Donat (biskup Besançon)

Donat, biskup Besançon (ur. ok. 594, zm. ok. 660)^[1] – syn księcia Burgundii^[a], wychowanek benedyktyńskiego klasztoru św. Kolumbana, zakonnik i biskup Besançon, święty Kościoła katolickiego.

Pochodził z obszaru pomiędzy Alpami a Jurą. Jego rodzicami byli Waldelenus (Wandalens) i Flavia. Małżeństwo długo było bezdzietne. Dzięki wstawiennictwu Kolumbana Donat urodził się, a w wieku ośmiu lat, jako podziękowanie, powierzono go Bogu oddając go opiece klasztornej w Luxeuil pod kierownictwem św. Kolumbana^[2]. W 624 Donat został biskupem archidiecezji Besançon. Uczestniczył w synodach w Reims (625) i Clichy (627)^[b]. Do Besançon sprowadził mnichów z opactwa Luxeuil, założonego przez św. Kolumbana (585-590) dla których to irlandzki mnich napisał regułę Regula monachorum i wykaz kar za przestępstwa klasztorne Regula coenobialis^[3]. Po śmierci fundatora (615) kontrowersje co do iryjskiego spojrzenia na katolicyzm wzięły górę i Donat zaczął łagodzić regułę zakonną stworzoną przez irlandzkiego mnicha. Napisał nową regułę Commonitorium ad fratres, z widoczną nutą reguły św. Kolumbana, oraz regułę dla mniszek Regula ad virgines; była ona zbiorem reguł benedyktyńskiej i kolumbiańskiej oraz ustaw Cezarego z Arles (zm. 542).

Donat, biskup Besançon zmarł po 657 a przed 660 rokiem^[1].

Jego wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 7 sierpnia. Spotkać można również obchody 7 i 22 lipca^[2].

Zobacz też

• Donat (imię)
• kult świętych
• wstawiennictwo świętych
• Święty Donat

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Donat, biskup Besançon. Deon.pl. [dostęp 2013-12-15].