Cambridge. Następnie, w latach 1728-46, był członkiem Christ’s College na tymże uniwersytecie.
W latach 1727-1768 Finch reprezentował uniwersytet w Cambridge w parlamencie brytyjskim. W latach 1724-1725 był brytyjskim posłem nadzwyczajnym przy sejmie Rzeszy w Ratyzbonie.
W roku 1725 Jerzy I Hanowerski wysłał Fincha do Augusta II, ponieważ tumult toruński (1724) rozgniewał protestanckich władców Prus i Anglii. August II Mocny, nie bronił oskarżonych protestantów przed karą, by przypodobać się szlachcie katolickiej, lecz za granicą zostało to bardzo źle odebrane. Królestwo Prus i Wielka Brytania rozważały wysłanie wojsk do Polski by bronić sprawy protestanckiej. Finch pojechał najpierw do Drezna, a potem do Warszawy, gdzie poproszono go by wrócił do Anglii. Podkanclerzy litewski Kazimierz Czartoryski na upomnienia i żądania Fincha odpowiedział, że król Jerzy powinien wpierw zadbać o tolerancję w swoim kraju, zwłaszcza wobec tamtejszych katolików (katolicy nie mieli w Anglii m.in. dostępu do urzędów). August II Mocny napisał do króla Jerzego by zastąpił Fincha kimś innym, jako że nawet prymas Teodor Andrzej Potocki żądał jego odesłania. Jerzy I odmówił i żądał traktowania Fincha jako oficjalnego wysłannika brytyjskiego.
Na sejmie 1726 roku, na którym szlachta gwałtownie skandowała przeciw Finchowi, Jerzemu I i brytyjskim remonstracjom, kanclerz Jan Sebastian Szembek odmówił udzielenia Anglikowi audiencji. Mimo to dopiero jesienią 1727 roku Finch opuścił dwór Augusta II.
Od 1728 roku był brytyjskim posłem nadzwyczajnym w Sztokholmie, skąd korespondował ze swym przełożonym ministrem Harringtonem. W latach 1740-1742 był brytyjskim posłem nadzwyczajnym i ministrem pełnomocnym w Petersburgu. Przebywał tam dokładnie od czerwca 1740 do lutego 1742. Przejeżdżając przez Kurlandię opisał ja jako kraj opustoszały, w którym trudno o jedzenie i zapasy. Ambasador Francji w Petersburgu w latach 1739-1743 Jacques-Joachim Trotti, markiz de La Chétardie prowadził z nim prawdziwy pojedynek o sympatię cesarzowej Elżbiety.
W 1757 otrzymał dworską funkcję królewskiego garderobianego (master of the robes). W roku 1764 odziedziczył majątek, po zmarłym bracie swej matki wicehrabim Williamie Hatton i przyjął tytuł wicehrabiego Hatton. Jego żoną była Elizabeth Palmer, córka Thomasa Palmera. Mieli razem troje dzieci.
Bibliografia
- The Hon. Edward Finch, fifth son of Daniel, sixth Earl of Winchilsea and second Earl of Nottingham
- Historia Dyplomacji Polskiej, tom II 1572-1795 pod red. Zbigniewa Wójcika, PWN Warszawa 1982, s. 374, 438.
- Fresh Light on the Fall of Townshend
- Edward Finch envoy
- o Edwardzie Finch w książce J. Blacka
- By the Banks of the Neva: Chapters from the Lives and Careers of the British
Linki zewnętrzne
- Biogram w bazie danych absolwentów Uniwersytetu Cambridge
| Ambasadorowie | - Thomas Finch (1613–1634)
- Friedrich Christian Weber (1714–1719)
- George Douglas (1716)
- ...
- Thomas Ward (1728–1731)
- John Campbell (1731–1739)
- Edward Finch poseł nadzwyczajny (1739–1742)
- Ciril Wich (1741–1744)
- John Carmichael (1744–1749)
- Melchior Guy-Dickens (1749–1755)
- Charles Hanbury Williams (1755–1759)
- Robert Keith (1758–1762)
- John Hobart (1762–1764)
- George Macartney (1764–1766)
- Hans Stanley (1766–1767)
- George Macartney (1767–1768)
- Charles Cathcart (1768–1772)
- Robert Gunning (1772–1776)
- James Harris (1776–1782)
- Alleyne Fitzherbert (1783–1788)
- Charles Whitworth (1788–1791)
- William Fawkener (1790–1801)
- Alleyne Fitzherbert (1801–1802)
- John Borlase Warren (1802–1804)
- lord Granville Leveson-Gower (1804–1805)
- William Schaw Cathcart, 1. hrabia Cathcart (1805–1806)
- Alexander Hamilton, 10. książę Hamilton (1806–1807)
- lord Granville Leveson-Gower (1807–1812)
- William Schaw Cathcart, 1. hrabia Cathcart (1812–1820)
- Charles Bagot (1820–1825)
- Percy Clinton Sydney Smythe, 6. wicehrabia Strangford (1825–1827)
- William à Court, 1. baron Heytesbury (1827–1832)
- Stratford Canning (1832–1835)
- John Lambton (1835–1838)
- Ulick de Burgh (1838–1841)
- Charles Stuart, 1. baron Stuart de Rothesay (1841–1844)
|
|---|
| Wysłannicy Nadzwyczajni i Pełnomocnicy | - John Arthur Douglas Bloomfield, 2. baron Bloomfield (1844–1851)
- George Hamilton Seymour (1851–1856)
- John Wodehouse (1856–1858)
- John Fiennes Twisleton Crampton, 2. baronet (1858–1860)
|
|---|
| Ambasadorowie | - John Fiennes Twisleton Crampton, 2. baronet (1860–1861)
- Francis Napier (1861–1864)
- Andrew Buchanan, 1. baronet Buchanan (1864–1867)
- George Henry Robert Charles Vane (1867–1871)
- Augustus Loftus (1871–1879)
- Frederick Hamilton-Temple-Blackwood (1879–1881)
- Edward Thornton (1881–1884)
- Robert Burnett David Morier (1884–1894)
- Frank Lascelles (1894–1895)
- Nicholas Roderick O’Connor (1895–1898)
- Charles Scott (1898–1904)
- Charles Hardinge (1904–1906)
- Arthur Nicolson (1906–1910)
- George Buchanan (1910–1918)
|
|---|
| Ambasadorowie w ZSRR | - Robert MacLeod Hodgson Chargé d’affaires (1924–1927)
- ...
- Edmond Ovey (1929–1933)
- Aretas Akers-Douglas, 2. wicehrabia Chilston (1933–1939)
- William Seeds (1939–1940)
- Stafford Cripps (1940–1942)
- Archibald Clark Kerr (1942–1946)
- Maurice Peterson (1946–1949)
- David Kelly (1949–1951)
- Alvary Gascoigne (1951–1953)
- William Hayter (1953–1957)
- Patrick Reilly (1957–1960)
- Frank Roberts (1960–1962)
- Humphrey Trevelyan, baron Trevelyan (1962–1965)
- Geoffrey Harrison (1965–1968)
- Duncan Wilson (1968–1971)
- John Killick (1971–1973)
- Terence Garvey (1973–1976)
- Howard Smith (1976–1978)
- Curtis Keeble (1978–1982)
- Iain Sutherland (1982–1985)
- Bryan Cartledge (1985–1988)
- Rodric Braithwaite (1988–1992)
|
|---|
| Ambasadorowie w Federacji Rosyjskiej | - Brian Fall (1992–1995)
- Andrew Wood (1995–2000)
- Roderic Lyne (2000–2004)
- Anthony Brenton (2004-obecnie)
|
|---|
Ambasadorowie Wielkiej Brytanii w Szwecji
- Robert Jackson (1707–1717)
- John Carteret (1719–1720)
- William Finch (1720–1724)
- Stephen Poyntz (1724–1727)
- Baron von Diescau (1727–1728)
- Edward Finch (1728–1739)
- John Burnaby (1739–1741)
- Melchior Guy-Dickens (1742–1748)
- John Goodricke (1758–1773)
- Lewis De Visme (1774–1776)
- Horace St Paul (1776–1778)
- Thomas Wroughton (1778–1787)
- Charles Keene (1787–1788)
- Robert Liston (1788–1793)
- Henry John Spencer (1793–1795)
- Daniel Hailes (1795–1802)
- Charles Arbuthnot (1802–1804)
- Henry Pierrepont (1804–1807)
- Alexander Straton (1807)
- Edward Thornton (1807–1808)
- Anthony Merry (1808–1809)
- Edward Thornton (1811)
- Edward Thornton (1812–1817)
- Percy Smythe (1817–1820)
- William Vesey-FitzGerald (1820–1823)
- Benjamin Bloomfield (1823–1832)
- Charles Ellis (1832–1833)
- Edward Cromwell Disbrowe (1833–1835)
- John Duncan Bligh (1835–1838)
- Thomas Cartwright (1838–1850)
- George John Robert Gordon (1850)
- Edmund Lyons (1851–1853)
- Arthur Charles Magenis (1854–1859)
- George Jerningham (1859–1872)
- Edward Morris Erskine (1872–1881)
- Sir Horace Rumbold (1881–1884)
- Edwin Corbett (1884–1888)
- Francis Plunkett (1888–1893)
- Spenser St. John (1893–1896)
- Francis Pakenham (1896–1901)
- William Barrington (1902–1904)
- Rennell Rodd (1904–1905)
- Rennell Rodd (1905–1908)
- Cecil Spring Rice (1908–1912)
- Esme Howard (1913–1918)
- Colville Barclay (1919–1924)
- Arthur Grant Duff (1924–1927)
- John Charles Tudor Vaughan (1928–1930)
- Archibald Clark Kerr (1931–1934)
- Michael Palairet (1935–1937)
- Sir Edmund Monson (1938–1939)
- Victor Mallet (1939–1945)
- Bertrand Jerram (1945–1948)
- Harold Farquhar (1948–1951)
- Roger Stevens (1951–1954)
- Robert Hankey (1954–1960)
- John Coulson (1960–1963)
- Moore Crosthwaite (1963–1966)
- Archibald Ross (1966–1971)
- Guy Millard (1971–1974)
- Samuel Falle (1974–1977)
- Sir Jeffrey Petersen (1977–1980)
- Donald Murray (1980–1984)
- Richard Parsons (1984–1987)
- John Ure (1987–1991)
- Robert Cormack (1991–1995)
- Roger Bone (1995–1999)
- John Grant (1999–2003)
- Anthony Cary (2003–2006)
- Andrew Jonathan Mitchell (2006–2011)
- Paul Johnston (2011–2015)
- David Cairns (2015–2019)
- Judith Gough (od 2019)
|
